پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

عالَم در دورن ما نیست، بلکه ما در درون این عالَم هستیم، منتهی هر چه در عالَم هست، در انسان نیز هست.

ابتدا باید به دو نکتۀ بسیار مهم توجه شود:

یک - احتمال "برداشت‌های نادرست"، دلیل نمی‌شود که سخن حق بیان نشود، معارف کتمان گردد و آدمی در بی‌خبری بماند! همیشه هستند عده‌ای که حتی از آیات قرآن مجید، احادیث و هر سخن حق دیگری، برداشت نادرست و باب میل می‌کنند، آیا بیان نگردند؟!

دو - "شریعت"، یعنی قوانین الهی (فقه - احکام)، و هیچ معرفتی و هیچ امری، بهانۀ موجهی برای ترک شریعت نمی‌گردد؛ تنها سبب سبک شمردن و ترک شریعت، ضعف شناخت، دینداری، ایمان و تقوا می‌باشد.

هیچ انسانی در رشد و کمال، به اهل عصمت علیهم السلام نمی‌رسد و آنان خود را "اول مسلمان = جلودار مسلمانان" و مکلف‌تر و موظف‌تر از همه به انجام شریعت می‌دانستند و البته عمل می‌نمودند.

قابلیت انسان

انسان، با قابلیت "خلیفة اللهی" خلق شده است و "خلیفة الله" جایگزین خداوند سبحان نیست که او جایگزینی ندارد؛ بلکه خلیفه یعنی جانشین. و خلیفه کسی است که اسماء و صفات "مُستَخلَف = کسی که خلیفه جانشین اوست" در او تجلی و ظهور داشته باشد.

البته هر بشری، انسان، آدم و خلیفة الله نمی‌گردد؛ چنان که بسیاری در طی طریق، از مرتبۀ حیوانی عبور نمی‌نمایند و در رتبۀ «كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ - چهارپا، بلکه پست‌تر و گمراه‌تر» باقی می‌مانند.

اما در عین حال، همه با یک فطرت به دنیا می‌آیند و استعدادها و قابلیت‌های آدم و خلیفة الله شدن، در همگان وجود دارد.

پیچیدۀ عالم هستی

چه چیزی در عالَم وجود دارد که در انسان وجود ندارد؟! اگر موجودات عالم هستی را به چهار مرتبۀ "جمادی، حیوانی، انسانی و ملکوتی" تقسیم نماییم، آدمی از تمامی این مراتب، آن هم در شدت خود برخوردار می‌باشد.

اگر موجودات زنده را به گروه‌های: "فرشتگان، گیاهان، حیوانات و انسان‌ها" تقسیم نماییم، آدمی از هر چهار نوع حیات و رشد برخوردار می‌باشد.

اگر عناصر طبیعی را چهار عنصر "آب و آتش و باد و خاک"، فقط همین بدن طبیعی آدمی، ترکیبی از همین چهار عنصر می‌باشد.

●- آدمی، هم ملکوت دارد، هم روح، هم جسم طبیعی - هم عالَمِ عقل در او تجلی یافته و هم عالَمِ عشق - هم اهل دنیا محسوب می‌شود و هم اهل آخرت است.

●- آدمی می‌تواند در مقامی قرار گیرد که خداوند سبحان را بیش از تمامی موجودات و حتی بیش از ملائک بشناسد و دوست بدارد. فقط آدمی دارای قابلیت این حد از معرفت و محبت می‌باشد. لذا فرمود: «زمین و آسمان‌ها و هر آنچه در آنها هست را برای شما خلق نمودم»!

●- "اختیار"، از آن خداوند متعال است و در میان تمامی موجودات، فقط به آدمی قوۀ اختیار در انتخاب داده شده است، قوه‌ای که حتی فرشتگان مقرب نیز از آن برخوردار نمی‌باشند.

●- از خداشناسی و معاد شناسی گرفته تا انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، رفتار شناسی، اخلاق و ...، همه را در انسان می‌بینیم و البته مظر تاّمش  انسان کامل می‌باشد.

●- وقتی "اسماء الله" در آدمی تجلی تام می‌یابد و انسان کامل مظهر اتمّ اسمای الهی می‌شود، یعنی آدمی این جسم کوچک نیست، بلکه پیچیدۀ عالَم هستی می‌باشد.

●●- آیا این قابلیت‌ها، استعدادها، توان‌ها، امکانات و موهبت‌های الهی، سبب رفع تکلیف و ترک شریعت و نافرمانی از اوامر و نواهی خداوند سبحان می‌شود، و یا ضرورت، وجوب و لزوم پایبندی به قوانین و حدود الهی برای شکوفایی استعدادها، رشد، کمال و تقرب هر چه بیشتر را به اثبات می‌رساند؟!

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

این که گفته شده: «نسخه نامه الهی تویی، یا در حدیث آمده «ینطوی العالم الاکبر - پیچیدۀ عالم اکبر» یعنی چه؟ آیا عالم در درون ماست؟ چه بسا از این حرفها برداشت نادرست شود و منتهی به ترک شریعت شود!

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11800.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه