بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ

سلام بر امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام و سلام بر شما!

به پنج اصل دقت نمایید:

1- در عالم هستی، تمامی موجودات در حرکت هستند، به غیر از خداوند سبحان که هستی و کمال محض است و نیازی به حرکت و تغییر ندارد.

2- هر حرکتی، حتماً هدفی دارد و به سوی مقصدی معین روان می‌باشد.

3- حرکت آدمیان نیز از قاعده و چارچوب مستثنا نمی‌باشد، خواه حرکتش مادی باشد یا معنوی، جبری باشد یا اختیاری، تحمیلی باشد یا ارادی و انتخابی.

4- آدمیان در اهداف مشترک می‌باشند، چون در خلقت مثل هم هستند؛ لذا نواقص، نیازها و میل‌های مشترکی دارند.

5- اما از آن جهت که به آدمی، عقل، شعور، قلب، فطرت، وحی، علم، سمع، بصیر، کتاب، معلم، مربی، راهنما، الگو و البته قوۀ "اختیار در انتخاب" داده شده است؛ راه‌کارهایشان برای رسیدن به اهداف مشترک، متفاوت و حتی گاه متضاد می‌باشد.

حال به مصادیق مادی و معنوی زیر دقت نمایید:

الف - از سویی همگان ناقص و نیازمند می‌باشند، چرا که مخلوق هستند؛ و از سویی دیگر همگان عاشق کمال آفریده شده‌اند، لذا برای رفع نیاز و نقص و نیل به کمال حرکت می‌کنند. تفاوت در این است که برخی می‌دانند که کمال محض خداوند سبحان است و کمالات در موجودات همه تجلی او و محدود است، لذا شدت عشق و محبت خود را به او اختصاص می‌دهند؛ اما برخی چیزهای دیگری که چون خودشان محدود و فانی هستند را کمال محض می‌انگارند و شدت محبّت خود را به آن اختصاص می‌دهند؛ و بدیهی است که راه‌کارهای رسیدن، قُرب و وصال به هر محبوبی جداگانه است:

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ» (البقره، 165)

- و برخى از مردم غيرخدا را همتايان او قرار مى‌دهند و آن‌ها را چون خدا دوست مى‌دارند! امّا كسانى كه ايمان آورده‌اند، شدت محبت‌شان [محبوب غایی‌شان] خداوند است، و اگر ستمكاران مى‌ديدند و تصوّر مى‌كردند هنگامى را كه عذاب خدا را خواهند ديد، (در مى‌يافتند كه) همۀ توانايى‌ها از آن خداست و اين كه خداوند سخت كيفر است.

ب - پرستش و بندگی إله و معبود حقیقی، نیاز و میل فطری همگان می‌باشد، لذا کسی وجود ندارد که پرستش نداشته باشد؛ منتهی برخی إله و معبود حقیقی را بندگی می‌کنند و برخی دیگر، إله‌ها و معبودهای دروغین، ساختگی و تخیلی را جایگزین نموده و آنها بندگی می‌کنند؛ خواه طاغوت‌های زمان باشند، یا گاو، گوساله و مجسمه، و خواه هوای نفس خود و دیگران باشند، مانند شهوت‌پرستی، ثروت و شهرت‌پرستی و ... . بدیهی است که راه‌کار بندگی هر إله و معبودی، متفاوت می‌باشد.

پ - همگان برخورداری از امنیت روحی، روانی، مادی و معنوی را دوست دارند و برای دست یافتن به این هدف مشترک تلاش می‌کنند.

ایمان، یعنی خود را در پناه کسی یا چیزی در امنیّت دیدن؛ اما برخی به توحید و معاد ایمان می‌آورند و امنیّت خود را در پناه خداوند سبحان می‌بینند، و برخی دیگر امنیّت خود را در وابستگی به سران "زر، زور و تزویر"، و یا برخورداری از ثروت و مکنت می‌بینند! پس راه‌کارهای رسیدن به هر کدام متفاوت می‌شود.

ت - همگان برخورداری از خانه‌ای [مسکنی] فراخ، مجلل و زیبا، و مالکیت بر آن را دوست دارند، و با خانۀ استجاری، هر چند بزرگ و مجلل باشد، به اوج رضایت نمی‌رسند؛ اما برخی بهشت را وطن اصلی خود می‌دانند، دنیا را مسافرخانه و خانه‌هایش را استیجاری و موقت می‌بینند؛ برخی دیگر به همین خانه‌های گِلی و سنگی و نیز موقتی دل خوش کرده‌اند، و از مسکن دائمی خود غافل شده‌اند!

پس، اصل نیاز و میل، ثابت و مشترک است، اما راه‌کارهای رسیدن به هر کدام متفاوت می‌شود.

ث - همگان به خوردن و نوشیدن نیاز و میل دارند و البته لذت هم می‌برند؛ اما برخی به طعام خود نظر می‌کنند و دقت دارند و به «فَانْظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ - نگاه كن به غذا و نوشيدنى خود» (البقره، 259) عمل می‌کنند - اما برخی دیگر، هیچ توجهی ندارند، لقمۀ حرام یا شبهه‌ناک می‌خورند - مال غیر را می‌خورند - از رشوه، رانت و اختلاس می‌خورند - حق مردم را می‌خورند و حتی در حلالش نیز اسراف می‌کنند! لذا این هدف و میل که در اصل میان همگان مشترک است، به خاطر تفاوت مصداق، راه‌کارهای متفاوتی پیدا می‌کند!

ج - همگان شهوت جنسی را دوست دارند و به ارضای آن، هم نیاز دارند و هم لذت می‌برند؛ اما برخی توجه و رعایت دارند که خداوند سبحان، چه راه‌کارهایی برای آنان قرار داده است؛ برخی دیگر به هر راه‌کاری، مانند زنا، تجاوز، [حتی به کودکان]‌، همجنسگرایی و سایر ناهنجاری‌ها در رفتار جنسی، برای رفع این نیاز و رسیدن به این لذت روی می‌آورند و راه‌کارها در تحقق این هدف مشترک، متفاوت می‌شود.

د - ... و اگر بخواهیم مصادیق دیگر را بیان نماییم، تمامی شئون زندگی فردی و اجتماعی را شامل می‌گردد.

دین و شریعت

نیازها و امیال روحی، روانی، مادی، فردی و اجتماعی را همگان داریم و درک می‌کنیم، اما هدف غایی کدام است؟ نقشۀ راه کدام است و راه‌کار درست و رشد دهنده در رفع نواقص، دفع مضرّات و رسیدن به کمال و سعادت کدام است و چه کسی می‌داند، می‌تواند و باید وضع، تبیین و ابلاغ نماید؟ آیا به غیر از خداوند سبحانی که خالق، مالک و ربّ می‌باشد؟!

هدف غایی، رشد، کمال و قُرب اوست، لذا حتی خوردن یک لقمه نان نیز باید در راه او باشد تا هدف محقق گردد؛ پس خودش باید هدایت نماید.

بنابراین، خداوند متعال، علیم، حکیم و هادی، پیامبرانش را فرستاد، با آنها «کتاب» و «میزان» فرو فرستاد، تا آدمیان بتوانند هدف را درست بشناسند و برگزینند و در رفع هر نیازی، دفع هر مانعی، در رسیدن به هر لذتی، در طریق رشد و سعادت، بهترین راه‌کارها را بشناسد و انجام دهد، تا قسط و عدلِ فردی و اجتماعی محقق گردد.

●- پس، دین و شریعت، برای شناخت هدف غایی حقیقی، مقصد نهایی (دین)، و نیز ارائۀ نقشۀ راه، و بایدها و نبایدهای ضروری در راه‌کارها (شرع) می‌باشد.

«شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ» (الشوری، 13)

- (آخرین فرستاده) براى شما (جامعۀ بشرى) از دين (الهی) همان را تشريع كرد كه به نوح (اولين پيامبر صاحب شريعت) توصيه كرده بود و آنچه را كه بر تو (آخرين صاحب شريعت) وحى كرديم و آنچه را كه به ابراهيم و موسى و عيسى (صاحبان شرايع فيما بين) توصيه نموديم، (و هدف از تشريع) اينكه اين دين را (به اجتماع و وحدت) برپا داريد و در آن متفرق نشويد؛ بر مشركان آنچه كه به سوى آن دعوتشان مى‌كنى (يك خدا و يك ربّ و يك دين) دشوار و گران است؛ خداوند هر كس را بخواهد (و شايسته بيند) به سوى خود (و به سوى اين دين و شریعت) جلب مى‌نمايد، و هر كه را كه (با پذيرش دين توحيدى) به سوى او بازگردد به سوى خود، هدايت مى‌كند.

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع یادداشت و نشانی پیوند متن، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

موضوع یادداشت:

آدمیان، اهداف و نیازهای مشترک دارند، اما گاه راه‌کارهای متفاوتی برمی گزینند - دین و شریعت، برای نشان دادن و هدایت به بهترین راه‌کارهاست.

متن (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/note/12017.html 

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت