پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): چه شد ناگهان "عده‌ای"، شدند "مردم"؟! پس، همان عده‌ای چنین می‌گویند، نه مردم! چرا هر گاه ده نفر، صد نفر یا حتی هزار و ده نفر، یک راه انحرافی را بر می‌گزینند، سریع نام خودشان را "مردم" می‌گذارند و می‌گویند: مردم چنین نگاهی دارند – مردم چنین می‌گویند – مردم چنان می‌خواهند و ...؟! چنان که از دیدگاه نظام سلطه نیز صد نفر معترض، مفسد، خرابکار و تروریست، مردم هستند؛ اما هشتاد میلیون جمعیت در ایران و یا صدها میلیون در جهان، مردم نیستند؟!

●- به هیچ وجهی نمی‌شود گمان برد آن "عده‌ای" که چنین می‌گویند، از روی نادانی و نافهمی چنین می‌گویند، چرا که انسان نادان و نافهم، اصلاً به این مقوله‌ها فکر نمی‌کند و وارد نمی‌شود؛ لذا این "عده‌ای"، به عمد تحریف می‌کنند تا اذهان را به انحراف بکشانند!

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» (لقمان، 6)

ترجمه: و بعضى از مردم سخنان بيهوده (حرف مفت) را مى‌خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند و آيات الهى را به استهزا گيرند؛ براى آنان عذابى خواركننده است!

●- دقت شود که بسیار فرق است بین "سبک زندگی" با "ابزار زندگی"، و بیان شده که مسلمانان نباید "سبک زندگی" کفار را داشته باشند، و نفرموده که باید ابزارشان متفاوت باشد. دقت شود که نه اسلام با ابزار تعریف می‌شود و نه کفر.

اگر چه تمامی ابزارها را نیز کفار نساخته‌اند، و اکثریت مردم در غرب نیز اهل کتاب هستند و کفار تمامی دستاوردها را مصادره به مطلوب می‌کنند؛ اما آیا تردد با خودرو، سبک زندگی کفار است و اگر با الاغ تردد شود، سبک زندگی اسلامی می‌شود؟! اگر محاسبات با ماشین‌حساب، رایانه و ابر رایانه باشد، سبک زندگی کفار است و اگر با چرتکه باشد، اسلامی می‌شود؟! آیا مسلمانان باید در مقابل تهاجم دشمنان کافر، با هواپیما، ناو، موشک و سایر سلاح‌های سنگین و سبک، صرفاً از شمشیر، خنجر، سپر، نیزه و اسب استفاده کنند تا اسلامی شود؟!

سبک زندگی اسلامی:

الف - نخستین گام در سبک زندگی اسلامی، این است که می‌فرماید: خداوند متعال، همانطور که به تو چشم و گوش مادی داده، عقل، قلب، سمع و بصر نیز داده است تا مانند حیوانات زندگی نکنی، و فقط به دنبال ارضای غرایز حیوانیت نباشی، پس از آنها استفاده کن و غافل نباش:

«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» (الأعراف، 179)

ترجمه: به يقين، گروه بسيارى از جن و انس را براى دوزخ آفريديم؛ آنها دلها [عقل‌ها]‌يى دارند كه با آن (انديشه نمى‌كنند، و) نمى‌فهمند؛ و چشمانى كه با آن نمى‌بينند؛ و گوشهايى كه با آن نمى شنوند؛ آنها همچون چهارپايانند؛ بلكه گمراهتر! اينان همان غافلانند (چرا كه با داشتن همه گونه امكانات هدايت، باز هم گمراهند)!

ب – گام بعدی این است که می‌فرماید: در شناخت حقایق هستی و جهان‌بینی، مانند کفار، از حدس، گمان و نظریه پیروی مکن، چرا که اینها به عنوان مقدمه‌ای برای تحقیق خوب و لازم می‌باشند، ولی ارزش پیروی (قبول، باور و تبعیت) ندارند، چرا که هنوز به اثبات علمی نرسیده‌اند:

«وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا» (النّجم، 28)

ترجمه: آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بى‌پايه پيروى مى‌كنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حقّ بى‌نياز نمى‌كند!

ج – گام بعدی این است که می‌فرماید: چون خودت کامل نیستی، الگوپذیری و تقلید در فطرت توست و حتماً برای خودت در هر امری، پیشوایانی بر می‌گزینی که از آنها الگوبرداری و تقلید کنی؛ من برایت به عنوان بهترین الگو، انسان کامل را فرستادم، پس اگر به توحید و معاد اعتقاد داری، ایشان را الگوی خود قرار بده، نه کفار را که حیواناتی بزک کرده می‌باشند:

«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا» (الأحزاب، 21)

ترجمه: يقيناً براى شما در [روش و رفتار] پيامبر خدا الگوى نيكويى است براى كسى كه همواره به خدا و روز قيامت اميد دارد؛ و خدا را بسيار ياد مى‌كند.

د – می‌فرماید در شناخت، باور، اعتقادات، اخلاق، ایمان و عمل، از این "اسم‌ها و ایسم‌ها" پیروی نکن که همه ساختگی هستند و فاقد ارزش و حقیقت می‌باشند؛ و به این مدعیان بگو:

«إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى» (النّجم، 23)

ترجمه: اينها فقط نام‌هايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‌ايد (نام‌هايى بى محتوا و اسم‌هايى بى‌مسمّا (مُسَمّی)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده؛ آنان فقط از گمان‌هاى بى‌اساس و هواى نفس پيروى مى‌كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است!

●●● – بنابراین، "زندگیِ" چنین کسی [یک مسلمان و بالتبع جامعه اسلامی]، "حیات معقول" می‌شود، چرا که او از عقل و علم پیروی می‌کند، نه از مشتهیات هوای نفس حیوانی خویش – الگوی او، انسان و انسان‌های برتر و کامل‌تر می‌شوند، نه حیوانات کت و شلوار یا تی‌شرت و استرچ پوشیده، و عطر و ادکلن زده و آرایش کرده، و البته جاهل، متکبر و مدعی!

*- هدف زندگی برای چنین شخصی، رسیدن به والاترین کمالات و مقامات انسانی و لقاء الله می‌شود، نه خوردن، خوابیدن، جماع و سایر نیازهای حیوانی بدن.

*- سبک زندگی چنین شخص مسلمانی و بالتبع یک جامعه اسلامی، بر محور خودخواهی و خودبینی و منافع شخصی (اومانیسم) استوار نمی‌گردد، بلکه نجات و فلاح خود را در نجات و فلاح جامعه می‌بیند، لذا سبک زندگی او، اجتماعی و مدنی می‌شود.

*- چنین شخصی، به دنبال کسب حلال می‌رود و چه کم داشته باشد و چه زیاد، حق سائل و محروم را در اموالش معلوم می‌کند: «وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ * لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ - و آنها كه در اموالشان حق معلومى است * برای [نیازمندِ] درخواست کننده، و محروم / المعارج، 24 و 25».

چنین مسلمان و مؤمنی، برای رفع نیازهای مادی، رفاه، تفریح  و لذت سالم و برخورداری از یک زندگی مطلوب و پاک تلاش می‌کند، اما از تجمل‌گرایی، اسراف، چشم و هم چشمی، تفاخر و سایر صفات رذیله و رفتارهای غیر معقول و غیر اخلاقی، اجتناب می‌ورزد.

*- او، هیچ گاه نام فساد را تفریح نمی‌گذارد - زنا را جایگزین ازدواج نمی‌نماید - درآمدش را از ربا یا سایر کسب‌های حلال به دست نمی‌آورد - همسر آینده‌اش را در پارک، کافی‌شاپ و پارتی جستجو نمی‌کند – در کلام و رفتار مؤدب است – احترام دیگران را حفظ می‌کند – حقوق دیگران را رعایت می‌کند و حتی به اندازه‌ی یک پارک دوبله و یا ماسک نزدن، به دیگران ظلم نمی‌کند – از غیبت، تهمت، جوّسازی و فتنه گریزان است و خود را در امواج شایعات، خرافات و انحرافات، غرق و هلاک نمی‌سازد و خلاصه آن که اهل ولایت، تولا و تبرا می‌گردد، دوست و دشمن را می‌شناسد، گُل به خودی نمی‌زند، بلکه با دوستان دوست و با دشمنان دشمن می‌گردد و در مقابله با جهل، ظلم، جنایت، فسق، فساد و هر گونه تجاوزی به حقوق خود و دیگران، ایستادگی دارد و با نفی إله‌ها و ارباب‌های دروغین، به بندگی و عبادت پروردگار عالم می‌پردازد. به این می‌گویند: «سبک زندگی اسلامی»، حالا ابزارهایش هر چه و ساخته‌ی هر که می‌خواهد باشد:

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا» (الفتح، 29)

ترجمه: محمّد، فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند بر كافران سرسخت و در ميان خودشان با يكديگر مهربانند، همواره آنان را در ركوع و سجود مى بينى كه پيوسته فضل و خشنودى خدا را مى‌طلبند؛ نشانه آنان در چهره شان از اثر سجود پيداست، اين است توصيف آنان در تورات، و اما توصيف‌شان در انجيل اين است كه وجودشان چون زراعتى است كه جوانه‌هاى خود را رويانده پس تقويتش كرده تا ستبر و ضخيم شده، و در نتيجه بر ساقه‌هايش [محكم و استوار] ايستاده است، به طورى كه دهقانان را [از رشد و انبوهى خود] به تعجب مى‌آورد تا خدا به وسيلۀ [انبوهى و نيرومندى] مؤمنان، كافران را به خشم آورد [و] خدا به كسانى از آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، آمرزش و پاداشى بزرگ وعده داده است.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

عدّه‌ای می‌گویند: سبک زندگی مسلمانان نباید شبیه به کفّار باشد؛ در نتیجه مسلمانان نباید از وسایلی که آنها ساخته‌اند استفاده کنند! آیا این طبق آموزه‌های اسلامی است؟!

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10670.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

  

     

کلمات کلیدی:  گوناگون   اندیشه و مباحث نظری