پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

وجود خداوند سبحان که خلق می‌نماید، "اگر" ندارد؛ بلکه باید پرسید: «اگر خالقی نیست، مخلوق چگونه پدید آمده است؟!»

هرگز ذهن خود را درگیر پرسش‌ها یا شبهاتی که پاسخ‌های روشن و مشهودی دارند ننمایید!

می‌پرسند: «از کجا معلوم که جهان خود به خود به وجود نیامده است؟!»، حال از خود بپرسید: «از کجا معلوم که خود به خود به وجود آمده است؟!» در حالی که شاهدیم هیچ چیزی و حتی یک ذره، خود به خود به وجود نیامده و نمی‌آید، چه رسد به کل جهان! پس چرا انسان عاقل، در چیزی که دلایل روشن دارد شک کند، و نسبت به چیزی که هیچ دلیلی ندارد، توهم کند؟!

چگونه آنها که می‌دانند: نه تنها در زمین و آسمان چیزی وجود ندارد که خود به خود به وجود آمده باشد و هیچ مثال و مصداقی هم نمی‌یابند، و می‌دانند که حتی یک بذر کوچک، خود به خود پدید نمی‌آید، در مورد جهان با این عظمت، و با این علم، حکمت، نظم و قدرت حاکم بر آن، تشکیک می‌کنند که «خود به خود به وجود آمده است؟!»، در حالی که هیچ دلیلی هم ندارند!

وقتی نظام هستی، خود نشان می‌دهد که هر چیزی معلول است و هر معلولی نیز علتی دارد، لذا هیچ چیزی خود به خود به وجود نمی‌آید، چرا این قاعده عقلی و اصل علمی را رها می‌کنند و می‌خواهند با یک جملۀ «از کجا معلوم؟!» در اذهان تشکیک ایجاد نمایند؟!

آن چه که "معلوم و مشهود" است، این است که چیزی خود به خود پدید نمی‌آید، و آن چه که معلوم، عقلی و علمی نیست، این است که چیزی خود به خود پدید آید؟!

خداوند متعال، در آیات متعددی عقل بشر را مخاطب قرار داده و دربارۀ خالق می‌پرسد که آیا شما و یا دیگران خلق کرده‌اید، و یا از هیچ [خود به خود] پدید آمده‌اند:

«أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ * أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَلْ لَا يُوقِنُونَ» (الطور، 35 و 36)

- يا آنها بى‌هيچ (خود به خود) آفريده شده‌اند، يا خود خالق خويشند؟! * آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده‌اند؟! (نه،) بلكه آنها جوياى يقين نيستند!

بنابراین، هیچ عقل سالمی، در وجود خالقی که خلق نموده است، شک و تردیدی ندارد، چرا که وجود مخلوق، خود دلیل بر وجود خالق است، نه پیدایش خود به خودی!

«قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ...» (ابراهیم علیه السلام، 10)

- فرستادگان آنها گفتند: آيا در خدايى كه آفرينندۀ آسمان‌ها و زمين است شكى است‌؟!

از کجا معلوم که خدا همان الله باشد؟!

این پرسش یا شبهه‌ای که بسیار هم فرافکنی می‌شود، فقط و فقط جهت ایجاد تشکیک در ذهن مسلمانان می‌باشد؛ چرا که اقرار می‌کنند خدا هست، سپس می‌پرسند: «از کجا معلوم همان الله باشد؟!»

به آنها بگویید: «الله اسم خاص است و شما با هر اسمی که دوست دارید به او اشاره کنید»؛ بگویید: «خدا، خالق و ...»، چرا که خداوند سبحان، به اسم‌ها (نشانه‌هایش، نه فقط الفاظ) شناخته می‌شود و تمامی اسم‌های کمالیه، از آن اوست:

«وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» (الأعراف، 180)

- و نيكوترين نام‌ها از آن خداوند است؛ پس او را به وسيلۀ آن‌ها بخوانيد و آنان را كه دربارۀنام‌هاى خدا به انحراف مى‌گرايند (نام هاى نازيبا به كار مى‌برند و یا نام‌های او را بر مخلوقات می‌گذارند،) واگذاريد؛ در آينده‌اى نزديك به همان كارهايى كه انجام مى‌دادند كيفر خواهند شد.

●- گفت: «می‌گویند: ما خدایی به نام الله را قبول نداریم، اما بی‌تردید یک نیروی برتر و ناشناخته‌ای سبب پیدایش عالم شده است!»

گفتم: «درست می‌گویند، ما نیز همین را می‌گوئیم، و فرق‌شان با ما این است که ما می‌دانیم آن نیروی برتر کیست، اما او دوست ندارد اقرار کند و می‌خواهد در شک بماند! مگر ما نمی‌گوییم: "لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ"، یعنی نه تنها او نیروی برتر است، بلکه نیرو و محرکی جز او وجود ندارد.»

خالق، مالک، رازق، حیّ، قیّوم، علیم، حکیم، قادر، قوی، جمیل، رحمان (به وجود آورنده) و سایر اسم‌های کمالیه، همه اسامی همان نیروی برتر می‌باشند. حال اصراری نیست که حتماً او را "الله" بنامند، بلکه هر کسی، هر اسم مُعرف او را که دوست دارد، به هر زبانی که می‌خواهد بگوید، در هر حال به وجود او اقرار و اشاره دارد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

از کجا معلوم که این جهان خود به خود به وجود نیامده‌، و اصلا اگر خدایی وجود دارد، حتما اون خدا الله است‌؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11859.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   توحید