پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

اگر چه هر نوع بودن و شدنی سخت است، اما به خود و دیگران القا نکنیم که خوب بودن، سخت و سخت‌ است؛ چون چنین نیست.

برای محبوسی که بیست سال در زندان بوده و به زندگی در آن عادت کرده، آزادی و رهایی از زندان، بسیار سخت به نظر می‌رسد؛ و برای انسان آزاد، حتی تخیل و تصور حبس و زندان نیز مخوف و عذاب‌آور می‌باشد.

مگر "کار سخت"، یعنی "کار نشدنی" که پرسیده شده «حال چگونه انسان خوبی باشیم»؟!

اگر چه بد و شرّور بودن، بسیار سخت‌تر از خوب، خیر و مفید بودن است و بدیهی است که حرکت در جادۀ صاف، راحت‌تر از حرکت در بیراهه و خطرات آن می‌باشد؛ اما چه کاری [خوب یا بدی]، سخت نیست؟!

●- حفظ سلامتی بدن، از وقتی به دنیا می‌آییم و سال‌ها زحمتش بر عهدۀ والدین می‌باشد، خیلی سخت است! دائم باید مراقب باشید که چه می‌خورید و دقت نمایید که سالم، مفید، به اندازه و به موقع بخورید و بیاشامید؛ و اگر کسی دقت نکند، عوارضش در کوتاه مدت و بلند مدت پدیدار می‌گردد و انسان را با سختی‌ها و بیماری‌های عجیب و آزار دهنده، که چه بسا به مرگ بکشاند مواجه می‌سازد.

●- تحصیل علم، در هر مرتبه‌اش سخت است، خواه کلاس اول باشد و بخواهد خواندن و نوشتن و کمی حساب یاد بگیرد، خواه فوق دکتری؛ اما تردیدی نیست که تمامی راحتی‌های بشر از رشد علمی می‌باشد و عواقب بی‌سوادی در فرد یا جامعه، به سرعت سختی‌های دردناکی را تحمیل می‌نماید.

●- بندگی خداوند متعال، کار آسانی نیست و اساساً هیچ کسی در آسانی هیچ رشد نمی‌نماید – رسیدن به کمالات و مقامات قُرب الهی، اصلاً آسان نیست؛ اما سختی غیر قابل انجام ندارد، بلکه سختی‌اش بجت‌زا و امیدساز است، لذا حقیقیت بندگی، همراه با راحتی است و سعادت را در پی‌دارد؛ اما کفر، شرک، جهل، تکبر، بندگی هوای نفس خود و دیگران، به مراتب سخت‌تر و آزار دهنده‌تر و بد عاقبت‌تر است، اگر چه به ظاهر، راحت‌تر به نظر می‌رسد.

حضرت یوسف علیه السلام به هم سلولی‌هایش فرمود: آیا بندگی یک خدای حقیقی، که واحد و قهار است بهتر است، یا بندگی انواع و اقسام خدایان کاذبی که به فرمان هر کدام گردن نهید، دیگری شما را معذب می‌کند؟!

«يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ» (یوسف علیه السلام، 39)

- اى دوستان زندانى من! آيا خدايان پراكنده بهترند، يا خداوند يكتاى پيروز (مقتدر)؟!

کسی که خدای واحد و ربّ حقیقی را بندگی نکند، مجبور می‌شود که إله‌های کاذب درونی و بیرونی را رب خود قرار دهد و بندگی کند، [مانند: ربّ قدرت، ربّ شهوت، ربّ شهرت، ربّ جاه و مقام ... یا ارباب‌های کاذب بیرونی]!

●- انسان قابلیت‌های گوناگونی دارد، می‌تواند انسان یا حیوان باشد. اما یقیناً "آدم شدن" با تمامی سختی‌هایش، به مراتب برای انسان، راحت‌تر، گواراتر و مطلوب‌تر از خر، گاو، خوک، گرگ و کفتار شدن می‌باشد.

●- مهم این است که آدمی، عاقل باشد، از علم نسبی برخوردار گردد و بصیر و عاقبت اندیش باشد. بداند آن چه که اکنون با راحتی و لذت می‌خورد، یک ساعت، دو روز یا ده سال بعد و یا در پیری چه عواقبی دارد و تبلور و نمود حقیقت آن در حیات اخرویش چگونه خواهد بود.

معرفت، ایمان، تقوا و اخلاق حسنه نیز همین‌طور است؛ رعایت و یا عدم رعایتش، آثار فوری، کوتاه مدت، دراز مدت و سپس همیشگی دارد؛ حال کدام راحت‌تر است؟! خوب بودن، یا بد، فاسد، فاسق و شرور بودن؟!

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

چرا انسان خوب بودن، از انسان بد و شرور بودن سخت‌تر است؟ و حال چگونه انسان خوبی باشیم؟!

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11427.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   عبادت