«ایکس – شبهه»:

الف – این که مردم آزادند هر گونه که می‌خواهند فکر کنند، دلیل نمی‌شود که هر فکری هم که کردند حتماً درست باشد. و اگر کسی راجع به چگونگی، درستی یا غلط بودن یک تفکر یا بینش سؤال نمود، پاسخ به آن هیچ اشکالی ندارد. چطور شد وقتی نه تنها تمامی اصول و فروع اسلام و تشیع را زیر سؤال می‌برند، هیچ صدایی از آمریکا، کانادا، اروپا و ... مبنی بر دمکراسی، حقوق بشر و ... به گوش نمی‌رسد، اما طاقت کمترین نقد به آن چه هم سوی اهدافشان هست را ندارند؟!

ب – اگر قرار بود مردم هر طور که می خواهند فکر کنند، هر طور که دوست دارند اعتقاد داشته باشند و هر کاری که دلشان خواست بنمایند، نه تنها خداوند متعال انبیاء و کتب و شرایع را نازل نمی‌نمود و معاد، حساب و کتاب و بهشت و جهنی خلق نمی‌نمود، بلکه دانشمندان، حقوقدانان، اساتید روانشناسی، جامعه‌شناسی، تعلیم و تربیت و ... نیز این همه به خود زحمت نمی‌دادند تا بهترین بایدها و نبایدها برای رسیدن بشر به سعادت و کمال را شناخته و معرفی کنند و در نتیجه هرج و مرج و آنارشیسم حاکم می‌گردید.

ج – جالب است جهان متمدن و آزادی‌خواه امروز، در حالی که نمی‌پذیرد یک ایرانی خود را آمریکایی یا کانادایی جا بزند  و این اقدام را جرم سیاسی قلمداد می‌نماید، و به رغم چند دهه زندگی، اقامت و حتی اخذ کارت شهروندی و ...، او را از خود ندانسته و خارجی قلمدادش می‌کند! یا سازمان یهودیت و شبکه صهیونیسم ‌آنقدر بسته است که حتی یک گرویده‌ی واقعی جدید را نمی پذیرد! یا تشکیلات کلیسا هر کس را که با مسیحیت موافق اما با خرافات کلیسا مخالف باشد را از نپذیرفته و یا حتی اخراج می‌کند، نوبت به اسلام و به ویژه تشیع که می‌رسد، به بهانه آزادی، دمکراسی و ... مدعی می‌شوند که هر کس می‌تواند و مجاز است که هر تعریفی که دلش می‌خواهد از اسلام بدهد و هر کاری که دلش می‌خواهد به نام اسلام و تشیع انجام دهد؟!

د – اما در مورد «صوفی‌ها» نیز ما با آنها کاری نداریم، بلکه آنها با ما کار دارند، چرا که با معرفی کردن خود به نام مسلمان و شیعه، همه‌ی اسلام و تشیع را چه در اعتقادات و چه در احکام به مسخره کشیده‌اند و با یک سری خرافات و مرتاض‌بازی‌های حرام در اسلام، اسلام را تحریف و اذهان عمومی را نسبت به آن منزجر می‌کنند.

بدیهی است اگر آنها اسمی از اسلام و تشیع و امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیاورده، خود و تفکرات انحرافی و غیر عقلانی و نیز اعما ل زشت و غیر اخلاقی‌شان را به اسلام و ولایت و تشیع نسبت ندهند، فرقه‌ای خواهند بود مانند سایر فرق شیطان‌پرست یا بت‌پرست موجود در زمین و کسی حتی زحمت نقد ‌آن را هم به خود نمی‌دهد. اما وقتی خود را شیعه و متمسک به حضرت علی بن ابیطالب و سایر ائمه‌‌ی اطهار جا می‌زنند، بسیار طبیعی و بدیهی است که شیعیان نظر فقهای اسلام راجع به آنان را جویا شوند و ما (یا دیگران) نیز پاسخ دهیم.

و – در خاتمه به شما صوفی محترم متذکر می‌شویم که امیرالمؤمنین علیه‌السلام نه تنها با حمل کشکول و تبر گدایی نمی‌کرد، بلکه در یک دستش قرآن کریم و در دست دیگرش شمشیر جهاد بر علیه ظالم و ظالم بود و بر دوش خود نیز کیسه‌های نان و خرما حمل می‌کرد و هنرش به علم، تقوا، عمل صالح،‌ کیاست، سیاست، حکمت، اخلاق، کار ... و سایر فضایل یک انسان کامل بود و نه به دراز کردن سبیل، غرق شدن در دود، و ترک واجبات و از جمله نماز به بهانه‌ی گذر از شریعت و رسیدن به طریقت یا حقیقت!

کلمات کلیدی:  گوناگون