«اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ» - فاجعه عاشورا، تسلیت ندارد. تمامی این عزاداری‌ها برای این است که اظهار کنیم: «ما در سوگ سیدالشهداء علیه السلام و فاجعه کربلا، هیچ آرامشی نداشتیم، نداریم و نخواهیم داشت، بلکه نهضت زنده و پویاست.

سردبیر ایکس - شبهه: سلام بر تمامی عزاداران حسینی (ع).

گویا سنّت الله بر این است که ابتدا حقیقتی را «پدید» می‌آورد – سپس آن را «منتشر» می‌نماید – پس از نشر، مجدد «جمع» می‌کند، و سپس نوبت به «فصل»، یعنی تقسیم بندی و جداسازی می‌رسد. این سنت بی‌تغییر الهی را در سراسر عالم وجود می‌توان مشاهده نمود.

چند مثال از عالَم خلقت:

*- خداوند متعال، حضرت آدم علیه السلام را "پدید" می‌آورد و می‌فرماید او خلیفة من است. پیش از دمیدن روح و زنده کردن او، تمامی ملائک و مقربین، از جمله ابلیس رجیم را دور این محور "جمع" می‌کند و می‌فرماید: «هر گاه به او روح دمیدم و زنده شد، همه به او سجده کنید» - نور وجود او را "منتشر" می‌نماید؛ و سپس نوبت به "فصل" و جداسازی بین سجده کنندگان و نافرمانان می‌رسد.

*- خداوند متعال، جرثومه‌ای، "پدید" می‌آورد دارای اضداد – سپس با انفجاری آن را به صورت ماده "منتشر" می‌کند و جهان را پدید می‌آورد؛ سپس آن را در قیامت، مانند کتابی که باز شده بود و خواندنش به پایان رسیده، می‌بندد و دو جلدش را روی هم می‌آورد و "جمع" می‌کند و سپس بین دنیا و آخرت «فصل» می‌نماید.

«يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ» (الأنبیاء، 104)

ترجمه: روزى كه آسمان را همچون در پيچيدن صفحه نامه‏ها در مى‏پيچيم. همان گونه كه بار نخست آفرينش را آغاز كرديم، دوباره آن را بازمى‏گردانيم. [این] وعده‏اى است بر عهده ما، كه ما انجام دهنده آنيم.

*- خداوند متعال، حضرت آدم علیه السلام را به زمین می‌آورد و سپس نسل او را در زمین منتشر می‌نماید: «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ - و از نشانه‏هاى او اين است كه شما را از خاك آفريد پس بناگاه شما [به صورت‏] بشرى هر سو پراكنده شديد/ الرّوم، 20» - سپس همگان را در «یوم الجمع» یک جا جمع می‌کند و سپس نوبت به "فصل"، یعنی جداسازی‌های اهل بهشت و جهنم و طبقات آنها می‌رسد. «هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ - اين روز داورى و جدا كردن (نيكان از بدان) است، كه همه شما و پيشينيان را گرد آورده‏ايم».

تبلور این سنّت در حرکت انبیا علیهم السلام:

●- "پدیده"، آدم (ع) است – "نشر"، اولاد اوست – "جمع"، تشکیل اولین کانون‌های اجتماعی، یعنی خانواده‌هاست – و قتل هابیل توسط قابیل، "فصل" و جداسازیِ انسان حیوان صفت، از انسان حقیقی و نیز تفصیلِ حق و باطل و ظالم و مظلوم است.

●- پدیده، نوح (ع) است – نشر، مردمان و امت‌ها هستند – جمع، دعوت آنها به سوار شدن در کشتی نجات است، و "فصل"، طوفان نوح و سیل ویران کننده است که بین مؤمنین و کفار را جداسازی می‎کند.

●- پدیده، ابراهیم (ع) است – نشر، انفجار نور توحید، دعوت به یکتاپرستی و نیز بت شکنی، که خبرش به سرعت منتشر می‌شود – "جمع"، دادگاه حکومتی است که ایشان، حکام، درباریان و مردم یکجا جمع می‌شوند، و "فصل"، انداختن او در آتش است. او زنده بیرون بیاید و مابقی هلاک شوند. از آن پس، صف ابراهیمان، از صف نمرودیان جدا شد.

●- پدیده، موسی (ع) است – "نشر" آل و فرعون و بنی اسرائیل است – "جمع"، گردآوردن همه آنها کنار بحر است و "فصل" گذر سالم شیعیان موسی (ع) و غرق فرعونیان است.

●- پدیده، عیسی (ع) است – "نشر"، گسترانیدن دین او با آیات و معجزات است – "جمع"، اجتماع حواریون برای دفاع و کفار و یهودیان عنود برای قتل وی است – و "فصل"، معراج او و جداسازبی بین ایمان آورندگان، تشکیک کنندگان و ناباوران و ظالمان است.

●- پدیده، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله می‌باشد – "نشر"، انتشار دین او در مکه و مدینه و سرتاسر سرزمین حجاز و گسترش به آفریقا و ... می‌باشد – "جمع"، حج و بالاخره حجة الوداع است و غدیر، «یوم الفصل» است که اهل ولایت را از دیگران جدا می‌کند.

کربلا و عاشورا:

●- پدیده، حجت الله، حبل الله و عروة الوثقی است – "نشر"، حرکت او از مدینه به سوی کربلاست – عاشورا، "یوم الجمع" است، که تمام اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله و تمام اسلام معاویه‌ای و یزیدی (لعنة الله علیهم اجمعین)، در یک روز و یک جا جمع می‌شوند – و "یوم الفصل"، آغاز می‌گردد. حسینیان در یک جبهه و کوفیان و شامیان در جبهه مقابل – انسان‌های حقیقی در یک جبهه، و انسان‌های «كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا» در جبهه‌ی مقابل – با وفایان و پایبندان به عهد «الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَلاَ يِنقُضُونَ الْمِيثَاقَ» در یک جبهه، و بی‌وفایان و عهد شکنان.

«الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (البقره، 27)، در جبهه مقابل.

ترجمه: همان‏هايى كه پيمان خدا را پس از محكم كردنش مى‏شكنند ، و آنچه را كه خدا فرمان داده وصل شود (وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ) قطع مى‏كنند و در روى زمين به فساد مى‏پردازند، آنهايند كه زيانكارند.

و این سنّت الهی، همیشه و همه جا ادامه دارد. حتی قیامت کبرا نیز «یوم الجمع و یوم الفصل» است.

***- امروز، پدیده، امام خمینی رحمة الله علیه و انقلاب اسلامی مردم است – انتشار آن، صدور انقلاب و بیداری اسلامی، به برکت رهبری ولی فقیه، خون شهدا و مجاهدت و استقامت همگان است – یوم الجمع‌اش، بسیج تمام قوای حق و باطل و صف کشی مقابل یک دیگر (حتی به لحاظ جغرافیایی، در یک منطقه) است - و «یوم الفصل» آن، هر روز و همه جاست. گروهی به اسلام ولایی می‌پیوندند و گروهی نمی‌پیوندند، و گروهی، پس از پیوستن و محکم کردن عهدها، جدا می‌شوند، نقضِ عهد می‌کنند و به ریختن خون "امام"، به خاطر خودداری از "بیعت با یزید زمان" و هوشیار کردن "مردم مسلمان و همه جهانیان"، تشنه‌اند! مترصند، چون اسلاف خود، "جام زهر" را به او نیز بنوشانند.

پس، نگران موقعیت و وضعیت خود باشیم و در اتخاذ جبهه در این فصل‌بندی، با بصیرت عمل کنیم، تا در دنیا و قیامت، و جداسازی توسط «مُقسِم النّار و الجنة = میزان جدا کننده بهشتیان از جهنمیان» در "جمع " محمد و آل محمد، صلوات الل علیه و آله و در «فصلِ» حسینیان (ع) قرار گیریم.

مرتبط:

عزاداری‌های عاشورایی، برای تسلی دل حضرت زهرا (ع) نیست؛ بلکه برای پویایی حرکت و نهضت می‌باشد.

 

کلمات کلیدی:  یادداشت