تا آنجا که ما اطلاع داریم، این گزارش در «ایلنا» درج شده بود و نه در «ایرنا»، هر چند که در بررسی اصل موضوع، منبع‌اش موضوع بحث نمی‌باشد.

ریشه فرهنگی غذای نذری:

خوب است ابتدا به صورت اجمالی با ریشه فرهنگی این سنّت زیبا، پرشکوه و پر روح و جاذبه آشنا شویم.

در روایات و آموزه‌هایی اسلامی، تصریح و تأدیب شده که مستحب است، صاحب عزا سه روز به عزا بنشیند و سزاوار است كه همسايگان صاحب مصيبت را اطعام نمايند و از طرف صاحب مصيبت در آن سه روز، مدعوین را اطعام دهند.

در فرهنگ آداب و رسوم زیبا و اثرگذار عاشورایی، می‌گویند: "مردم همگی صاحب مصیبت، عزادار و مدعو مراسم عزاداری هستند، از این رو تکایا، هیئت‌ها، خیرین و ...، طعام نذری پخته و به همگان می‌دهند. چقدر زیبا!

خرسندی از اثر:

ما در عین مصیبت‌زدگی و عزاداری، بسیار خرسندیم که حرص و بغض دشمنان اسلام و مسلمین را از "اثر گذاری هر چه باشکوه برگزار کردن مراسم عزداری می‌بینیم"؛ تردید ننمایید که اگر این عزاداری‌ها و این اطعام‌ها اثر مثبت نداشت و یا احیاناً اثر منفی داشت، حتماً مورد حمایت و تبلیغ آنان نیز قرار می‌گرفت. نمی‌بینید هر کار بدی را چگونه حمایت و تبلیغ می‌کنند و به هر کار خوبی چگونه می‌تازند؟!

این حرص و بغض تا حدی گلویشان را می‌فشارد که به محاسبه‌ی پول جیب ما و هزینه‌هایی که انجام می‌دهیم و نیز شمارش لقمه‌هایمان افتاده‌اند! و اثر دیگرش نیز این است که [هر چند از روی غرض]، ولی در هر حال، یادی از ضعیف، مستمند، فقیر و بیمار می‌کنند؛ و البته هیچ هنری ندارند و کاری نمی‌کنند، بلکه فقط علیه عاشقان امام حسین علیه السلام و هر چه در زنده نگهداشتن کربلا و عاشورا انجام می‌دهند، ضد تبلیغ می‌کنند.

محاسبات:

هیچ نیازی به ضرب و تقسیم، آن هم این گونه سطحی و عوام‌فریبانه وجود ندارد. هشتاد میلیون جمعیت ایران، روزانه سه وعده، کم یا زیاد صبحانه، نهار و شام می‌خورند. خب حالا چه کنیم؟ محاسبه کنیم که اگر نان خالی هم بخورند، هزینه یک روز طعام آنها بالغ بر 160 تا 200 میلیارد تومان می‌شود، تازه بعد یا قبلش هم نماز و دعا دارند، پس نان نخورند؟! آخر این چه منطق مسخره‌ای است؟! الحمدلله، خوب حمله کردن را نیز بلد نیستند.

مثالی دیگر:

*- بگوییم: فقط در تهران قریب صد تالار وجود دارد، اگر متوسط ظرفیت را فقط 200 نفر محاسبه کنیم، می‌شود 20000 نفر و اگر فعالیت آنها را فقط 250 روز در سال حساب کنیم، می‌شود پنج میلیون  نفر و اگر متوسط هزینه هر کدام را فقط و فقط سی هزار تومان محاسبه کنیم، رقمی معادل یکصد و پنجاه میلیارد تومان می‌شود و تازه این فقط تهران است. البته صدها باغ، سالن پذیرایی، مزون، آرایشگاه، عکاس و فیلمبردار و ... نیز وجود دارد، و این تعداد، پس از پایان مراسم عزا یا عروسی در تالار، برای یک دیگر آرزوی خیر و سلامتی هم می‌کنند؛ خب حالا چه کنیم؟ بگوییم تمامی تالارها و سالن‌ها را تعطیل کنند و حتما و یقیناً پولش را به بیماران و یتیمان و گرسنگان بدهند!

*- بیش از پنجاه هزار شبکه‌ی رادیویی، تلویزیونی و اینترنتی (سایت‌ها و ... در فضای مجازی)، به زبان فارسی، علیه اسلام، قرآن، ولایت، مسلمانان و به ویژه هموطنان، به صورت مستمر و شبانه روزی، ضد تبلیغ می‌کنند؛ چه هزینه‌‌های گزافی را صرف مطالعه، تولید و توزیع می‌کنند، چقدر نیرو به کار می‌گیرند و ...؛ خب چرا پولش را صرف داروی بیماران، یا طعام گرسنگان، یا لباس بی‌بضاعت‌ها و ...، نمی‌کنند؟! این همه هزینه، فقط و فقط برای «حرف زدن» و آن هم به تعبیر قرآن کریم «حرف مفت»؟! چه عایدشان می‌شود؟!

