پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): از کجا دانستند که چرخیدن به دور یک نشانه، به مثابه‌ی پرستش آن نشانه است؟! مگر سجده بر روی سنگ، به مثابه‌ی پرستش آن سنگ است؟!

کسانی که چنین می‌گویند، نه معنای بت و بت‌پرستی را می‌دانند و نه جایگاه کعبه را می‌شناسند، بلکه فقط از روی بغض نسبت به توحید و اسلام، همین‌طوری روی هوا یک حرفی می‌بافند، تا مردم را گمراه کنند!

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» (لقمان، 6)

ترجمه: و بعضی از مردم مشتری سخنان بیهوده هستند (حرف مفت را داد و ستد می‌کنند) تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به استهزا گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده است!

آیا تا به حال هیچ مسلمانی را دیده‌اید که کعبه را بپرستد؟! پرستش، یعنی انسان کسی یا چیزی را "إله، معبود و ربّ" خود بداند و هیچ موحد و مسلمانی، نه کعبه و نه هیچ شخص یا چیز دیگری را به جز الله جلّ جلاله، "إله، معبود و ربّ" خود نمی‌داند و نمی‌شناسد، چنان که شعار اسلام و شرط اول مسلمانی، اذعان و شهادت به «لا إله الاّ الله» می‌باشد.

آیا هیچ دستوری مبنی بر این که کعبه را بپرستید آمده است؟! و یا تأکید شده که پرستش هر چیزی به غیز خداوند سبحان، کفر و شرک می‌باشد.

دقت شود که روح آدمی، در هر حال و کاری، به سوی محبوبش جهت‌گیری می‌کند، حال یا محبوب غایی‌اش دنیاست و یا خداوند متعال. چنان که در نماز، رو به قبله و یا حتی کنار کعبه، نیت "فربة الی الله" می‌شود و جهاد نیز اگر "فی سبیل الله" باشد، ارزش دارد.

جسم و بدن انسان نیز باید در عبادت جهت مشخصی داشته باشد تا توحید و وحدت در ظاهر نیز محقق گردد، و چون بدن مادی است، باید به سمت یک نماد و نشانه‌ی مادی جهت‌گیری بنماید. پس خداوند متعال، دستور به ساخت کعبه داد، برای جهت‌گیری ابدان موحدان به هنگام عبادت، چنان که فرمود: «وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ... - و از هر كجا بيرون آمدى [به هنگام نماز] روى خود را به سمت مسجدالحرام بگردان ... / البقره، 150».

حال چه کسی گفته که جهت‌گیری بدن به سمت خاصی و یا طواف کعبه به امر خدا، پرستش کعبه است؟! ذکر حجاج [تلبیه] وقتی عازم حج می‌شوند تا خانه‌ی خدا را طواف کنند چیست؟ «لَبَّیكَ الّلهُمَّ لَبَّیكَ، لَبَّیكَ لاشَریكَ لَكَ لَبَّیكَ، إنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلكَ، لاشَریكَ لَكَ لَبَّیكَ».

آری، خداوند متعال به حضرت ابراهیم علیه السلام امر فرمود تا کعبه را بنا کند، از آلودگی‌ها پاک کند، برای اهل طواف و عبادت خداوند متعال:

«وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ» (الحج، 26)

ترجمه: و چون براى ابراهيم جاى خانه را معين كرديم [بدو گفتيم] چيزى را با من شريك مگردان و خانه‏‌ام را براى طواف‏كنندگان و قيام‏ كنندگان و ركوع ‏كنندگان [و] سجده‏ كنندگان پاكيزه دار.

پس، جهت روح اهل طواف، اهل قیام، رکوع  و سجود، همان خداوندی است که فقط او را می‌پرستند و عبادت را "قربة الی الله" انجام می‌دهند، و جهت بدن‌شان، به سمت نشانه‌ای است که او قرار داده است. کعبه یک نشان است؛ نه إله، معبود و ربّ موحدان و مؤمنان.

منتهی کسانی که فهمیده یا نفهمیده، هوای نفس خویش را إله و معبود خود گرفته‌اند و به اطاعت و پرستش آن مشغولند، یا گمان می کنند که مسلمانان کعبه را می‌پرستند، و یا خودشان هم می‌دانند که چنین نیست، بلکه فقط شبهه‌پراکنی می‌کنند؛ البته با همان شیوه و منطق حرف مفت «لَهْوَ الْحَدِيثِ».

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   حج