«ایکس - شبهه»: خداوند متعال عالم آخرت را که تداوم عالم دنیاست، بر اساس اعتقادات و ایمان خلایقش نیافریده است که در صورت شناخت، باور و ایمان آنها تحقق یابد و در صورت عدم شناخت و ایمان‌شان تحقق نیابد و یا فقط برای کسانی محقق گردد که به آن ایمان دارند. بلکه قیامت برپا خواهد شد و همگان در آن حضور یافته و به نتایج اعمال خود می‌رسند. لذا شناخت، باور و ایمان یا عدم آن نقشی در چگونگی آخرت نخواهد داشت. چنان چه شناخت خورشید و خواص و آثار آن یا عدم شناخت یا لج کردن و قهر کردن با آن، تغییری در خورشید ایجاد نمی‌نماید.

نکته‌ی مهم دیگر آن که همگان [از مؤمن تا کافر] خلایق و بندگان خداوند متعال هستند و خداوند متعال رحمان، رحیم، حکیم، علیم، بصیر،‌سمیع و عادل است، پس به هیچ یک از بندگانش،‌ اگر چه شقی‌ترین آنها باشد، ذره‌ای ظلم نمی‌نماید که اساساً از خداوند متعال ظلم صادر نمی‌شود. پس هر کس به نتیجه‌ی اعمال خود می‌‌رسد.

بدیهی است که عمل بد، نتیجه‌ی خود را در دنیا و آخرت دارد. خود سوزی، خود سوزی است، از ناحیه‌ی هرکس که صورت بپذیرد. چه به آتش و سوزانندگی اعتقاد داشته باشد و یا نداشته باشد. اما عمل خوب همیشه به غیر از نتیجه،‌ پاداش اضافه از ناحیه‌ی خداوند متعال هم دارد. اما پاداش از کسی گرفته می‌شود که برای او کاری انجام شده باشد.

در نتیجه کفاری که عمل خوب می‌کنند، در همین دنیا پاداش خود را می‌گیرند، چرا که برای دنیا کار می‌کنند. و این پاداش دنیایی را هم خداوند متعال عنایت می‌فرماید نه کس دیگری. و اگر عمل خوب آنها مستلزم پاداش اخروی نیز باشد، در قالب کاهش عذاب و ...، از آن نیز برخوردار می‌گردند و به کسی ظلمی نمی‌شود.

پیش از این پاسخ مبسوطی در این زمینه به سؤال ذیل داده شده است که لطفاً مطالعه نمایید.

سرنوشت افرادی هم چون ادیسون که فاقد ولایت و امامت بوده‌اند و در ضمن خدماتی به   جامعه بشری نموده‌اند در آخرت چیست؟

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه