انسانشناسی از قرآن مجید - 9
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ * كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى * (العلق، 5 تا 7)
[او] به انسان آنچه را كه نمىدانست آموخت * چنين نيست (كه شما مىپنداريد) به يقين انسان طغيان مىكند * آنگاه که خود را غنی میبیند *
●- آدمی هیچگاه "غنی = بینیاز" نمیشود، چرا که مخلوق است و مخلوق در اصل وجود و هستیاش وابسته به غیر میباشد. انسان حتی در تنفس خود، نیازمند به هزاران عوامل دیگر میباشد و در نهایت همه نیازمند به خالق و ربّ العالمین میباشند.
اما، انسان جاهل و متکبر، همین که خُرده علم، ثروت، مقام و شهرتی به دست میآورد، خود را بینیاز میپندارد و همین سبب میشود که طغیان کند. "طغیان"، یعنی سرکشی انسان از مسیر خودش که همان مسیر بندگی خداوند است، خارج میشود و نتیجۀ هر طغیانی، فساد (تباهی) در زمین میباشد.
یاد خداوند سبحان (ذکر) و اندیشه در عظمت او و خلقتش، و توجه به خود و آخرت خود، و بالتبع بندگی او با تلاوت قرآن کریم، اطاعت از اوامر و نواهی، نماز، سجده، دعا و تلاش برای عمل صالح، بازدارنده از خود غنیبینی و طغیان میباشد.
www.x-shobhe.com
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «انسانشناسی از قرآن»