پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): ابتدا باید تلاش کنیم که مطالب و مباحث گوناگون، در ذهن خلط مبحث نشوند (با هم مخلوط نگردند) و سپس به چند نکته نیز باید توجه نمود:

دنیا، دار رنج و زحمت:

دنیا، بهشت نیست که نعمات آن بدون رنج و زحمت فراهم گردد، بلکه عرصۀ رشد و پل گذر می‌باشد و هیچ رشدی بدون سعی (تلاش)ٍ، سختی و زحمت حاصل نمی‌گردد و این اصل نیز، اختصاصی به انسان ندارد. بذر باید خاک و سنگ را بشکافد و ریشه بدواند – حیوانات ده‌ها کیلومتر راه پر خطر را طی می‌کنند تا به آب برسند – پرندگان در فصول گوناگون، هزاران کیلومتر پرواز می‌کنند تا به منطقه مناسب برسند ... و انسان نیز اگر در اوج برخورداری از نعمث، ثروت و قدرت هم باشد، حتی نفس کشیدنش زحمت دارد و گاه با مخاطره مواجه می‌شود و بالاخره پیر و فرتوت شده می‌میرد.

بنابراین، حتی نوشیدن یک جرعه آب سالم نیز زحمت دارد، هزاران نفر کار می‌کنند، میلیاردها تومان جهت سدسازی و لوله‌کِشی سرمایه‌گذاری می‌شود، تا آبی از رودخانه‌ای به تصفیه‌خانه بیاید و سپس با لوله‌کشی شهری و سپس خانگی، در دسترس قرار می‌گیرد تا ما بتوانیم یک لیوان از آن را برداریم و بنوشیم!

رشد جسمی زحمت دارد – رشد عقلی زحمت دارد – شناخت و ایمان زحمت دارد – حفظ و تقویت آن زحمت دارد – یاری دوست و دشمن‌ستیزی زحمت دارد – تحصیل، اشتغال، ازدواج و فرزندآوری و تربیت فرزندان زحمت دارد ...، و خلاصه کار بی‌زحمتی وجود ندارد.

اصول کلی:

هر امری و هر کاری، اصول و فروعی دارد، خواه دین خدا باشد، یا خیاطی و آشپزی. پس اصولش جداگانه تعریف و شناخته می‌شوند و فروعش جداگانه. به عنوان مثال: اصل بر این است که آدمی خداشناس، خداپرست، خدا دوست و موحد باشد و به قیامت و روز میعاد شناخت و باور داشته باشد! اما حال چگونه بندۀ خالص خدا شویم، می‌شود فروع؛ که همان فروع نیز اصل و فرع دارند.

"صبر"، از اصول است و معانی گوناگونی دارد که از آن جمله: «تحمل و پایدای (استقامت)» می‌باشد.

بنابراین، در توصیه به "صبر"، بیان نمی‌شود که حالا مقابل هر سختی و یا ابتلایی، چه باید کرد و یا چه نباید کرد؟!

مثل این است که کسی بپرسد: «چگونه تحصیل کنم؟»، به او می‌گویند: «ابتدا باید تصمیم جدی ببرای تحصیل بگیری و با عزم راسخ وارد این عرصه شوی»، حال این که باید در مدرسه‌ای ثبت نام کند – در کلاس درس حاضر شود – به آموزش معلم توجه کند – مطالعه نماید – تکالیف گوناگون را انجام دهد – تمرین کند و ...، فرع بر آن اصل می‌باشند و اموری است که هر کدام در جای خودش تعریف و بیان می‌شود. باز هم اصل و فرع دارد. مثلاً باید تکالیف را انجام دهم یا مطالعه کنم، اصل می‌شود، اما چه مطالعه یا تکلیفی، فرع بر آن اصل می‌شود، چگونگی مطالعه یا انجام تکلیف، فرع بر آن فرع می‌شوند.

چگونگی رفتار انسان:

مگر می‌شود تمامی وظایف آدمی، در مواجه با انواع و اقسام رنج‌ها و سختی‌ها را بیان نمود و توضیح داد؟! فرض کنید کسی از ضعف بینایی در رنج و سختی است و دیگری از نابینایی کامل! یکی با کمی درآمد مواجه شده و آن یکی با بیکاری و دیگری با بدهی! یکی با خشکسالی مواجه شده و یا توان ندارد که زمینش را آباد کند، اما دیگری با دشمنی که به قصد تصرف حمله آورده مواجه شده است! یکی در زندگی مشترک و همسرداری با مشکل و سختی مواجه شده و دیگری با عدم امکان ازدواج ...، و خلاصه اگر بخواهیم مثال بیاوریم، تمامی ندارد، چرا که تمامی شئون فردی و اجتماعی آدمی را شامل می‌گردد.

دستورالعمل‌های کلی و جزئی:

در هر یک از این موارد نیز دستورالعمل‌های کلی و جزئی وجود دارد. به عنوان مثال: تفکر، تعقل، تدبر، برنامه‌ریزی، تلاش و در یک کلمه "عمل صالح = بهترین عمل" و نیز توکل، توسل، دعا، امید به فضل پروردگار عالم، تعاون و ...، دستور العمل‌های کلی است، اما اگر وارد جزئیات شویم، هر امری احکام مربوط به خودش را دارد. به عنوان مثال در اقتصاد و تأمین معیشت، کسب حلال، انفاق، صدقه، قناعت و ... جنبه "ایجابی" دارند و پرهیز از کم‌کاری، کم‌فروشی، گران‌فروشی، احتکار، ربا، سرقت، کلاهبرداری، اختلاس و ...، "جنبه" سلبی دارند.

بنابراین، هر موضوعی و هر امری، بایدها و نبایدهای خودش را دارد و نمی‌شود یکجا همه را بیان نمود. وسعت دامنۀ احکام، به وسعت تمامی شئون فردی و اجتماعی بشر می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

توصیه شده که در مواجه با رنج‌ها و سختی‌ها باید "صبر" نمود. اما این یک بیان کلی است و تکلیف را در هر امری مشخص نمی‌کند. لطفاً شما کامل و با جزئیات توضیح دهید.

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shortanswer/11049.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه