برای انتقال فرهنگ و روحیه انقلابی به نسل جدید، از اهداف و آرمانها بگویید؛ بسنده کردن به ذکر تاریخ گذشته و گذشتگان خطاست.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ - اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أبا صالِحَ المَهدی.
سلام دوستان؛
همه ساله، با تقارن ایام مبارک دهه فجر، شاهد انواع و اقسام برنامههای تلویزیونی و یا گزارشات و سخنرانیها، در بارهی تاریخ انقلاب، از اواخر دورهی پهلوی، آغاز انقلاب، پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، با بیان دستآوردهای دورهی این نظام، بوده و هستید. و البته امسال که مقارن با "چهل سالگی" انقلاب است، شاهدید که کمیّت و کیفیت اینگونه برنامهها، فزونی یافته است، و انصافاً برخی از این گزارشات، در خور تحسین شایان میباشند. برخی حاوی گزارشات مستندی میباشند که حتی انقلابیون اهل تحقیق و مطالعه، از آن بیخبر بودهاند و برخی حاوی تحلیلهای بسیار مستندی بودند که پرده از رمز و رازهای پشت پرده بر میدارد.
●- اما، اینها همه ذکر تاریخ است، و بیان تاریخ گذشته و گذشتگان؛ هر چقدر هم مستند، مستدل، تحلیلی و با تفسیری درست باشند، میتوان گفت که معلومات را افزایش میدهند، اما الزاماً هیچ انگیزهای ایجاد نمینمایند.
صرف نظر از گرایشات اعتقادی و محبتهای فطری و عقلی به اسلام و به صرف نقل تاریخ، وقتی به نوجوانان و جوانان [نسل امروز]، از خیانتها، خباثتها، جنایتها و رذالتهای پدر و پسر در پهلوی گفته میشود، درست مانند این است که برای نسل انقلاب، تاریخ نحس قاجاریه بیان میشد و آنگاه که از دستآوردهای فیزیکی این انقلاب و این نظام گفته میشود، حق دارند اگر بگویند: «چه این نظام با روحیهی انقلابی و اسلامی مردمش، و چه هر نظام و مردم دیگری، بالاخره یک کشور، ظرف چهل سال، باید هم در رشد و توسعه فیزیکی، مانند آب و برق رسانی، گاز رسانی، جاده سازی، مهندسی ساختمان، مکانیک، شیمی، داروسازی و ...، چنین پیشرفتی داشته باشد»!
ما نه تنها با ذکر گزارشات تاریخی مخالف نیستیم، بلکه آن را ضرورتی اجتناب ناپذیر میدانیم و چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «آگاهی از تاریخ گذشتگان، یکی از مهمترین ابزار تربیتی برای نسل جدید میباشد» (نهج البلاغه، نامه به فرزندشان)؛ بلکه با بسنده کردن به آن، برای انتقال فرهنگ و روحیهی انقلابی به نسل جدید، مخالفیم و آن را نقصی بزرگ در آگاهسازی و ایجاد انگیزه قلمداد مینماییم.
تردیدی نیست که نسل جدید نیز باید مانند پدران خود، بدانند که چگونه پادشاهان قاجاریه، بیش از یک سوم خاک این مملکت را به خاطر بیخردی، بیسوادی، سوء مدیریت، خوشگذرانی و ...، به بیگانگان هدیه دادند؛ و باید بدانند که این رضاخان کی بود و چگونه بر سرکار آمد و چه کرد و چگونه کنار رفت و پسرش را کدام دولتی و چرا بر سر کار آورد و او با این مملکت و با این ملت چه کرد؟! و در نتیجه، مردم برای چه انقلاب کردند؟
نسل جدید، باید بداند که همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، قائله کردستان ایران [که امروزه مشابه و تداومش را در کردستانهای عراق و سوریه و توسط داعش میبینند]، چگونه و چرا شروع شد و پیشکسوتان و مربیان داعش امروزی، یعنی کومله، توده، فدائیان خلق، منافقین (سازمان مجاهدین خلق) و ...، چه کسانی بودند، از کجا پول و سلاح میگرفتند و چه جنایات هولناکی را مرتکب گردیدند – نسل جدید باید بداند که چرا و چگونه، با گذشت یک سال و چند ماه از پیروزی مردم، صدام، در رأس رژیم بعث عراق، به ایران حمله نظامی کرد و در این جنگ هشت ساله، از شوروی و امریکا گرفته، تا انگلیس و فرانسه و آلمان و ایتالیا، تا اعراب خودفروخته، تا سازمانهای تروریستی درون ایران و ...، همه در جبههی صدام قرار گرفتند، و این مردم، این نوجوانان و جوانان، این بسیج، سپاه و ارتش، چگونه در این جنگ جهانی پیروز شدند و به لحاظ ملی و فیزیکی نیز حتی یک وجب از خاک ایران را از دست ندادند، در حالی که در دویست سال گذشته، در هر بحرانی، بخش عظیمی از خاک ایران جدا شد و به دیگران رسید!
