پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

هر چیزی و هر فردی، در هر موضعی، جایگاه و بالتبع تعریف جداگانه‌ای دارد؛ حتی در اشیا نیز چنین است، چنان که میوه در باغ و سر درخت، محصول باغبانی است، در میدان یک محصولی برای فروش است و در دست شخص مصرف کننده، میوه‌ای خوش بو و خوش طعم و دارای خواص بسیار می‌باشد – یا همین طور است یک شاخه گُل، که تعریف و توصیفش در گلخانه، گل‌فروشی، با هنگام اهدای به محبوب فرق دارد.

آدمی نیز همین‌طور است و تعاریف بسیار و شخصیت‌های گوناگونی دارد. به لحاظ خلقت، بشر است – به لحاظ ملیت، ایرانی یا غیر ایرانی است – به لحاظ دین، مسلمان یا غیر مسلمان است... و این شخصیت‌های گوناگون، اختصاصی به اسلام یا غیر اسلام ندارد که پرسیده شود: «آیا در دین اسلام نیز چنین مفهمومی وجود دارد یا خیر»؟ هر چند که تعاریف و توصیفات خداوند خالق، علیم و حکیم، کامل‌ترین و جامع‌ترین می‌باشد.

از جمله این شخصیت‌های متفاوت آدمی، "شخصیت اجتماعی" اوست و از اسمش مشخص است که مرتبط به جایگاه و نقش اجتماعی اوست؛ و البته در هر اجتماعی، از اسم، تعریف و توصیف جداگانه‌ای بر خوردار می‌گردد.

●- آنگاه که تعریف انسان، از محدوده شخصی خارج می‌شود، و با حضور اجتماعی‌اش مرتبط می‌گردد، "شخصیت اجتماعی" او تعریف می‌شود.

به عنوان مثال، اگر بگویید: «من یک انسان هستم»، تعریف شخصی است و مشخص می‌کند که گیاه یا حیوان نیستید؛ اما اگر بگویید: «من یک فرزند، پدر، یا مادر و یا همسر هستم» و یا بگویید: «من یک معلم، دانشجو، کارگر، مدیر و ... می‌باشم»، "شخصیت اجتماعی" خود را با توجه به اجتماع مورد نظر تعریف کرده‌اید.

در قرآن کریم نیز یکجا از شخص "انسان" تعریفی شده است و به اخلاق یا ویژگی‌های شخصی او اشاره شده است، مانند: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ - براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم /  التین، 4» -ویا- «كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى – چنین نیست [که می‌پندارید]، بلکه انسان طغیان می‌کند * آنگاه که خود را غنی می‌بیند (می‌پندارد که دیگر غنی و بی‌نیاز شده است) / العلق، 6 و 7»

اما در آیاتی از انسان به عنوان «پدر، مادر، همسر، فرزند و خویشاوند»، و یا «مؤمن، کافر، مشرک، منافق، متقی و فاسق» و یا «یک رزمنده در جبهه حق» - «یک رزمنده در جبهه باطل» و ... یاد شده است که به "شخصیت اجتماعی" او، به تناسب اجتماع مورد نظر اشاره شده است:

«الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا» (النساء، 76)

ترجمه: كسانى كه ايمان دارند، در راه خدا پيكار مى‌كنند؛ و آنها كه كافرند، در راه طاغوت [بت و افراد طغيانگر] پیکار می‌کنند؛ پس شما با ياران شيطان، پيكار كنيد! (و از آنها نهراسيد!) زيرا كه نقشۀ شيطان، (همانند قدرتش) ضعيف است.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

یک: شخصیت اجتماعی چیست؟ دو: آیا در دین اسلام چنین مفهومی وجود دارد؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shortanswer/11159.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه