نیمۀ دوم (دهۀ آخر) ماه مبارک رمضان و آخرین شب قدر - 5

اَلسَّلامُ عَلَیْكِ یا فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ

حضرت امام صادق عليه السلام:

«مَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَكَ لَيلَةَ القَدرِ‌»

- هر كه فاطمه را آن گونه كه سزاوار شناخت اوست بشناسد، بى ترديد شب قدر را درك كرده است‌.

●- شب بیست و سوم از ماه مبارک رمضان، افضل شب‌های قدر ‌می‌باشد.

●- شب قدر، صرفاً یک زمان مبارک نیست، بلکه مقدرات عالَم خلقت در آن تعیین و مقرر می‌گردد.

●- حقیقت شب قدر، برای ما نیست؛ بلکه برای آن کسی است که ملائکه بر او فرود می‌آیند؛ یعنی: ولیّ الله، حجّت الله و امام منصوب خداوند سبحان.

●- اما، مقدرات ما نیز در همین شب تعیین و تقدیر می‌شود. چه کنیم؟

شرح بیشتر

مناسکی را به عنوان عبادت، در شب‌های قدر و به ویژه شب بیست و سوم که گفته شده فضیلت بیشتری دارد، به انجام می‌رسانیم، مانند: غسل، به جا آوردن چند رکعت از نمازهای قضا یا مستحبی، تلاوت آیاتی از قرآن مجید، قرآن به سر گرفتن و «بِکَ یا الله ...» گفتن و احیاناً خواندن زیاراتی چون عاشورا و جامعه کبیره. اما، همه می‌دانیم که اولاً حقیقت و عظمت شب قدر چیز دیگری است، در این شب «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»؛ یعنی ملائک و روح به محضر شریف امام عصر در هر زمانی فرود می‌آیند و مقدرات إلهی را به ایشان تقدیم می‌نمایند. «مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»، یعنی تمام امور عالم هستی، نه فقط مقدرات انسان.

ثانیاً می‌دانیم که عبادات ما در این شب نیز روحی دارد که سبب زنده شدن دل «احیا» می‌گردد - ایجاد امید می‌کند - سبب بخشش گناهان می‌شود و بار سنگین را از دوش ما برمی دارد و ما را پاک می‌سازد - توجه و اتصال بیشتر ما در این شب، به ولایت و مولای متقیان، امیرالمؤمنین علیه السلام، ما را از ظلمات به نور خارج می‌سازد و سرنوشت خوبی برای سال، دنیا و آخرت ما را رقم می‌زند.

اهمیّت شناخت

اگر چه شناخت حقایق عالم هستی، آن چه در عرش الهی مقدر می‌شود، و از جمله مبارکی ماه رمضان و نیز عظمت و حقیقت «شب قدر و نزول ملائکه و روح»، برای ما میسر نیست «وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ»؛ اما می‌دانیم که شخصیت هر کسی، به تناسب شناخت‌هایش شکل می‌گیرد و تمامی مواضع و عملکردهایش نیز متناسب با شناخت‌هایش می‌باشد؛ لذا هر کسی [به ویژه هر مسلمان و شیعه‌ای]، باید بکوشد تا شناخت خود را ارتقا بخشد.

مهم‌ترین، اساسی‌ترین و مؤثرترین شناخت که نقش اصلی را در ساختار، شکل‌گیری، اتخاذ جهت و مواضع و عملکردهای آدمی می‌گذارد، «شناخت ولایت» است؛ چنان که هر کسی «ولایت الهی» و جریان آن در اولیاء الله را بشناسد و بپذیرد، خداوند منّان متولی او می‌گردد و او را از ظلمات به نور خارج می‌سازد، و اگر نشناسد، حتماً ولایت (سرپرستی) طاغوت‌های گوناگون را برمی گزیند و از نور به ظلمات برده می‌شود.

خداوند سبحان، پیامبران را فرستاد و کتاب را به آنها نازل نمود، تا آیات (نشانه‌های) إلهی را برای ما بخوانند، ما را تزکیه کنند، کتاب، علم و حکمت به ما بیاموزند؛ یعنی به ما شناخت بدهند؛ جهان بینی درست و کامل بدهند، تا بدانیم حقایق عالم هستی کدام است، ما از کجا آمده‌ایم، در کجا هستیم، به کجا می‌رویم و چه باید بکنیم که این مسیر را با موفقیت کامل طی کنیم و به سالم و موفق به مقصد والا برسیم؛ و این مقامات، همه مرهون شناخت ولایت و پیروی از اولیای الهی می‌باشد.

*- پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمود: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة - هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است»!

*- امام صادق علیه السلام در شرح آیۀ «وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا - اسم‌های نیکو (اسمای کمالیه) از آن خداوند است، او را با آنها بخوانید» (الأعراف 180) فرمودند: «نَحْنُ واللهِ الأَسْمَاءُ الحُسْنَى الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللهُ مِنَ العِبَادِ عَمَلاً إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا ...»

- به خدا سوگند، مائیم آن اسمای حسنا که خدا هیچ عملی از بندگان را نمی‌پذیرد، مگر با شناخت ما.

*- در زیارت عاشورا به محضر شریف سید الشهداء، امام حسین علیه السلام، عرض می‌نماییم که معرفت (شناخت) شما و دوستان شما سبب شد تا خداوند متعال مرا نیز مکرم (بزرگوار) گرداند: «فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذی اَکْرَمَنی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیاَّئِکُمْ ... - و درخواست کنم از خدائی که مرا گرامی داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان ...»؛ یعنی این کرامت با معرفت حاصل شده است.

حضرت امام مهدی علیه السلام، فرمودند: اگر شیعیان ما بر عهد قلبی خود نسب به ما اجتماع (وحدت) می‌کردند: «لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا - میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما»

و امام صادق علیه السلام فرمودند: «هر كه فاطمه را آن گونه كه سزاوار شناخت اوست بشناسد، بى ترديد شب قدر را درك كرده است‌».

●- بدیهی است که مقصود از این معرفت (شناخت)، صرفاً شناخت شناسنامه‌ای و تاریخچه‌ای نمی‌باشد. این که بدانیم نام ایشان چیست، فرزند چه کسی بودند، در کجا به دنیا آمدند، چند سال و چگونه زندگی کردند، چگونه به شهادت رسیدند و ...، اگر چه مقدم است، اما تا این مقدار، شناخت شخص است و نه شناخت شخصیت! در حالی سخن از «حق معرفت» است، یعنی ما باید شخصیت، مقام، جایگاه و عظمت «ولایت و ولیّ الله» را بشناسیم، تا او را دوست بداریم، به سویش برویم، تبعیت کنیم، تا به رشد و کمال و سعادت برسیم.

●- از این‌رو، همیشه و به ویژه در شب‌های قدر، دقایقی را به مطالعه جهت ارتقای شناختی حقیقی از صاحبان ولایت اختصاص دهیم و تفکر نماییم که از هفتاد سال یا یک عمر عبادت بالاتر است.

●- اگر می‌خواهیم کمی بیشتر «شب قدر» را درک نماییم و از برکاتش بهره‌مند گردیم، باید مقام و جایگاه سیدة النساء العالمین، حضرت فاطمه علیها السلام را که عصمت الله الکبری و حجة الله علی حجج بودند، بیشتر بشناسیم.

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

«نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلی خَلْقِهِ وَ جَدَّتُنا فاطِمَةُ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْنا» (تفسيرأطيب البيان ـ ج 13 ـ ص 236)

- ما حجت‌‌های خدا بر آفریدگانش می‌باشیم و مادر ما فاطمه (علیها السلام) حجت خدا بر ما (اهل بیت) است».

 

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

www.313110.ir

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   شب قدر