بنا بر اين، از كافران اطاعت مكن، و بوسيلۀ آن [قرآن] با آنان جهاد بزرگى بنما!
***
خداوند سبحان به بندگانش میفرماید که "اخلاق و موضع" شما در مقابل کافران چنین باشد که هرگز از آنها اطاعت نکنید؛ چرا که اولاً باید مطیع خدا، رسول و امام باشید، و ثانیاً اطاعت از کافر، اگر شما را به کفر نکشاند، دست کم هلاکتان میکند و دنیا و آخرتتان را بر باد میدهد.
کافر، نه تنها "جهانبینی و ایدئولوژی" کاملاً متضادی با شما دارد، بلکه در جبهه مقابل شما که به توحید، معاد، اسلام، قرآن و ولایت اعتقاد دارید ایستاده است، پس به طور حتم، خیر شما را نمیخواهد، چرا که خیر شما، ضرر و زیان اوست.
"اطاعت کردن"، با آشنایی، ارتباط، مراوده، تعامل و ... فرق دارد. "اطاعت"، یعنی او دستور دهد و شما بگویید چشم و اجرا کنید! "اطاعت"، یعنی تبعیت محض کنید! "اطاعت"، یعنی بندهی او باشید؛ او آقا و سرور و فرمانده شما باشد، و شما خدمتکار مطیع و سرباز او باشید.
از این رو، نفرمود هیچ گونه ارتباطی با کفر نداشته باشید، بلکه فرمود: «هرگز از کافر اطاعت مکنید»؛ بلکه، اگر در زمرهی مؤمنان قرار دارید، از خدا و رسول و ولیّ امرتان اطاعت کنید: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ / النساء، 59»
این دستور العمل الهی، برای همگان است، اما برای حاکمان، دولتمردان و اداره کنندگان کشور و جامعه، بیش از افراد عادی موضوعیت و کارآیی دارد.
آنان که مایل و حاضرند، هر چه کفار دستور میدهند اطاعت کنند، و در مقابل دریافت یک لبخند رضایت از شیطان بزرگ و متحدان و همسویانش، دین، دنیا، کشور و منافع ملت خود را بر باد دهند؛ نه تنها در خط کفار حرکت میکنند، بلکه در این عرصه نیز بسیار زبون، خوار و مطیع هستند!
بنابراین، "اخلاق و موضع" یک مؤمن، چنین است که هرگز از کفار اطاعت نمیکند.
و اما "جهاد"؛ که مقصود از آن "جنگ" نیست. جهاد فراگیرتر از جنگ است و جنگ یکی از شاخهها و زیر مجموعههای جهاد میباشد. "جهاد"، به تعبیر امام خامنهای، با "تلاش" نیز متفاوت است، بلکه یعنی «هر گونه تلاش دشمن ستیز»؛ لذا ممکن است در میادین علمی باشد، یا اقتصادی و تولیدی، یا فرهنگی و اجتماعی ... و یا خودسازی که آن را "جهاد اکبر" نامیدهاند.
پس فرمود: با پیشرو قرار دادن "کلام الله"، که همه چیز را بیان نموده است، با کفار به جهاد برخیز، آن هم یک جهاد بزرگ و همه جانبه «جِهَادًا كَبِيرًا».
کلمات کلیدی:
اخلاق