پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

مهم است که در نگاه و مطالعه نسبت به موضوعات گوناگون، ذهن دچار خلط مبحث نگردد، هر موضوعی را می‌توان از زوایای گوناگون مورد مطالعه و بحث قرار داد.

بدیهی است که خداوند سبحان، غنی (بی‌نیاز) از بندگیِ بندگانش و اعمال صالح آنان می‌باشد و البته کفر، شرک و گناه بندگانش نیز آسیبی به او وارد نمی‌سازد و نظام خلقت و هدایت را مختل نمی‌سازد.

یک - بنابراین، آن چه که در دو کتاب خلقت و وحی به انسان عرضه داشته، و فرموده هر دو کتاب را با دقت بخوانید، و آن چه از معارف و آیات بیان داشته و نشان داده، و آن چه از نقشۀ راه و بایدها و نبایدها فرموده، همه و همه، برای رشد، کمال و تعالی خود انسان می‌باشد.

دو - از این‌رو، هر خیر و یا شرّ از سوی آدمی، ابتدا خودش را شامل می‌گردد. کسی که کار خیری برای دیگران انجام می‌دهد، ابتدا خودش "خیّر" می‌شود و استعدادهای کمالی خود را به شکوفا نموده و به ظهور می‌رساند؛ و کسی که کار شرّ انجام می‌دهد تا ضرری برساند، ابتدا خودش "شرّ " می‌شود و سپس کار شرّ انجام می‌دهد. لذا فرمود:

«قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ» (یونس علیه السلام، 108)

- بگو: «اى مردم! حق از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده؛ هر كس (در پرتو آن) هدايت يابد، براى خود هدايت شده؛ و هر كس گمراه گردد، به زيان خود گمراه مى‌گردد؛ و من مأمور (به اجبار و وکیل خوب و بدِ) شما نيستم!»

و نیز فرمود:

«قَدْ جَاءَكُمْ بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ» (الأنعام، 104)

- دلايل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد؛ كسى كه (به وسيلۀ آن، حقّ را) ببيند، به سود خود اوست؛ و كسى كه از ديدن آن چشم بپوشد، به زيان خودش مى‌باشد؛ و من نگاهبان شما نيستم.

نیّت

مقصود از "نیّت"، همان قصد و هدف می‌باشد و هیچ کاری نیست که از سوی کسی [چه خدا و چه انسان]، بی‌هدف و مقصود به انجام رسد.

آدمی، در هر رویکرد و کاری، اهداف کوچک و بزرگ، یا اهداف مقطعی و نهایی (غایی) دارد و مهم این است که هدف نهایی او کیست یا چیست؟

به عنوان مثال: آدمی کار می‌کند تا درآمدی حاصل کند - درآمد را می‌خواهد تا نیازهایش را تأمین کند - نیازهایش را تأمین می‌کند تا از زندگی بهره ببرد ...؛ حال اگر بپرسند: «آخرش که چه، همه می‌میرند و خاک می‌شوند» چه پاسخی دارد؟!

●- بدیهی است اگر هدف غایی کسی در کارهایش خداوند متعال نباشد، غیر او را هدف می‌گیرد که چیزی نیست جز بندگی هوای نفس!

●- کسی که معاد و قُرب به خداوند سبحان را هدف می‌گیرد، از هر کارش [اگر چه کاملاً فرعی و جزئی باشد]، هدف دراز مدت و بلندی دارد که ختم به بندگی و رضایت الهی می‌گردد.

●- چنین کسی، تمام کارهایش را "لِوَجهُ الله" انجام می‌دهد، و چون آن چه جهت خدایی داشته باشد و برای خدا باشد، وصل به باقی (خداوند سبحان) می‌شود و باقی می‌ماند [کُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ]، کارهایش تداوم و بقا می‌یابد و در آخرت به خودش می‌رسد.

●- کسی که در کارهایش نیّت خدایی دارد، او را بندگی می‌کند و در هر امری حقوق، حدود و احکام ابلاغ شده از سوی او را رعایت می‌کند، پس نه به خودش ظلم می‌کند و نه به دیگران؛ و هر کاری که انجام دهد، عبادت و بندگی اوست؛ حتی خوردن و خوابیدنش؛ و البته که خیرش به خودش و جامعه می‌رسد و خداوند نیز به او در دنیا و آخرت پاداش می‌دهد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛

متشکریم.

پرسش:

در تعالیم بلند اسلامی داریم که گناه در واقع ظلم به نفس خودمان است. آیا ما در نیتی که در قلبمان جاری می‌شود باید هدف پرستش خدا و صرفاً برای خدا باشد، صرف نظر از اینکه به خودمان ظلم می‌شود یا خیر می‌رسد؟!

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11803.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه