ع. چینیچیان: قطعنامههای سازمان ملل و حقوق بشر، تحریم و تهدید علیه ایران ادامه دارد / گویی امریکا آرام است و هم چنان هیچ مشکلی جز جمهوری اسلامی ایران ندارد!
این یادداشت، به نقل از پایگاه خبر و عکس ایران (ایران پیان) میباشد.
بسمه تعالی
سلام؛ در این یک ماههی اخیر و به ویژه پس از انتخابات جنجالی و مفتضح در امریکا، حملات کاخ سفید در جنگ نرم و رسانهای علیه جمهوری اسلامی ایران، به مراتب فزونتر و شدیدتر شده است!
امریکا بدترین دوران خود را طی میکند؛ از ابتلا و مرگ و میر کرونایی گرفته، تا ورشکستگی اقتصاد و افزایش بیسابقهی فقر، بیخانمانی و گرسنگی، تا تظاهرات مردمی علیه نژاد پرستی ساختاری، تا افتضاحات انتخاباتی و حتی درگیری خیابانی طرفداران دو جناح و ...! وضعیتی که اگر یک صدمِ یکی از آنها در کشوری چون جمهوری اسلامی ایران رخ میداد، اول کاخ سفید اطلاعیه میداد و به دنبال آن رؤسای فرانسه، انگلیس، آلمان و ... شخصاً به میدان میآمدند!
اما، شاهدیم که در این اوضاع اسفبار، که رئیس جمهور امریکا، سیستم انتخاباتی امریکا را فاسد میخواند و بر تقلب گسترده در انتخابات اخیر پافشاری دارد، ترامپ در هفته دست کم یک یا دو تحریم علیه کشورمان را امضا میکند و پمپئوی مسخره نیز هر روز صبحش را با یک موضعگیری و ایجاد جنجال خبری علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز میکند و به غیر از کشورهایی چون فرانسه، سازمانها و نهادهای به اصطلاح بین المللی نیز همراهیاش میکنند!
●- سازمان ملل، هیچ موضوعی جهت پیوستن و پشتیبانی از این حملات نیافت، و با عصبانیت از اعدام 21 داعشی در عراق، و نیز محاکمهی بیتعارف جاسوسان، خرابکاران، جنایتکاران، ستون پنجمیها و مفسدان اقتصادی و ... در ایران، به بهانهی دیگری به میدان آمد.
کشورهای عضو سازمان ملل متحد در کمیته سوم مجمع عمومی این سازمان، به جای امریکا و فرانسه،سعودی، اسرائیل و ...، وضعیت حقوق بشر در ایران را مورد بررسی قرار دادهاند و نسبت به افزایش اجرای حکم اعدام در پروندههای سیاسی، اعدام نوجوانان، و اعترافهای اجباری ابراز نگرانی کردهاند .
در این جلسه که روز چهارشنبه ۲۸ آبان برگزار شد، ۷۹ کشور عضو سازمان ملل از جمله آمریکا، انگلستان، استرالیا، و عربستان سعودی نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی را محکوم کردند!
●- رسانهها، دیروز خبر از بررسی احتمال حمله به نیروگاه نطنز توسط ترامپ را منتشر کردند.
●- آژانس انرژی اتمی که نباید عقب میماند، اعلام کرد که ایران تزریق گاز هگزافلوراید اورانیوم به سانتریفیوژهای مستقر در تاسیسات زیرزمینی نطنز را آغاز کرده است.
بلا فاصله، جکی ولکات، نماینده آمریکا در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، در بیانیهای که متن آن روز چهارشنبه ۲۸ آبان منتشر شد، درباره وجود مواد رادیواکتیو اعلام نشده در ایران گفته است: «هر گونه ماده هستهای که چنان اثراتی را به جای گذاشته باشد به احتمال زیاد غنی شده یا در معرض تابشهای رادیواکتیو بوده است.»
●- پمپنو، بدون هیچ اظهار نظری دربارهی انتخابات و افتضاحات امریکا، در آخرین جنجالسازی خبریش گفت: «تا زمانی که رژیم جمهوری اسلامی مسیر خود را تغییر ندهد در انزوا باقی خواهد ماند» و این در حالی است که فعلاً امریکا و کاخ سفید، در انزوای کامل داخلی و خارجی قرار گرفتهاند!
●- و بالاخره آن که کاخ سفید، در آخرین تحریمش [دیروز] وزیر اطلاعات و رئیس بنیاد مستضعفان را به فهرست تحریمهایش افزود! اگر چه اینها پیش از این نیز تحریم شده بودند.
