پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

این پرسش در واقع یعنی: «چگونه کلام الله و قرآن مجید را باور کنیم؟!»

بدیهی است آن که نسبت به توحید، نبوت و وحی، شناخت و باوری ندارد، نباید بحثی پیرامون چگونگی اطمینان به آیات در پذیرش استغفار داشته باشد، بلکه باید مراحل شناخت را از ابتدا طی نماید؛ اما اگر کسی شناخت و ایمان نسبی به توحید، نبوت، وحی، حقانیت و وحیانیت قرآن مجید حاصل نموده، چنین پرسشی به ذهنش خطور نمی‌کند، چرا که می‌داند هم آیات قرآن مجید به حق نازل شده و هم وعدۀ خداوند سبحان حق است و هیچگاه تخلفی در آن صورت نمی‌پذیرد.

به حق بودن قرآن مجید

«وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» (الإسراء، 105)

- و آن [قرآن] را به حق فرود آورديم و به حق فرود آمد و تو را جز بشارت‏ دهنده و بيم‏رسان نفرستاديم.

«قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ» (النّحل، 102)

- بگو آن را روح القدس از طرف پروردگارت به حق فرود آورده تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند استوار گرداند و براى مسلمانان هدايت و بشارتى است.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا» (النساء، 170)

- اى مردم آن پيامبر [موعود] به حق (با برنامه حق از طرف پروردگارتان آمد) از سوی پروردگارتان به سوی شما آمده، پس ايمان بياوريد كه براى شما بهتر است و اگر كافر شويد [بدانيد كه] آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداست و خدا داناى حكيم است.

وعدۀ خداوند سبحان حق است

بدیهی است که وعده‌ها و وعیدهای خداوند سبحان همه «حق» است و او منزه و مبرا (سبحان) از این است که در وعده‌اش تخلف نماید:

«وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» (الرّوم، 6)

- وعده خداست؛‏ خدا وعده‏‌اش را خلاف نمى‌كند ولى بيشتر مردم نمى‏‌دانند.

«وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا» (الإسراء، 108)

- و مى‏‌گويند منزه است پروردگار ما كه وعده پروردگار ما قطعا انجام‏شدنى است.

در آیات قرآن مجید، تردید نکنید

«تَنْزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ» (السجدة، 2)

- اين كتابی است كه از سوی پروردگار جهانيان نازل شده و شك و ترديدی در آن نيست.

اطمینان و امید به تحقق وعدۀ رحمت و مغفرت الهی

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزّمر، 53)

- بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏‌ايد از رحمت‏ خدا نوميد مشويد در حقيقت ‏خدا همه گناهان را مى‌‏آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است.

●- بنابراین، آن که نسبت به توحید و معاد شناخت، اعتقاد و ایمانی دارد و نگران پذیرش استغفار و توبه‌اش می‌باشد، قطعاً به وحیانیت و حقانیت قرآن کریم و وعده‌ها و وعیدهای خداوند متعال در آن باور و ایمان دارد؛ فقط باید بکوشد که با شناخت و تقوا و عمل، این باور نه تنها ضعیف و متزلزل نگردد، بلکه تقویت و مستحکم گردد و باید بداند که «ذکر خدا - یاد او»، چه در نماز اول وقت، چه تلاوت قرآن مجید، چه دعا، چه رعایت تقوا و اطاعت از اوامر و نواهی (که همه مصادیق ذکر می‌باشد)، سبب اطمینان قلبی بیشتر می‌گردد.

«الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (الرّعد، 28)

- [روی آورندگان به سوی خدا] کسانی [هستند] که ایمان آوردند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باشید! دل‌ها فقط به یاد خدا آرام می‌گیرد (به اطمینان می‌رسد).

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

چگونه به باور قلبی برسیم که با استعفار به نتایجی که در قران کریم ذکر شده برسیم؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12598.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   آیات قرآن