بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۱۶﴾وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿۱۷﴾

شما به سراغ آن فلاح نمی روید) بلکه شما زندگی دنیا را ترجیح می دهید *

در حالی که آخرت بهتر و پایدار است * (الأعلى، ۱۶ و ۱۷)

نسان، خواهان سلامت، موفقیت، رفاه، لذت، امینیت و به طور کلی منافع خویشتن است؛ اما مهم است که در این راستا، ظاهرگرا و سطحی بین است، یا عاقل و بصير؟ منافع سطحی و زودگذر را می خواهد و یا ماندگار؟ انسان های سطحی بین، از خودشان فقط بدن را می بینند و طالب راحت و لذت تن هستند؛ در حالی که هم تن پیر می شود و می میرد و هم لذت های تن زودگذر هستند. اما انسانهای عاقل، خیر پایدار را می خواهند، لذا معادگرا می شوند. '

”دعا»، خواندن خداوند منان و خواستن از اوست؛ اما مهم است که او را چگونه بخوانیم و از او چگونه بخواهیم؟ اهل عصمت (ع) بهترین ها را به ما آموخته اند.

در دعای تعقیب هر نماز در ماه رجب می خوانیم: يا من يعطي الكثير بالقليل- ای کسی به اندک (عبادت)، بسیار عطا می کنی؟ يا من يعطي من سأله - ای آنکه به هر که از او درخواست کند عطا می کنی؟ يا من يعطي من تم يسأله ومن لم يعرفه تحثنا مثه و رحمة! ای کسی که (حتى) به کسانی که از او نمی خواهند و حتی او را نمی شناسد (نیز) باز از لطف و رحمتت عطا می کنی؟ أعطني مسألتي إياك جميع خير الدنيا و جميع خير الآخرة؛ جميع خوبی های دنیا و آخرت را به من که از تو درخواست می کنم، عطا بفرما؛