*- هزینه شبکه‌های بهایی و وهابی (به غیر از سایر مزدوران) که مأموریت تحقیق و مطالعه و سپس تولید و توزیع شبهه و برنامه‌های ضد تبلیغی علیه اسلام و این مملکت دارند، چقدر است؟

هزینه و درآمد عزاداری:

پس هزینه عزاداری‌ها، چه سالانه هشتاد میلیارد، یا صد میلیارد یا حتی دویست میلیارد باشد، هزینه مقابله و مبارزه در میدان "جنگ نرم" است. هزینه مقابله با یک سال ضد تبلیغ علیه اسلام، ولایت، تشیع و عاشوراست، هزینه زنده نگهداشتن و پویایی نهضت کربلاست و هزینه به فنا دادن تمامی ترفندها و جوّسازی‌ها و فعالیت‌های دشمنان طی یک سال است. آیا زیاد است؟! البته که باید ناراحت شوند و حرص بخورند که چرا ما به برکت خون امام حسین علیه السلام، به باد رفتن یک سال زحمت و هزینه‌ی آنها را به رخ می‌کشیم.

و البته بهره‌اش را در زنده شدن دوباره دل‌ها، باز شدن مجدد بصیرت‌ها، ظهور اتحاد ملت حول محور "حبل الله" و شعاع طنین «هیئات منّ الذّلة» و خروشان‌تر شدن موج بیداری اسلامی را نمی‌شود محاسبه کرد.

خیرین:

هزینه این مراسم و اطعامش را نیز مردم می‌دهند؛ همان مردمی که در میان آنها بیش از 500 هزار خیر مدرسه‌ساز وجود دارد. خیرینی که بیش از 90 هزار کلاس درس ساخته‌اند و هزاران کلاس را در مناطق محروم بازسازی کرده‌اند. همان‌ها اطعام نیز می‌دهند. به ویژه در مراسم عزای ابا عبدالله الحسین علیه السلام.

همین مردمِ با ایمان و مخلص، سالانه میلیاردها تومان صدقات و میلیاردها تومان زکات، و میلیاردها تومان کمک‌های مردمی دارند و هم چنین میلیاردها تومان هزینه کمک‌های درمانی، تهیه داروی بیماران صعب العلاج، و کمک به مؤسسات خیریه و ... را با جان و دل پرداخت می‌کنند، و البته برای هر چه با شکوه‌تر برگزار شدن مراسم عزاداری نیز هزینه می‌کنند، خوب هم هزینه می‌کنند، چنان که جیغ و داد و فغان دشمنان را به آسمان می‌رسانند.

پاسخ:

پس به آنها بفرمایید: ما مسلمانان، ما ایرانیان، ما شیعیان اهل بیت علیهم السلام، ما محبین ابا عبدالله الحسین علیه السلام، ما سرور آفرینان در غدیر، سوم و نیمه شعبان و هفته وحدت، و ما عزاداران بر مظلومیت سید الشهداء و یاران باوفایش و تمامی مظلومان عالم، کار خود را بلد هستیم؛ لذا نیازی نیست که شما ریال و لقمه‌ی ما را بشمارید و برای ما طرح «این جای به جای آن بدهید»، بلکه خودتان را محاسبه کنید که چه میزان از دنیا، آخرت، شرف، حیثیت، ملیت، فرهنگ، ملت، کشور، زمان (عمر) و پول خود را برای دشمنی هزینه می‌کنید؟!

مرتبط:

می‌گویند: خوش به حال كسانی كه ماه محرم زنجیر نمی زنند! اما زنجیری از پای گرفتاری باز می‌كنند... (29 مهر 1394)

سؤال کوتاه و نشانی (لینک) پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی:

می‌گویند: 80 میلیارد هزینه یک شب طعام در عزاداری می‌شود، بعد دعا برای بیمارانی می‌کنند که پول هزینه برای دارو ندارند.

http://www.x-shobhe.com/shobhe/6906.html 

 

دعوت: 

کانال رسمی تلگرام پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات 

تلگرام را به آخرین نسخه به روز نمایید. برای عضویت بر روی آدرس زیر کلیک نمایید.

  https://telegram.me/x_shobhe

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   امام حسین(محرم)   عزاداری   شفاعت