پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

به نکات متفاوتی باید توجه شود:

الف - به طور کلی، واژۀ "ارض" به معنای زمین، در برابر "سماء" به معنای آسمان قرار دارد. یعنی به هر سطحی زمین، و فضای بالاتر از آن، آسمان گفته می‌شود. بنابراین، نام زمین، اختصاصی به این سیاره ندارد؛ چنان که برزخ، محشر، بهشت و جهنم نیز زمین (ارض) دارند.

ب - به هنگام خلقت حضرت آدم علیه السلام، خداوند سبحان به فرشتگانش فرمود: «‌إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً - می‌خواهم جانشین خود را در زمین قرار دهم» (البقره، 30)؛ و از آنجا که فرشتگان پرسیدند: «چرا زمین که فساد و تباهی دارد و جای خونریزی است؟!» معلوم می‌شود مقصود همین سیاره زمین بوده است که زندگی در آن مستلزم برخورداری از بدن و حیات حیوانی نیز می‌باشد.

بنابراین، این که می‌گویند: «آدم و حوا علیهما السلام به خاطر گناه‌شان به زمین فرستاده شدند»، دروغ و از اسرائیلیات می‌باشد! بلکه مشیّت الهی بر این بود که آدم و نسل او را برای رسیدن به مقام والای "خلیفة اللهی" در زمین قرار دهد.

ج - "جنّت"، یعنی جای سرسبز، چه در زمین باشد، یا جای دیگری در دنیا و یا بهشت. بنابراین، معنای در "جنّت" بودن آدم و حوّبا علیهما السلام، آن بهشت قیامتی نیست که هنوز برپا نشده است؛ چنان که ابلیس لعین به این جنّت راه داشت، اما به آن جنّت راه ندارد و آنجا جای وسوسه، خطا و گناه نیست و کسی هم از جنّت اخروی اخراج نمی‌شود.

"هبوط"، به معنای پایین آمدن فیزیکی و مکانی نیست، بلکه به معنای پایین آمدن درجات می‌باشد. کسی به واسطۀ عبادت و بندگی خالصانه، به مقامات ملکوتی می‌رسد و کسی که به واسطۀ تبعیت از شیاطین جنّ و انس و بندگی هوای نفس، تا حیوانیت و بلکه پست‌تر هبوط می‌یابد، هر دو در زمین هستند.

از این‌رو، خداوند متعال فرمان هبوط دارد و فرمود که به واسطۀ این "هبوط"، عیب‌های شما (حرص، حسد، طمع، تکبر، بخل و ...)بیرون می‌ریزد و برخی با برخی دیگر، دشمنی خواهید نمود:

«قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ» (الأعراف، 4)

- فرمود: «(از مقام خويش،) فرود آييد، در حالى كه بعضى از شما نسبت به بعض ديگر، دشمن خواهيد بود! (شيطان دشمن شماست، و شما دشمن او!) و براى شما در زمين، قرارگاه و وسيلۀ بهره گيرى تا زمان معينى خواهد بود».

د - پس، اگر در روایتی فرموده باشند که ایشان در باغی در بهشت بودند، و در روایت دیگری فرموده باشند در باغی در دنیا بودند، هیچ تنافی، تضاد و یا تناقضی با هم ندارند؛ چرا که روشن شد: اولاً جنّت یعنی جای سرسبز، هر کجا که باشد - ثانیاً دنیا فقط زمین نیست - ثالثاً سیارۀ زمین نیز قطعه‌ای از همین دنیا می‌باشد؛ پس بهشتی در دنیا، با بهشتی در زمین، تناقضی با هم ندارند.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه