x-shobhe: پس از تشکر و تقدیر از ارتباط با سایت و ارسال نقطه نظرات خود، به استحضار می‌رسانیم به عنوان یک شخص تحصیلکرده و دانشگاهی، ابتدا باید در نظر داشته باشید که «حب و بغض»های شخصی که ناشی از چگونگی اطلاعات و یا منافع است، هیچ واقعیت و حقیقتی را تغییر نمی‌دهد. بلکه اگر اطلاعات ضعیف یا غلط باشد و منافع به درست تشخیص داده نشود، حب و بغض سبب می‌شود که معترض، بدون استناد به هیچ دلیل عقلی و درستی، متوسل به تکذیب، دروغ، افترا، تهمت و حتی فحاشی و ناسزاگویی گردد. در ثانی لازم است به عنوان یک فرد تحصیلکرده دقت نمایید که در راستای «آزاد اندیشی و تضارب آراء»، سخن و اعتراضتان علمی، عقلی و مستدل باشد، نه این که مانند برخی از عوام غیر مطلع و یا در نهایت برخی از روزنامه‌نگاران آماتور به چند شعار اکتفا نموده و هر چه دلتان بخواهد تهمت زده و افترا ببندید! بدیهی است که در این صورت هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد، فقط شما چند تا فحش می‌دهید و مخاطب نیز آن را به حساب «بغض» شخصی شما که به هر علتی پدید آمده است می‌گذارد و پاسخی هم نمی‌دهد.

اما، از آن جهت که رسالت این سایت پاسخ به شبهات است و معلوم است که برای جنابعالی شبهات بسیار زیادی مطرح است، اجازه دهید فرمایشات شما را «اگر چه همه ناسزا و افترا بود» به بحث بگذاریم. و البته باید متذکر گردیم که منظور از این بحث پاسخگویی یا دفاع نمی‌باشد، بلکه تبیین چگونگی «نگاه»‌های متفاوت و نتایج آنهاست.

الف - ابتدا فرموده‌اید که اگر رژیم به خود مطمئن است، چرا روزنامه توقیف می‌کند و یا سایت فیلتر می‌نماید؟!

صرف نظر از این که نظام جمهوری اسلامی ایران به حق باشد یا به ناحق، خوب باشد یا بد، مردمی باشد یا وابسته و ...، شما خودتان به استدلال سبک این انتقاد توجه کنید. مثل این است که از شما بپرسند: اگر به حقانیت مالکیت خود بر ملکتان اطمینان دارید و اگر به حلال بودن مالتان مطمئن هستید، پس چرا در خانه‌ی خود را قفل می‌کنید و به صورت مستمر مترصدید که کسی مال و اموالتان را به یغما نبرد؟! یا اگر به بشر بودن و سلامت بدن خود اطمینان دارید، چرا مراقب هستید که صدمه‌ای به شما نرسد یا بیمار نشوید؟! یا اگر به حساب بانکی، نشانی ایمیل، کارت بنزین و ... خودتان مطمئن هستید، پس چرا آنها را با قرار دادن رمز «password» فلیتر می‌کنید که مورد سرقت قرار نگیرد؟! مگر والدین به خود یا اولادشان نا مطمئن هستند که با روش‌های تربیتی و قرار دادن چارچوب‌ها یا به اصطلاح فیلترها در ارتباطات یا دین هر فیلمی و ...، آنها را از گزندها مصون نگه می‌دارند؟! بدیهی است که نظام به خودش مطمئن است، بلکه به دشمن اطمینانی ندارد و نباید هم داشته باشد.

چه کسی گفته که نشانه‌ی مطمئن بودن، یله، رها، بی‌نظم و بی درایت بودن است؟! آیا غیر از این است که این تعاریف فقط از ناحیه‌ی دزدان، غارتگران و چپاولگران دیکته می‌شود؟ در حالی که خودشان هیچ اعتقادی به آن ندارند و حتی به زور توپ و تانگ از اموال مسروقه‌ و مایملک غصبی خود محافظت می‌کنند تا مبادا به صاحبش  برگرد!

در کدام کشوری همه روزنامه‌ها آزادند تا هر دروغ و تهمتی را بنویسند و یا برای براندازی جوسازی کنند؟! در روزنامه‌های اروپایی و آمریکایی که حتی حرف راست ولی متضاد با منافع صهیونیسم را هم که نمی‌شود نوشت! در اروپا که حتی اجازه‌ی یک تحقیق تاریخی را (مثل هلوکاست) که ممکن است به نتیجه‌ی مخالف منافع صهیونیسم منجر گردد ندارند! زندان‌های اروپایی مملو از دانشمندان، محققین، روزنامه‌نگاران است، چه رسد به مخالفین نظامشان و یا فعالان سیاسی – اقتصادی – فرهنگی و عملیاتی در این زمینه!

الحمدلله، اخبار حوادث و اوضاع آمریکا و اروپا برای مردم خودشان نیز سانسور شده و تحت فیلتر است و تعداد سایت‌های فیلتر شده در هر ایالت آمریکا و هر کشور اروپا به مراتب بیشتر از کل کشور ایران است.