نسل جدید، باید بدانند که چرا با رأی همین مردم انقلابی، یک جاسوسی به نام "بنی صدر"، از سخنرانی شروع کرد و به ریاست جمهوری رسید – و باید بدانند که چرا و چگونه، رییس جمهور و نخست وزیر این مملکت (رجایی و باهنر)، و نیز بزرگان دینی و سیاسی، چون شهدای محراب، سایر علما و از جمله، بهشتی، مطهری، مفتح، هاشمی نژاد ... و نیروهای فکری و حتی علمی این مملکت، ترور شدند؛ و بالاخره بداند که این ملت، چگونه در سایهی وحدت، حول محور ولایت، در برابر این همه جنگ، خونریزی، بمباران، بمبگذاری، ترور، توطئه، کودتا، فتنه و انواع و اقسام تحریمها، نه تنها چهل سال ایستادگی کرده است، بلکه پیشرفتی بیبدلیل داشته است؟!
●- اما، همانطور که بیان گردید، بیان تاریخ، با تمامی ضرورت اجتنابناپذیرش، فقط بُعد "درس و عبرت" را پوشش میدهد، چنان که در قرآن کریم نیز تاریخ و قصص انبیا و اقوام گذشته بیان گردیده و افزوده که اینها همه برای عبرت و بصیرت افزایی میباشند « إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً ».
●- این که قاجارها یا پهلویها طی یک و نیم قرن پیش چه کردند، این مردم چگونه انقلاب کردند و به پیروزی رسیدند، امام رحمة الله علیه، چگونه تبعید شدند و چگونه بازگشتند، جنگ چگونه آغاز شدو به پایان رسید ... و یا این که ما در این چهل سال، چند کیلومتر راه ساختیم، چقدر دانشگاه افزودیم و ...، همه درس و عبرت است، اما هیچ انگیزهای ایجاد نمیکند، به ویژه دستآوردهای مادی و فیزیکی.
آرمانها و انگیزه:
آن چه که مقدمات انقلاب را فراهم آورد و سبب آمدن مردم در میدان و آن ایستادگی و مقاومت بیبدیل در طول تاریخ گردید و نتیجهاش پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلام ایران شد، ذکر آرمانها و نگاه به آینده توسط حضرت امام (ره) و اندیشمندانِ متقی و خالص و مخلص جامعه بود، نه ذکر تاریخ گذشته، یا بیان دستأوردهایی که نداشتیم.
مگر مردم ایران، در سال 57 و مدتی پیش از آن، دستأوردی داشتند که انگیزهی قیامشان گردد؟! مگر فقط به خاطر این که پادشاهان قاجار چنان کردند و رژیم پدر و پسر پهلوی چنین کردند، قیام نمودند؟! خیر، اینها همه "درس و عبرت و افسوس" بود، اما "آرمانها و اهداف برای آینده"، انگیزهی این قیام عمومی و این انقلاب مردمی، با صبغهی اسلامی گردید.
در طول این چهل سال نیز مردم برای پلسازی، راهسازی، داروسازی، ماشینسازی و ...، این همه ایستادگی، مقاومت، تلاش و مجاهدت نکردهاند، بلکه بر سر آرمانهای انقلاب اسلامی ایستادهاند و البته به این مراتب از رشد و توسعه نیز رسیدهاند.
ما برای عملکرد خوب دولتها و مجلسها، به میدان نیامدهایم و در میدان باقی نماندهایم که به خاطر عملکرد بد دولتها و مجلسها، صبر، استقامت و مجاهدتمان به پایان رسد و برای دشمنان خارجی و ستون پنجم احمق و نفوذیهای ذلیل، میدان را خالی کنیم؛ بلکه این افت و خیزها و نتایج مثبت یا منفی آنها، همه "درس و عبرت" است، برای رشد، تفکر و بصیرت بیشتر در آینده و انتخابها، برنامهها، ایدهها و عملکردها.
پس، اندیشمندان، سیاستگذاران، برنامهریزان، مبلغان و صاحبان قلم، دوربین، منابر و تریبون و رسانهها، و در رأس همه رسانهی ملی، ضمن تذکری از گذشته «تاریخ» و شمارش دستآوردها، از آرمانها و اهداف بلند، عقلانی و مقدس این انقلاب و این نظام بگویند، تا انگیزهی پیوستن، حضور، ایستادگی و تلاش برای نسل جدید ایجاد و تقویت گردد.
مگر مکرر نمیگوییم: «نسل جدید، صاحبان و آیندهسازان هستند»، پس اگر نیمی از زیر ساخت آینده، توجه به گذشته و درس و عبرت از آن باشد، نیم دیگرش نگاه به آینده است که مستلزم برخورداری از اهداف و آرمانهای بلند و مقدس میباشد.
مشارکت و هم افزایی (موضوع یادداشت و نشانی لینک متن، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
موضوع یادداشت:
برای انتقال فرهنگ و روحیه انقلابی به نسل جدید، از اهداف و آرمانها بگویید؛ بسنده کردن به ذکر تاریخ گذشته و گذشتگان خطاست.
نشانی لینک متن
http://www.x-shobhe.com/shobhe/9625.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
- تعداد بازدید : 1958
- 13 بهمن 1397
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: یادداشت ذکر