نه در ضرورت اجرای طرح ساماندهی یارانه‌ها برای بهبود شرایط اقتصادی و بهر‌ه‌وری بهینه از سرمایه‌های کشور شکی هست و نه تردیدی از نقش، همراهی و حمایت گسترده‌ی مردم فهیم وجود دارد. منتهی بر کسی پوشیده نیست که مردم اولاً از سردرگمی رنج می‌برند و ثانیاً از روش‌هایی که اصطلاحاً به آنها «زرنگی» گفته می‌شود تنفر دارند و به هیچ وجه دوست ندارند «تحمیق» شوند.
مردم انتظار دارند که دولت محترم و سایر مسئولین (همان‌گونه که بارها در دولت‌های نهم و دهم اذعان داشته‌اند)، به خوبی درک و باور کنند: «ارباب‌هایی نیستند که مردم به عنوان کارگران با آنها همکاری و همیاری می‌کنند، بلکه خود خدمتگزاران و نوکرانی هستند که از سوی مردم جهت انجام تکالیف محوله منتخب شده‌اند» و به همین دلیل به مردم «ارباب رجوع» گفته می‌شود، نه فقیر و سائل.
در راستای به اصطلاح «حذف اختیاری» تعداد کثیری مردم از دریافت یارانه‌ای که بیت‌المال است و ظاهراً حق همه در آن یک‌سان می‌باشد، پیام‌های کوتاهی برای عده‌ی بسیاری ارسال شد که در صورت تمایل به پایگاه اینترنتی «www.refahi.ir » مراجعه کرده و انصراف خود را اعلام کنید.
ارسال این پیامک‌ها، دغدغه‌ها و نگرانی‌های بسیار و سؤالات جدی و تعیین کننده‌ای در اذهان عمومی ایجاد کرد. مثل: چرا این پیامک را ارسال نمودید؟ چرا نوشیدید با توجه به
ملاک شما چه بوده است؟ این عده را بر چه اساسی انتخاب کرده‌اید – اگر عده‌ای شغل، درآمد یا سرمایه دارند، مالیاتش را می‌دهند و...؟
این عده را بر چه اساسی انتخاب کرده‌اید – اگر عده‌ای شغل، درآمد یا سرمایه دارند، مالیاتش را می‌دهند و...؟ مسئله به فوریت آن قدر جدی شد و بالا گرفت که رسانه‌‌ی ملی نیز وارد عرصه شد و مصاحبه‌هایی با مسئولین مربوطه ترتیب داده و پاسخ سؤال‌های مطروحه در اذهان را جویا شد. اما پاسخ روشنی ارائه نشد، الاّ این که: این پیامک‌ها چیز خاصی نیست – بالاخره شاید یک عده‌ای نیاز نداشته و نخواهند یارانه بگیرند که از آنها بسیار ممنونیم – انصراف اختیاری است و ... .
البته مردم قبول نکردند و می‌دانستند که این پیامک، یک پیامک تبلیغاتی نیست، بلکه مرحله‌ای از یک برنامه می‌باشد. چرا که اولاً اگر منظور یک تبلیغات بود، از اول هم گفته بودند و می‌توانستند باز هم بگویند و ثانیاً این تبلیغ اعلام عمومی می‌خواهد و نه پیامک خصوصی به افرادی معین و ثالثاً معلوم نشد که این عده را چگونه و بر اساس چه شاخصه‌هایی انتخاب کرده‌اند و چرا؟!
پس از گذشت چند روز پرده‌ی دیگری کنار رفت و گفتند: «آنها که پیامک دریافت کرده‌اند، حتماً باید با ورود به سامانه عدم انصراف خود را اعلام کنند. و گرنه منصرف محسوب می‌شوند؟!» که این اعلام با ادعاهای قبلی کاملاً مغایر بود! و پس از مدتی نیز ضرب العجل 12 اردیبهشت تعیین شد، که کاملاً بی‌معنی بود. چرا که اگر انصراف اخیتاری است، این امکان باید برای همیشه وجود داشته باشد تا هر کس هر موقع احساس بی‌نیازی کرد، اعلام نماید و ضرب العجل و آن هم برای عده‌ای منتخب نمی‌خواهد.
و اما ورود به سامانه و برنامه‌ی تنظیم شده:
هر چه به تاریخ ضرب‌العجل نزدیک‌تر شدیم، ورود به سامانه اینترنتی سخت‌تر و سخت‌تر شد و امروز (12 اردیبهشت) به طور کلی ناممکن شد! اگر چه مسئولین مربوطه طبق معمول خواهند گفت: «خیر. ما قبول نداریم، اصلاً این طور نبوده و خیلی‌ها با سامانه مرتبط شده‌اند!»
کاربر نمی‌داند که اگر کلیک کند، انصراف او ثبت خواهد شد یا عدم انصراف او؟!
اما کسانی که توانستند مرتبط شوند، با صفحه‌ای مواجه شدند که در طراحی آن کلیک «انصراف/عدم انصراف» مجزا نشده است. لذا کاربر نمی‌داند که اگر کلیک کند، انصراف او ثبت خواهد شد یا عدم انصراف او؟! و پس از کلیک نیز با یک پیام به زبان انگلیسی (؟!) مواجه می‌شود که ترجمه آن حاکی از ثبت درخواست است! در حالی که نوع درخواست هنوز مشتبه است! چه چیزی ثبت شد، انصراف من و یا عدم انصراف من؟!
بدیهی است انتظار می‌رود که پس از این مرحله گله‌مندی‌های بسیاری ایجاد شود. یارانه‌ی عده‌ی کثیری قطع می‌شود. بسیاری از آنها معترض خواهند بود و پاسخ خواهند شنید که «خودتان ثبت کرده‌اید» و البته دلداری و امیدوار خواهند شد که «نگران نباشید می‌توانید درو این کارها، به ویژه در دعوت مردم به همکاری و همیاری و حمایت، اصلاً قشنگ نیست.
و این کارها، به ویژه در دعوت مردم به همکاری و همیاری و حمایت، اصلاً قشنگ نیست.
آینده دوباره وارد شوید و عدم انصراف بدهید» ... و این دور تسلسل بازی ادامه خواهد یافت.
چرا وقت پول گرفتن زمان‌ها مکرر تمدید می‌شود، اما ...؟
مکرر اعلام شد که زمان ورود به سامانه و اعلام عدم انصراف تمدید نخواهد شد و هر کس تا تاریخ مقرر وارد نشود، به مثابه‌ی انصراف از دریافت یارانه است!
مردم گله می‌کنند که چرا هر وقت از مردم چیزی [به ویژه پول] می‌خواهید، وقت را یک تا چند نوبت تمدید می‌کنید، اما هر وقت قرار باشد پولی از حق خودشان را بازگردانید، مرغ یک پا دارد؟! درست به عملکرد زشت بانک‌ها می‌ماند. تمامی سال با هزینه‌های کلان تبلیغ می‌کنند و مردم را به سپرده‌گذاری و پس‌انداز تشویق می‌کنند، اما وقتی مشتریان (به ویژه در ایامی که نقدینگی لازم است) مراجعه می‌کنند، با آنها رفتاری می‌کنند که گویا مستمندی به آنها آویزان شده و آنها می‌خواهند رد کنند. اول با خشونت و لحنی بی‌ادبانه و متکبرانه می‌گویند: «پول نداریم»! مشتری می‌گوید: خوب تراول بدهید. می‌گویند: «تراول هم نداریم». مشتری: پس من چه کار کنم؟ نمی‌دانم، می‌خواهی به شعبه دیگر رجوع کن شاید پول داشته باشد. ما فقط می‌توانیم چک بین بانکی بدهیم. و البته برای آن چک که به خاطر پول نداشتن خود می‌دهند نیز اجرتی می‌گیرند. و حال آن که باید جریمه بدهند که چرا نمی‌توانند پول مردم را به خودشان پس دهند.
این روش‌ها زشت است. باید با مردم از اول تا آخر شفاف بود
هجمه مردم امروز (12 اردیبهشت) بیشتر است، سامانه‌ی اینترنتی نیز بسته است و زمان نیز تمدید نخواهد شد! و هر کس هم مراجعه نکرد، به مثابه‌ی انصراف تلقی می‌گردد؟! این روش‌ها زشت است. باید با مردم از اول تا آخر شفاف بود. آن وقت خودشان مثل همیشه همیاری و همکاری می‌کنند و شما نیز موفق‌تر به تکالیف محوله‌ی خود عمل خواهید نمود.
ملاحظه: حدوداً دو ساعت پس از درج یادداشت فوق مطلع شدیم که الحمدلله این طرح اختیاری به مدت 48 ساعت تمدید شد.
ع. چینی‌چیان: مانور نظامی امریکا در خلیج فارس، چنگ و دندان نشان دادن به ایران است 
