ایکس – شبهه: قرار نیست خدا تابع بشر و دادگاه‌های بشری باشد و او عادل است نه بشر. پس در ضمن: اولاً دادگاه‌های جهان نمی‌توانند عدالت را برقرار کنند و اگر خیلی عادل باشند، فقط می‌توانند مختصری تنبیه (جریمه، زندان) کنند – ثانیاً خدا دنیا را دار مکافات قرار نداده است، وگرنه مجازات اولین گناه و نافرمانی خدا مرگ آنی و ورود به عذاب ابدی است، لذا نه تنها به همه گناهکاران فرصت داده می‌شود، بلکه بسیاری را می‌بینیم که تا آخر عمر از مواهب دنیوی نیز برخوردار هستند. ثالثاً همه گناهکاران و از جمله آنان که رجعت یافته و در دنیا مجازات می‌شوند، در زمان حیات خود مجازات نشده‌اند و این گروه معمولاً از ظالمین هستند که به دیگران ظلم کرده‌اند - ودست آخر آن که رجعت گناهکاران (ظالمین) و کشته شدن آنها، عذاب آنها نیست، بلکه قصاص آنهاست و قصاص هیچ گاه مطابق جزا و مکافات عادلانه نیست. آیا با قصاص یک قاتل فرزندان مقتول از یتیمی نجات می‌یابند؟! اگر کسی صدهزار نفر را بکشد نیز بیش از یک بار قابل اعدام نیست، در حالی که حقش دست کم صدهزار بار اعدام است.

اگر دادگاه‌های دنیا فردی را بیابند که مثلاً فرزندش را بیست سال در زیر زمینی حبس کرده و نگذاشته او از مواهب زندگی و رشد (ارتباطات اجتماعی، تحصیل، ورزش روح و جسم و ...) برخوردار گردد، چه می‌کنند؟ آیا بیشتر از حبس ابد یا در نهایت اعدام را می‌توان فرض نمود؟ اما ظلم او بیش از این جزا است. حال اگر کسی ده‌ها میلیارد انسان را از رشد محروم کرده باشد را چه می‌توان کرد؟ آیا بیش از یک بار اعدام را می‌توان فرض نمود؟ پس اگر او را بگیرند و اعدام کنند، جزای عملش نیست.

آیا جزای کسی که امیرالمؤمنین، یا امام حسن و یا امام حسین و ... (ع) کشت و به میلیاردها نفر از نسل بشر ظلم کرد و سبب انحراف و عقب افتادگی آدم و آدمیت در طول تاریخ شد، فقط این است که مثلاً اعدام و کشته شود؟ پس از جزای دنیا فقط حکم قصاص دارد و نه مکافات عمل. لذا ظالمین رجعت داده شده قصاص می‌شوند و نه مجازات.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه