«ایکس – شبهه»: با تبریک سالروز میلاد مسعود مولی الموحدین، امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام، مطمئن باشید که ایشان حتی یک «آدم» هم را نکشته است، چه رسد به تعدادی که آنها در سایتهای خود درج نمودهاند. ولی حیوانات درندهی بسیاری به دست ایشان یا به فرماندهی ایشان در جنگها کشته شدهاند و شرشان از سر بشریت کوتاه شده است. حیواناتی که به درون اجتماعات و شهرها ریخته و عرض، مال، ناموس و جان مردم را مورد یورش و چپاول قرار میدادند. این لقب «خیوان» را ما از روی بغض و دشمنی افتخارآمیز با آنان ندادهایم، بلکه خالقی که همگان را خلق کرده است فرمود:
«وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ» (الأعراف - 179)
ترجمه: بسيارى از جن و انس را براى جهنم آفريدهايم دلهایی دارند كه با آن فهم نمىكنند، چشمهایی دارند كه با آن نمىبينند، گوشهایی دارند كه با آن نمىشنوند ايشان چون چارپايانند بلکه گمراهترند، ايشان همانانند غفلتزدگان.
الف – همانگونه ابلیس خود ضمن دعوت به انحراف، از تمامی منکرین «الله» برائت میجوید و میداند که هر کس دعوت او را پذیرفت انسان خوار و بیارزشی است، دشمنان حضرت علی علیهالسلام حتی نزد معاویه که خود سرسختترین دشمن بود، بیارزش و نافهم قلمداد میشدند. لذا آن چه در این گونه سایتها علیه آن حضرت (ع) ضد تبلیغ میشود، اصلاً شما را نرنجاند، چرا که انتظار دیگری نمیرود. هنوز هم کسانی هستند که به خاطر کفر و شرک و نفاقشان یا به خاطر تحجر و حماقت و لجاجتشان و یا به خاطر دنیاطلبی و مزدوری و ارزان قیمتیشان، حاضرند شمشیری بر فرق آن حضرت وارد کنند. این سه گروه «ناکثین، مارقین و قاسطین» هنوز هم هستند.
ب – البته که تعداد بسیاری از این حیوانات وحشی به شمشیر امام علی (ع) یا به فرماندهی ایشان در جنگها کشته شدهاند و شاید برخی از این ارقامی که منتشر میکنند، کمتر از واقعیت نیز باشد. اساساً یکی از بهانههای اصحاب سقیفه برای غصب حکومت این بود که میگفتند: یا علی! پدران، همسران یا فرزندان بسیاری از مردم – که سابق کافر بودند و به جنگ اسلام آمدند – به شمشیر تو کشته شدند، لذا اینها اگر چه مسلمان هستند، ولی بغض تو را در دل دارند، پس بهتر است ما – که در سابقهی کفر و شرکت مثل آنان هستیم و شمشیری هم برای اسلام نکشیدیم – چند صبایی حکومت کنیم.
ج – لقب «قاتل» اصلاً لقب بدی نیست. ما خود در زیارات خود نسبت به ایشان میخوانیم «السلام علیک یا قاتل الخیبر – یا – السلام علیک یا قاتل المشرکین».
بدیهی است تا وقتی ظالم هست، مقابله، مقاومت و جنگ نیز از سوی عدهای «انسان» هست. مظهر حق و عدل و مظهر باطل و ظلم مقابل یک دیگر میایستند. عدهای پشت سر حق قرار میگیرند و عدهای نیز پشت سر باطل. سپس این دو جناح با هم میجنگند و کشتهها و مجروحین بسیاری میدهند. و قرار نیست که همیشه و در همهی جنگها کفار پیروز شوند و چون کربلا بر کشتهها بتازند و سرها را بر نیزهها کنند و در شهرها جشن و سرور به راه بیاندازند. در طول تاریخ نیز طرفداران امام علی، امام حسن، امام حسین و ... (ع) به پیروزی ائمه شاد و به شهادتشان مغموم هستند و طرفداران ابوسفیان، معاویه، یزید، شمر، خولی، حرمله، هارون، مأمون، متوکل، چنگیز، هیتلر، جانسون، نیکسون، شیمون پرز، موشهدایان، نتانیاهو، بوش و اوباما ... نیز به پیروزی آنها خوشحال و به شکستشان مغموم میشوند.
د – روش تبلیغاتی دشمن در جنگ نرم همیشه چنین بوده که اگر خودش صدها نفر را به خاک و خون کشید و قتل عام کرد، یا دم بر نمیآورد و یا مدال هم میدهد و جشن میگیرد، اما اگر یک نفر از خودشان کشته شود، طرف مقابل را اهل خشونت، قاتل، تروریست، ظالم و ... معرفی میکرده است.
چنان چه امروزه جهان استکبار اگر صدها زن و کودک را در غزه و لبنان و فلسطین به خاک و خون بکشد و اگر میلیونها نفر را آواره کند و ...، نه تنها خم به ابرو نمیآورد، بلکه نامش را دمکراسی، حقوق بشر، جنگ پیشگیرانه و ... میگذارد، اما یک اسرائیلیی، آمریکایی یا انگلیسی که – حتی در سرزمین دیگران – کشته شود، بوقهای شیطانیشان به سر و صدا میافتد و طرف مقابل را «تروریست» میخوانند.
پس، ما خوشحال هستیم که توفیق یافیتم در جبههی امام علی (ع) بایستیم و مانند او در مقابل ظلم بایستیم و ای کاش موفق شویم همهی ظالمین و ستمگران و ددمنشان و تجاوزگران را از پای درآوریم، اگر چه تعدادشان به مراتب بیش از تعدادی باشد که به شمشیر آن حضرت به درک واصل شدند.
بدیهی است عدهای هم باید برای آنان دل بسوزانند. بالاخره اگر عدهای جاهل، فاسد، مزدور، اجیر، نوکر بیجیر و مواجب و ... نباشند که ظالم و مستکبر به تنهایی قدرتی ندارد و مضمحل میگردد.
«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ»(التوبه - 111)
ترجمه: همانا خدا جان و مال اهل ايمان را به بهاى بهشت خريدارى كرده، آنها در راه خدا جهاد مىكنند پس (دشمنان دين را) به قتل مىرسانند و (يا خود) كشته مىشوند، اين وعده قطعى است بر خدا و عهدى است كه در تورات و انجيل و قرآن ياد فرموده، و از خدا با وفاتر به عهد كيست؟ پس از اين معاملهاى كه كرديد بسى شاد باشيد كه اين به حقيقت سعادت و فيروزى بزرگ است.
کلمات کلیدی:
تاریخی ذکر