هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا * إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا * إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا * (الأنسان، 1 تا 3) 

آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت كه چيز قابل ذكرى نبود (در صلب پدران و پدر بود) * ما انسان را از نطفۀ مختلطى آفريديم، و او را مى‌آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم * ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس.

●- لازم است همانگونه که گذشته‌های نزدیک را به خاطر می‌آوریم، به گذشته‌های دورتر نیز بیندیشیم؛ زمانی که جز نطفه‌‌ای در صلب پدران، هیچ نبودیم!

اما، به واسطه پدر و مادر، ما را خلق نمود، و ما را شنوا و بینا قرار دادیم، تا ببینیم، بشنویم، بشناسیم و ایمان بیاوریم و با عمل صالح، رشد کنیم و به کمال برسیم.

به ما عقل داد که حجت درونی او بر انسان می‌باشد، قلب داد که با آن بفهمد، ایمان بیاورد، محبت بورزد و منفور دارد؛ اما عقل نیز به نور علم می‌بیند؛ لذا دو کتاب خلقت و وحی را برایمان گشود تا بخوانیم، بشنویم و بدانیم؛ و البته ما را از قوه اختیار در انتخاب برخورد نمود.

پس او، با تمامی امکانات و لوازم ما را هدایت نموده است، و دیگر با خودمان است که بپذیریم و شاکر باشیم، یا نپذیریم و کفر ورزیم،  (حقایق را بپوشانیم) و اول و آخر خود را فراموش کرده و در این دنیا به بازی مشغول شویم!

 

www.x-shobhe.com

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «خود را بهتر و بیشتر بشناسیم»