بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر کاربران عزیز و گرامی

با تبریک و تهنیت به مناسب اعیاد ماه شعبان و به ویژه نیمه شعبان و سالروز میلاد امام زمانمان حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف، از گرامیان تقاضا می‌شود به نکات ذیل در خصوص «رفراندوم‌های مجازی» که اخیراً نیز بسیار رایج شده است توجه نمایند:

الف – این رفراندوم‌های غیر رسمی که غالباً صبغه‌ی سیاسی نیز دارند و مرجع آن نیز معمولاً خارجی و نامعلوم است، هیچ کدام ارزش‌، اعتبار و تأثیری در تصمیم‌گیری‌ها ندارند. بلکه به اهداف و منظور‌های دیگری طرح می‌شوند که دو هدف اصلی آنها به شرح ذیل می‌باشد:

الف/1 – تکمیل بانک‌های نشانی‌های پست الکترونیکی: شاید به نظر بسیاری جمع آوری ده‌ها هزار یا حتی صدها میلیون‌ نشانی پست الکترونیکی (ایمیل) به درد هیچ کس نخورد و کار عبثی باشد! در حالی که اصلاً چنین نیست. بلکه هم برای دستگاه‌های اطلاعاتی اینترنتی مهم است و هم برای دستگاه‌های تبلیغاتی و به ویژه تبلیغات سیاسی در جنگ روانی.

تمامی این نشانی‌ها ثبت و سپس ردیابی می‌شوند و به موقع مورد بهره برداری قرار می‌گیرند. مضاف بر این که کلیه جوسازی‌ها و نیز شناسایی پنانسیل‌ها جهت کادرسازی های متفاوت نیز از همین طریق انجام می‌پذیرد. چنان چه به انواع عملکرد آنها در شبکه‌های اجتماعی چون فیس بوک – تویتر و ...، آشنا شده‌ایم.

الف/2 – هدف بعدی ایجاد جو مثبت یا منفی نسبت به موضوع بر اساس هدف مورد نظر است. عزیزان دقت نمایند که امروزه نقش «اذهان عمومی»، نوع نگاه و جهت آنها، بیش از هر قدرت اقتصادی یا سلاح نظامی دیگری مؤثر است. و بدین ترتیب جو مورد نظر را (بدون توجه و اهمیت به بازخورد و میزان استقبال یا چگونگی اکثریت آرا) ایجاد می‌نمایند.

الف/3 – هدف بعدی سوء استفاده تبلیغاتی در جنگ روانی از نتیجه‌ی به دست آمده است. چرا که اولاً تعداد بسیار کمی شرکت می‌کنند و ثانیاً نبض بازی با ارقام در دست خودشان است. حالا اگر نتیجه این شود که مثلاً صد هزار نفر (از ده‌ها میلیون نفر صاحب حق) شرک کردند و از آنها بیست هزار نفر رأی درست و 80 هزار نفر رأی ناصواب دادند، نتیجه القایی به اذهان عمومی چه خواهد بود و کدام جناح برنده‌ی این بازی است؟

ب – نمونه‌ها جهت تنویر و آشنایی بیشتر:

مثال اول: یک نشانی مجهول الهویه یا نامعلومی را درج نموده و تبلیغ می‌نمایند که هر کس با نام «خلیج فارس» یا  تعلق جزیره ابوموسی به ایران موافق است، وارد شده و رأی دهد!

این خبر ابتدا به برای عوامل مستقیم و از آن طریق به عوامل غیر مستقیم ارسال می‌شود و توسط آنان به همان نشانی‌های اندوخته شده در بانک‌های اینترنتی ارسال می‌شود و ناگهان و ظرف یک یا دو روز به مطلبی که همگان می‌دانند و نسبت به آن حساس شده‌اند مبدل می‌گردد. عده‌ای دلسوز که به این ترفندها آگاه نیستند نیز وسط افتاده و توسط ایمیل و اس ام اس به صورت رایگان برای آنها و اهدافشان تبلیغ کرده و از دیگران می‌خواهند که حتماً شرکت کنند! در چنین ترفندی (صرف نظر از این که کثرت آرا چگونه است) چند نتیجه برای دشمنان حاصل می‌گردد:

ب/1 – (دست کم از جنبه‌ی تبلیغاتی) نام تاریخی خلیج فارس یا مالکیت قطعی ایران بر جزایر را مشتبه نشان داده و القا می‌کنند.

ب/2 – با جسارت تمام حق مالکیت حقوقی و حتی تمامیت ارضی ایران را به رأی می‌گذارند. اگر چه هیچ اثری ندارد، اما ضمن تحقیر، تشکیک در مالکیت حقوقی (نام خلیج فارس) و تمامیت ارضی را القا می‌کنند.

تذکر: گرامیان دقت کنند که چرا تعیین نوع حکومت بر سرزمین‌های فلسطین را بین تمامی اتباع فلسطینی (اعم از مسلمان، یهودی و مسیحی) در میان جهانیان  یا دست کم میان خودشان به رأی نمی‌گذارند؟! چرا برای حضور نظامی امریکا در عراق، افغانستان و لیبی، از مردمان آن دیار رأی‌گیری نمی‌کنند؟! چرا برای دخالت نظامی سعودی در بحرین و امریکا به واسطه اروپای متحد و با عاملیت ترکیه در سوریه رأی‌گیری نمی‌کنند و ...، اما مالکیت حقوقی و تمامیت ارضی ایران را به رأی گیری مجازی می‌گذارند؟!

مثال دوم: اخیراً شایع شده که برای به رسمیت شناختن دین اسلام توسط دولت آلمان، وارد سایتی شده و رأی دهید!

واقعاً کسی گمان دارد که دولت آلمان برای به رسمیت شناختن دین اسلام، به آرای مجازی و آن هم آرای خارجیان در ممالک خودشان اهمیتی می‌دهد؟ در آلمان حدود 8 میلیون مسلمان (یا بیشتر) زندگی می‌کنند. حدود نیمی از این جمعیت را ترکیه‌هایی تشکیل داده‌اند که نه تنها اقامت دائم دارند، بلکه بسیاری از آنها دو تابعیتی شده و از دو گذرنامه برخوردارند و کاملاً مانند یک شهروند آلمانی محسوب می‌گردند. پس اگر دولت آلمان بخواهد توجهی کند، به خواسته حدوداً یک دهم از مردم کشورش توجه می‌کند و نه به رأی مجازی چند ایرانی یا احیاناً عرب یا پاکستانی که در کشور خودشان زندگی می‌کنند

پس، این روش‌ها و اینگونه اقدامات، همگی ترفندهای اطلاعات اینترنتی و تاکتیک‌های تبلیغاتی در جنگ روانی است و لازم است که انسان عاقل و به ویژه مسلمان و آن هم ایرانی، بصیر و هوشیار باشد. حتی شرکت هم نکند، چه رسد به این که وقت و امکان خود را برای تبلیغ خواسته‌ی آنان هزینه نماید.

 

با تشکر فراوان، موفق و مؤید باشید

مدیریت سایت

کلمات کلیدی:  یادداشت