نصیحت های حکیمانه و حیات بخش پدر امت، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام /۵ نهج البلاغه، نامه ۳۱

قان آشكل عليك شيء من ذلك قامله على جهالتك به، قائك اول ما خلقت جاهلا ثم علمت

اگر در رابطه با عالم هستی و نظاماتش) از درک حکمت یا حادثه ای درماندی، آن را به حساب نادانی خود نسبت به آن بگذار، زیرا در ابتدا، نادان به امور آفریده شدی (و) سپس دانا گشتی،

وما أكثر ما تجهل من الأمر، و يتحير فيه رأيك، و يضل فيه بصرك، ثم تبصره بعد ذلك.

چه بسیار است اموری که هنوز نمی دانی، و اندیشه ات نسبت به آن سرگردان، و دیده ات از راه یافتن به آن ناتوان است، اما پس از مدتی به آن بینا می گردی۔

فاعتصم بالذی خلقك و رزق وسواك،

پس به خداوندی که تو را آفریده، و روزیت را عنایت کرده و اندامت را تعدیل نموده پناه ببر،

وليكن له تعبك، و اليه رغبتك، و منه شفقتك.

پس باید بندگیت برای او باشد، و رغبتت متوجه او گردد، و از او بیم داشته باشی.

 

یکی از بدترین "تکبر"ها که مانع از فهم، شعور و بصیرت می گردد، ”تکبر در عقل و علم» می باشد که خود سبب بروز اختلافات، دشمنی ها و حتی پیدایش نظامهای سلطه و جنگ ها می باشد. آیا وقتی به دنیا آمدی، به لحاظ عقلی کامل بودی و به لحاظ علمی، همه چیز را میدانستی؟! پس، چه شد که پس گذشت چند سال کوتاه و اندکی تفکر و مطالعه، گمان کردی که از حقایق و وقایع در عالم هستی، چیزی از تو پنهان نیست؟! پس، عقلت را به نور علم وحی روشن گردان و در پرتو هدایت او حرکت کن، تا رشد یابی.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «درس زندگی»