قرآن شناسی از قرآن مجید – 29

تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا * (الفرقان، 1) 

زوال ناپذير و پر بركت است كسى كه قرآن را بر بنده‌اش نازل كرد تا بيم دهندۀ جهانيان باشد. 

قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ * إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ * (ص، 86 و 87)

اى پيامبر! بگو: من از شما مردم براى رسالتم مزدى نمى‌خواهم و از كسانى نيستم كه براى شما سختى به وجود آورم * اين (قرآن) جز تذكر و يادآورى براى همۀ جهانيان نيست  *

***

● - اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ الدُّعَاءَ *

بارالها! ببخش بر من آن گناهانم که دعایم را حبس می‌کند.

(دعای کمیل)

● – "قرآن مجید"، برای یک گروه خاص نازل نگردیده است، بلکه علم، حکمت، اخلاق، حقوق و نقشۀ راه رشد، کمال و سعادت است برای تمامی مردم جهان و برای همیشه؛ اما این دلیل نمی‌شود که به صرف وجود قرآن کریم، همگان رشد یافته و به کمال برسند! قرآن مجید، علم و حکمت است، اما همگان خواهان علم و حکمت نیستند - قرآن کریم، شِفا و رحمت است، اما همگان خواهان بهبود نیستند - قرآن حکیم، نقشۀ راه است، اما همگان طبق برنامۀ الهی حرکت نمی‌کنند، لذا گمراه می‌شوند.

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «قرآن شناسی از قرآن»