البته علل «فیلترینگ» در همه‌ی کشورها و از جمله ایران، قبلا در همین سایت به صورت مفصل بیان گردید که خواهشمند است در آرشیو «متفرقه» مطالعه فرمایید تا بتوانید علمی‌تر موضوع را تحت بررسی قرار دهید.

ب – در خصوص رد صلاحیت نیز در کدام کشور کمیته‌ای برای تأیید یا رد صلاحیت نامزدهای انتخاباتی در مسئولیت‌های متفاوت وجود ندارد. اتفاقاً آزاد‌ترین و شاید بی‌دقت‌ترین کشور در این زمینه، همین جمهوری اسلامی ایران است که دو هزار نفر از راننده‌ی تاکسی گرفته تا ساندویچ فروش و در کنار آنها شخصیت‌های سیاسی و لایق می‌توانند برای ریاست‌جمهوری ثبت نام کنند!

متأسفانه در نظام جمهوری اسلامی ایران عدم کنترل و آزادی برای نامزدی تا به حدی است که یک جریان سیاسی که بیش از یک نامزد در شهرستانی معین ندارد، 30 نفر را جهت ثبت نام اعزام می‌دارد، تا با رد صلاحیت شدن 29 نفر از آنها به علت اعتیاد – سوء سابقه – اشتهار به فساد – بی‌سوادی و ...، برای آن یک نفر مورد نظر مظلوم‌نمایی لازم در جهت فریب اذهان عمومی صورت پذیرد! در کجای دنیا چنین است؟!

ج – چطور شد اگر اقلیتی برانداز بخواهند بر علیه اکثریت مردم یک کشور عملیات کنند، نامش «دمکراسی» می‌شود و حتی آقای اوباما و نتانیاهو برای آنها آروزی موفقیت می‌کند و منتظر می‌مانند تا این فریاد «دمکراسی» بیش از پیش به گوش نامبارکشان برسد، اما اگر اکثریت قریب به اتفاق یک ملت، با جریانی مخالف باشند، نامش «اعمال فشار و دیکتاتوری» می‌شود؟! آیا این خود بزرگ‌بینی و تحمیل آن بر مردم عین دیکتاتوری نیست؟!

چه کسی گفته که لابد هر مدافع نظامی، سر و سری با نهادهای اجرایی کشور دارد؟! چرا نگوئیم که هر مخالف نظامی که هر چند بی‌بصیرت باشد باز هم خواست اکثریت ملت را می‌بیند، می‌داند و هر سال تجربه می‌کند، لابد به صورت مستقیم یا غیر مستقیم با دشمنان خارجی سر و سری دارد؟!

چه کسی گفته که هر کس که مخالف نظام باشد، لابد او بیشتر می‌فهمد، روشنفکر است و باید از امتیازات خاصی برخوردار باشد و اگر علیه یک ملت و نظام مطلوب آن ملت آشوب کرد، باید با گل و شیرینی پذیرایی شود؟! این رسم در کدام کشور دنیا جاری است؟! اتفاقاً اگر با مردم باشید، متوجه می‌شوید که مردم معترض به نظام هستند که چرا با مخالفان تعارف دارد و چرا قاطعانه برخورد نمی‌نماید؟!

د – و اما فرمودید که امکانات بیت‌المال در دست امثال ما می‌باشد و ما به خاطر منافعمان از ظالمین دفاع می‌کنیم!

اگر چه این گونه سخن گفتن همان فحاشی و افترا بستن ناشی از «بغض» است، اما چون در هر حال اگر مسلمان هم نباشید، به احتمال قوی یک ایرانی هستید و لابد دلتان می‌سوزد و یا دست کم ما ناسزاها و بهتان‌های شما را حمل بر دلسوزی می‌کنیم، نظرتان را به نکات ذیل جلب می‌نماییم:

د/1 – ملاک شناختن ظلم و ظالم، امیال و اقوال شخصی افراد نیست و این طور نیست که هر مخالف نظامی لابد بر اریکه‌ی عدل تکیه داده و خود میزان باشد. اگر به آزادی اندیشه معتقدید، باید بدانید که اتفاقاً به نظر اکثریت قریب به اتفاق این ملت و اغلب مسلمانان جهان، مخالفین این نظام هستند که به قدرت‌های ظالم گرایش و یا وابستگی دارند.

مدعی نیستیم که هر چه در این نظام به دست ‌امثال ما و شما که در بدنه‌ی نظام اجرایی کشور قرار گرفته‌ایم انجام می‌گیرد عین عدل است، اما معتقدیم تا روزی که ظالمین (آمریکا، انگلیس، اسرائیل و اذناب داخلی‌شان) با این نظام مخالفت و حتی سر جنگ دارند، معلوم است که این نظام بر خلاف منافع ظالمین جهان، بر چارچوب عدل قرار گرفته و در آن راستا حرکت می‌کند.

د/2 – اگر منظورتان از «امثال ما» اکثریت قریب به اتفاق این ملت است که از نظامشان دفاع می‌کنند، ما نیز افتخار می‌کنیم که توفیق یابیم هم سنگر همه‌ی مدافعان، شهدا و ملتمان، از نظام جمهوری اسلامی ایران مستقل و رو به رشد (و نه عملکرد هر شخص یا مقامی و نه یک نظام وابسته مثل اغلب کشورهای اسلامی و غیر اسلامی) دفاع کنیم. و اساساً هدف و کاری والاتر از این برای خود نمی شناسیم.

لازم به ذکر است که نه فقط ما، این ملت یا شما، بلکه هر کسی اهداف، ارزش‌ها و منافعی دارد که از آنها دفاع می‌کند و هر کسی در جلب رضایت معبود می‌کوشد. خواه معبودش آمریکا یا دست کم هوای نفس خودش باشد و خواه «الله جل جلاله». لذا امید داریم که ما و شما هدفی به جز جلب رضایت «الله» و خدمت به اسلام و مسلمین نداشته باشیم.

د/3 – اما در عین حال، این سایت آزاد بوده و هدفش پاسخ به شبهات است. حال اگر شبهه‌ای مطرح شده و شما پاسخی برای شبهه خوانده‌اید و حمل بر این کرده‌اید که این سایت از نظام دفاع می‌کند – باید به شبهه و پاسخ آن بنگرید که آیا مستدل بوده یا خیر؟ پس اگر مستدل یافتید بپذیرید نه این که عصبانی شده و فحش دهید و اگر نیافتید، نظرات انتقادی خود را بیان نمایید. نه این که پرخاش کنید و چنان با غیض اظهار کنید «اینها از نظام دفاع می‌کنند» که گویی از آمریکا یا نوکران داخلی‌اش دفاع کرده‌اند! چرا از نظام جمهوری اسلامی ایران دفاع نکنیم؟! این نظام را خودمان (مردم) با مجاهده و شهادت بر سر کار آورده‌ایم و تا کنون با چنگ و دندان و مشقت‌های فراوان از شر دشمنان خارجی و اذناب داخلی حفظ کرده‌ایم. این چه جوی است که مخالفین مایلند بر اذهان عمومی حاکم کنند که هر کس سخنی گفت که به نفع نظام تمام شود: لابد ... .  سخن حق، حق است و باید پذیرفت.

جالب است که دشمن از یک سو به مخالفان اندک نظام جرأت می‌دهد که مخالفتشان را به زور کشتار مردم و آتش زدن اموال عمومی هم که شده آزادانه بیان دارند و از سوی دیگر می‌خواهد که موافقین نظام که اکثریت مردم هستند، از بیان موافقت خود خجالت کشیده و یا بترسند! چرا؟!

د/4 – سابقه نشان داده کسانی که با «بغض» به مسائل نگاه می‌کنند و از قبل و بدون هیچ مطالعه و سندی تصمیم خود را گرفته‌اند، سعی می‌کنند هیچ حرف دیگری را نشنوند و اگر شنیدند نیز حمل بر «دروغ» کنند. اما در عین حال جهت اتمام حجت به شما عزیز و گرامی به استحضار می‌رسانیم که این سایت (چنان چه در بخش درباه‌ی ما قید شده) به هیچ نهاد یا سازمانی وابسته نیست و متأسفانه از هیچ‌گونه امکانات بیت‌المالی برخوردار نمی‌باشد. و ای کاش بود و می‌توانست فعالیت بیشتر و گسترده‌تری نماید.

این خود پسندی بزرگی است که گمان کنید لابد هر مخالفی هدفدار و آزاد است و هر موافقی وابسته. و اگر دقت فرمایید عکس آن بیشتر صادق است. چرا که در طول حیات این نظام، مردم ثابت کرده‌اند که در راه حفظ و ثبات این انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران، از جان خود و عزیزانشان نیز می‌گذرند، چه رسد به مال ناقابلشان. ولی مخالفان مورد لطف و عنایت بودجه‌های مصوبه‌ی دولت و مجلسین آمریکا هستند. تا جایی که پنتاگون (نظامی) برای عملیات سایبری (غیر نظامی) سرمایه‌گذاری و هزینه می‌کند.

آیا این نوعی دگماتیسم و دیکتاتوری نیست که گمان کنید این فقط شما هستید که حاضرید در راه اثبات نقطه‌نظراتتان در عناد با نظام صرف وقت و هزینه‌ کنید، اما هیچ موافقی پیدا نمی‌شود که در راه دفاع از نظام جمهوری اسلامی ایران، نه فقط وقت و هزینه‌ای صرف کند، بلکه از جان و مالش بگذرد؟! دست کم به تاریخ انقلاب توجه نمایید.

در هر حال آن چه بیان گردید، به منظور ایجاد فرصت برای تضارب آزاد آراء و بسط دیدگاه، فارغ از حب و بغض‌های شخصی یا حزبی یا سیاسی احتمالی بود.

در خاتمه دعا فرمودید: «لعن الله علی القوم الظالمین». که ما نیز به دعای شما آمین می‌گوییم. خداوند به همه‌ی ما بصیرت و ایمان عنایت فرماید.

 

کلمات کلیدی:  سیاسی