پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

راه‌کارهای حقیقی، پیشنهادی نیستند؛ پیشنهادها قابلیت قبول و ردّ دارند، بلکه راه‌کارهای برخورداری از زندگی پاک (حیات طیبه) در دنیا و رسیدن به سعادت ابدی در آخرت، همانهاست که خداوند متعال تبیین و امر نموده است.

اگر صرف خواندن کتاب، برای ایمان، عمل و رسیدن به کمال مطلوب کافی بود، همگان با قرآن مجید که کامل‌ترین و جامع‌ترین کتاب هدایت انسان می‌باشد، هدایت می‌شدند؛ اما فرمود که برخی با قرائت قرآن مجید، حتی منحرف‌تر نیز می‌گردند! پس، خواندن، دانستن و شناختن مقدم هست، شرط لازم هست، اما شرط کافی برای نجات و فلاح در دنیا و آخرت نیست.

افزایش ایمان، با افرایش رضایت قلبی از این دنیا، دو مقولۀ کاملاً متفاوت می‌باشند که در بسیاری از موارد، با هم جمع نمی‌شوند.

رضایت از این دنیا

●- بدیهی است که مقصود از واژۀ "دنیا"، حیات و زندگی آدمی در این دنیاست؛ وگرنه دنیا خلقت خداست، بسیار هم با عظمت، تجلی علم و حکمت الهی، منظم، دقیق و زیباست؛ و البته باید با دیدۀ تعقل در آن نگریست؛ چنان که فرمود:

«إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» (البقره، 164)

- همانا در آفرينش آسمان‌ها و زمين و آمدوشد شب و روز و در كشتى‌هايى كه در دريا برای نفع مردم حركت مى‌كنند، و در آبى كه خداوند از آسمان فروفرستاده و با آن زمين را پس از مرده بودنش زنده ساخته و از هرجنبده‌اى در آن پراكنده است و نيز در جابه جاكردن بادها و در ابرهاى رام شدۀ ميان آسمان و زمين، نشانه‌هايى است براى مردمى كه خرد را به كار مى‌برند (تعقل می‌کنند).

●- دنیا (زندگی در دنیا)، نه تنها به خودی خود، چیزی برای رضایت قلب ندارد، بلکه تماماً محل نگرانی، اضطراب و از دست دادن‌هاست؛ چنان که هر نعمتی نیز نه تنها نگرانی و خوف از دست دادنش را به همراه دارد؛ بلکه ممکن است مبدل به "نقمت" و اسباب اذیت و حتی انحراف آدمی از مسیر حق گردد!

دنیا فانی است و آدمی محدود، ناتوان و نیازمند! پس، به چه چیزی از دنیا دل ببندد و به آن راضی باشد؟! انسانی که نه مالک خویش و نفع و ضرر و حیات و مرگش می‌باشد، نه از یک لحظۀ بعد خود خبر دارد، و فرسایش و پیری و مرگ خود را به چشم می‌بیند و بلایا و مصائب نیز از هر سو به او هجوم می‌آورند؛ دلش به چه چیزی خشنود و راضی شود؟!

●●- رضایت از زندگی دنیوی، فقط به شرطی حاصل می‌گردد که آدمی خداوند متعال، رضایت او را هدف بگیرد و زندگی ابدی در بهشت جاوید و مقام قرب او را در نظر بگیرد و در راستای رسیدن به این هدف، بکوشد.

در چنین شرایطی، آدمی از زندگی خود در دنیا، فرصت رشدی که به او داده شده، این همه نعمات مادی و معنوی که ربِّ حمیدش به او عطا کرده و توفیق اطاعت و بندگی و حرکت در صراط مستقیم، نه تنها راضی، بلکه خوشنود و شاکر نیز می‌گردد؛ چنان که وقتی کار خیری می‌کنید، از آن راضی می‌شوید.

●- کمال این رضایت، هنگامی است که عمر به پایان رسیده است، وگرنه انسان تا زنده است می‌کوشد تا به رشد، کمال و قُرب بیشتری برسد؛ و این تلاش یعنی: «از وضع موجود رضایت محض ندارد». اما، وقتی تمام عمر در جلب رضایت معبودِ محبوب کوشید، در برابر نعمت شاکر بود و در برابر غفلت و گناه، استغفار و توبه نمود، امید به رحمت واسعۀ الهی داشت و با توکل به او و طبق فرمان او زندگی کرد، هنگام مرگ، خداوند سبحان به او می‌فرماید:

«يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً * فَادْخُلِي فِي عِبَادِي * وَادْخُلِي جَنَّتِي‌» (الفجر، 27 تا 30)

- تو اى روح (جان) آرام يافته * به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است * پس در سلك بندگان (ویژۀ) من درآى * و در بهشت (ویژۀ) من وارد شو.

