ایران‌پی‌ان – یادداشت/ سلیم: آیا اهدای جوایز گوناگون به بهترین فیلم‌نامه، بهترین کارگردان، بهترین فیلم‌بردار، بهترین هنرپیشه مرد و زن، بهترین موسیقی و ...، فقط جنبه هنری دارد؟ آیا نگاه سیاست گزاران سینما که بیشتر در قالب هیئت داوران این جشنواره‌ها تجلی می‌کند، صرفاً حرفه‌ای و هنری است؟ آیا نگاه بر اساس اهداف سیاسی نقشی دارد؟ آیا نگاه و داوری صرفاً سیاسی است و هنر، نقشی ندارد؟
در جشنواره فجر، با توجه به فیلم‌های برنده، به هیچ وجه نمی‌توان اذعان نمود که نگاه، کاملاً هنری است، اما می‌توان اذعان نمود که کاملاً «بی‌سیاست» است. البته این نگاه خوش‌بینانه و ساده انگارانه است، وگرنه باید گفت که اتفاقاً کاملاً سیاسی است، اما نه سیاست منطبق با اهداف و ارزش‌های این نظام و خواست مردم.
در جشنواره فجر، با توجه به فیلم‌های برنده، به هیچ وجه نمی‌توان اذعان نمود که نگاه، کاملاً هنری است، اما می‌توان اذعان نمود که کاملاً «بی‌سیاست» است. البته این نگاه خوش‌بینانه و ساده انگارانه است، و گرنه باید گفت که اتفاقاً کاملاً سیاسی است، اما نه سیاست منطبق با اهداف و ارزش‌های این نظام و خواست مردم
در جشنواره‌های فجر، معمولاً کسانی که در فتنه 88 فعال بودند و یا حتی اکنون نیز در خارج کشور در همین راستا فعال هستند، یا به هر بهانه‌ای که شده جایزه‌ای می‌گیرند و یا مورد تقدیر قرار می‌گیرند و جوایز نیز غالباً توسط کسانی اهدا می شود که سابقه سیاهی در سینمای قبل از انقلاب اسلامی ایران دارند!
برندگان نیز هر کدام شعاری کم و بیش سیاسی و یا دست کم در انتقاد به سینمای ایران، محدودیت، جشنواره، نحوه‌ی داوری و ... سر می‌دهند؛ و در واقع جایزه را می‌گیرند و با چند بد و بیراه آبدار از سن نمایش پایین می‌آیند.
یکی آرزو می‌کند که سیمرغش در آسمان «سبز» به پرواز درآید - دیگری می‌گوید: هر فیلم موفقی در نیمه راه از پرده سینما پایین کشیده می‌شود – دیگری می‌گوید: اگر می‌گذاشتند فیلم فلانی به جشنواره راه یابد، نتایج قطعاً دگرگون می‌شد و ... . البته فیلم نیز باید حتماً انتقادی باشد تا از حمایتِ کف و صوتی نیز برخوردار گرددد و صد البته منظور انتقاد به کاستی‌ها یا اعوجاج‌های موجود در سطح جامعه نیست، بلکه فیلم باید اساس باورها و ارزش‌ها را هدف گرفته و بدبختی و عقب افتادگی و گرفتاری مردم در سایه این باورها را به تصویر بکشد.
اما در جهان پیشرفته و نئو لیبرال غرب (امریکا و اروپا)، نگاه و داوری سیاست گزاران فیلم و سینما، چه در هالیوود و چه در جشنواره‌ها اصلاً چنین نیست.
آنها به ظاهر سینمای دولتی ندارند، اما هیچ فیلمی بی‌سفارش سیاسیون ساخته نمی‌شود. حتی فیلم کمدی یا انیمیشن.
اگر قرار باشد جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار دهند، به هر بهانه‌ای که شده به یک ایرانی که انتقاد کرده، جایزه و حتی اسکار نیز می‌دهند – اگر قرار باشد هم جنس‌بازی را ترویج کنند، به فیلمی در خصوص همجنس‌بازی یک پیرمرد اسکار می‌دهند – اگر قرار باشد جنایتکاران جنگی امریکا در پوشش نظامی، پلیسی، مأمور اطلاعاتی و ... را تطهیر کنند، به فیلم‌های مربوط به آنان جایزه می‌دهند و یا دست کم کاری می‌کنند که در سینمای جهان پرفروش‌ترین باشد.
دیروز همزمان با اختتامیه جشنواره فیلم فجر و پیام‌های انتقادی (و البته لابد غیر سیاسی) جایزه بگیران، شامگاه یکشنبه (۱۰ فوریه / ۲۲ بهمن) جوایز معتبر "بفتا" BAFTA از سوی آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی بریتانیا اهدا شد. برنده‌ی بزرگ این مراسم، فیلم آرگو به کارگردانی بن افلک بود که توانست جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به خود اختصاص دهد و بازار رقابت بر سر جوایز اسکار را که روز ۲۴ فوریه (۶ اسفند) اهدا می‌شود، بار دیگر داغ کند .
رسانه‌های کلان زنجیره‌ای در سطح بین‌المللی، سر و صدا و تبلیغات عجیبی در خصوص این فیلم و انتخابش به عنوان بهترین فیلم راه انداختند، چرا که موضوع آن به «اشغال لانه جاسوسی امریکا در ایران» اختصاص داشت.
BBC : آرگو به عنوان بهترین فیلم چندین جایزه دریافت کرد. این فیلم پیش از این نیز در گلدن گلوبز Golden Globes جایزه گرفت. موضوع این فیلم نجات گروگان های امریکایی در ماجرای اشغال سفارت در ایران بود.
DW دویچه وله – آلمان: فیلم موفق آرگو که به ماجرای گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در تهران می‌پردازد، جایزه "بفتا" را به عنوان بهترین فیلم و بهترین کارگردانی از سوی آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی بریتانیا دریافت کرد.
SKYnews : آرگو که به ماجرای گروگان‌گیری تهران پرداخته، سه جایزه و از جمله بهترین فیلم را در فستیوال بفتا به خود اختصاص داد.
Guardian: دیگران هم جایزه گرفتند. اما امشب متعلق به آرگو بود.
قابل توجه مسئولین و دست اندرکاران فیلم و سینمای ایران، به ویژه فیلم‌نامه نویسان، کارگردانان و ...:
به این می‌گویند: سینمای غیر دولتی و جشنواره‌ی غیر سیاسی و البته کاملاً هنری و تخصصی که شما از نبود آن در ایران رنج می‌برید.
سردبیر: عیدتان مبارک سالی پر از خبرهای خوش را برای شما آرزو می‌کنیم 