این مواضع و سیاستهایی که به ظاهر بسیار احمقانه و حتی مضحک و البته دیگر بیثمر به نظر میرسند را از جوانب گوناگونی میتوان مورد بررسی قرار داد، از جمله:
الف – اقتدار بیش از پیش جمهوری اسلامی ایران، پس از چهاردهه تحمیل جنگهای داخلی، خارجی، ترور، تحریم، ترویج ایران هراسی در منطقه و جهان، بلوکه کردن اموال در بانکها، مصادره اموال با احکام آن چنانی دادگاههای امریکایی، عمل نکردن به برجام و سایر تعهدات ... و خلاصه افزودن فشار حداکثری ترامپ، به فشار حداکثری اوباما، که آن نیز بر فشار حداکثری بوش افزوده بود!
اگر جمهوری اسلامی ایران در این مدت، گامی پیش نمیرفت و فقط سرپا مانده بود، خود شکست بزرگی برای امریکا و متحدان اروپاییاش محسوب میشد، چه رسد به آن که حضور منطقهایش، نقشآفرین است – رشد تسلیحات نظامی و سایر صنایعش و هم چنین رشد علمی و برتر از همه، ایستادگی مردمش؛ امریکا، اروپا، اسرائیل و صهیونیسم بین الملل را زمینگیر کرده است! اینها شعار نیست، بلکه واقعیتهایی است که دشمنان خود به آن اذعان دارند.
ب – شکست سیاستهای نظام سلطه به رهبری امریکا، در عراق، سوریه، افغانستان، لبنان، فلسطین، یمن و ... که سرآمد همه، شکست داعشِ امریکایی، پس از آن همه حمایت گسترده و همه جانبهی تسلیحاتی، نیرویی، مالی ... و نیز کشتارهای بیرحمانه و غصب سرزمینهای گسترده در عراق و سوریه، رسوایی کمی نیست! امریکا ریشه و علت تمامی این شکستها را جمهوری اسلامی ایران میداند.
امریکا، اذعان دارد که فقط یک ایرانی، به نام سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، مسبب تمامی این شکستها بوده است و ترورش میکند. حال آیا از این مملکت، نظام و تمامی ملتش نترسد؟!
ج – اسرائیل از عاقبت خود، حتی در روابط با امریکا نگران است؛ لذا با توجه به این که ترامپ و کاخ سفید را بازوی اجرایی خود میداند، بسیار تلاش مینماید و مترصد است که ترامپ تا وقتی باقیست، هر روز فشار مضاعفی بر جمهوری اسلامی ایران وارد کند و حتی اگر ممکن شد، یک حملهای، اگر چه صوری و ناموفق نیز بنماید؛ تا اگر ترامپ ماند ادامه دهد و اگر نماند، راه بازگشت برای رقیبش دشوار و حتی ناممکن شود.
د – امریکا، برای جلوگیری از رسوایی بیشتر خود در جهان، چارهای ندارد به جز آن که اذهان عمومی مردم امریکا، اروپا و جهانیان را به خارج از امریکا سوق دهد. لذا در این اوضاع آشفتهی دخلی، یک روز علیه چین موضع میگیرد و آن را بزرگترین دشمن میخواند – یک روز علیه روسیه و یک روز علیه جمهوری اسلامی ایران؛ که البته خود را در جنجال سازی و دشمنی با چین و روسیه ضعیف میبیند، ولی گمان دارد که فعلاً بهترین موضوع، حمله به جمهوری اسلامی ایران است. امریکا مطمئن است که در این مواضع، دست کم از حمایت لابی صهیونیسم و کشورهای اصلی اتحادیه اروپا برخوردار میباشد.
●●●- در هر حال، گویی در امریکا هیچ خبری نیست! نه رئیس جمهور فعلیاش ادعای تقلب بزرگ در انتخابات را دارد و میگوید: کاخ سفید را تحویل نمیدهم – نه مردم به خیابانها ریختهاند – نه تبعیض نژادی و کشتار پلیسی وجود دارد – نه اقتصادش ورشکسته شده است – نه هم پیمانان اروپاییاش (انگلیس، فرانسه، آلمان و ...)، با تبریک زودهنگام به بایدن، به رئیس جمهور فعلی پشت کردهاند – نه معاونان رئیس جمهوری و حتی مقامات و کارکنان کاخ سفید، ادعاهای ترامپ را رد میکنند – نه ترامپ تقریباً با تمامی رسانههای امریکایی، سر دعوا دارد – نه اقتصادش ورشسکته شده است – نه سیاستهای بینالمللیاش بینتیجه مانده است – نه داعش را از دست داده است ... و نه در نجات اسرائیل از منجلاب و باتلاق هلاکت، ناموفق بوده است!
از اینرو، برای امریکا در داخل و سرتاسر جهان، هیچ مشکلی به جز "جمهوری اسلامی ایران" باقی نمانده است! امریکای منفور نمیفهمد که با این مواضع، بر اقتدار و محبوبیت نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران میافزاید. الحمدلله.
منبع:
- تعداد بازدید : 831
- 29 آبان 1399
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: یادداشت