راه‌کار ازدیاد و تقویت ایمان

راه‌کارهای ازدیاد و تقویت ایمان، یکی و دو تا نیست که کسی بتواند بشمرد! هر چه انسان در اطاعت و بندگی خالصانه بکوشد، ایمانش افزوده و محکم‌تر می‌شود. در واقع می‌توان گفت که تنها راه‌کار ازدیاد و تقویت ایمان، رعایت "تقوای الهی" می‌باشد و "تقوا"، یعنی: مؤمن، خود را بندۀ خدا و در محضر او ببیند - برای خودش ارزش قائل باشد - خودش را دوست داشتی باشد، و خود را از هر چه به تو صدمه می‌زند، محافظت نماید!

می‌پرسی: «من از کجا بدانم که چه چیزهایی به من صدمه می‌زند؟!» پاسخ این است که فقط خدایی که تو را خلق کرده می‌داند:

«وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» (ق، 16)

- ما انسان را آفريديم و وسوسه‌هاى نفس او را مى‌دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم!

 و البته این علم را برای خودش مخفی ننموده است، بلکه با گسیل انبیا و رسولان علیهم السلام، به همگان ابلاغ نموده و تعلیم نموده است؛ راه رشد از گراهیی را برای انسان تبیین نموده است «قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ - به درستی که راه رشد از گمراهی، تبیین و روشن شد / البقره، 256»، و چه در مباحث شناختی (معرفتی) و چه در احکام (بایدها و نبایدها)؛ هر چه انسان باید بداند را به او آموخته است.

یک - شناخت در هر امری مقدم است؛ بنابراین، تقویت ایمان منوط به ازدیاد شناخت (علم) می‌باشد، به ویژه و در رأس آن "اصول عقاید"؛ لذا باید مطالعه نمود، به سخنان علما گوش فرا داد و ... .

دو - پس از شناخت که کار عقلی است که به نور علم می‌بیند، باید به آن شناخت ایمان آورده شود. یعنی مورد تصدیق قرار گیرد، به باور برسد، نسبت به آن غفلت نشود و ... .

سه - پس از شناخت و ایمان [در هر سطح و به هر درجه‌ای]، باید "محبّت" در دل ایجاد شود. این محبّت به محبوب است که هدف را تعیین می‌کند، جهت و صراط را روشن می‌سازد، برای حرکت انگیزه ایجاد می‌کند، بر امید می‌افزاید، و البته سبب مغفرت و رحمت محبوب می‌گردد.

در رأس محبّت‌ها و محبوب‌ها، خداوند متعال است. باید به خود متذکر گردیم که آغاز محبّت، از خداوند منّان می‌باشد. مرا خلق کرده است و دوست می‌دارد که مورد رحمت و لطف بیکران خود قرار داده است؛ مرا دوست دارد که عالم هستی را برای من خلق کرده است؛ مرا دوست دارد که بهترین بندگانش [انبیاء، رسولان، امامان و اولیائش علیهم السلام] را برای هدایت، رشد، کمال و قرب من فرستاده است - مرا دوست داشته که از این همه نعمات مادی و معنوی برخوردار کرده است و ...؛ پس من نیز باید این محبّتی که خودش در دلم قرار داده را بشناسم، مورد توجه قرار دهم، تقویتش کنم و او را دوست داشته باشم.

چهار - پس از معرفت، ایمان و محبّت، نوبت به "مودّت" می‌رسد که یعنی: ظهور و بروز معرفت، ایمان و محبّت، در مواضع، گفتار و عمل؛ یعنی همان "تقوا".

معرفی کتاب

ما هیچ کتاب معینی را به کاربران گرامی معرفی نمی‌نماییم؛ چرا که حتی انتخاب لباس و خوراک نیز باید منطبق بر شرایط باشد، چه رسد به انتخاب کتاب که باید نور عقل و خوراک فکری سالم و مفیدی باشد.

به عنوان مثال: انتخاب موضوع - میزان اطلاعات قبلی (پیش زمینه علمی) - سطح درک و حتی چگونگی ذوق، نسبت به مباحث گوناگون و نیز قلم نویسنده و ...، باید در انتخاب کتاب لحاظ شود.

اما، به طور کلی پیشنهاد می‌شود که هر چه می‌توانید، در "اصول عقاید" مطالعه نمایید که رأس آن "توحید" می‌باشد. سوره‌ها و آیات مربوط به توحید، معاد، نبوت، ولایت و ... را در قرآن مجید را تلاوت نمایید - احادیث مربوطه را با تفکر بخوانید -  در دعاها به تذکرات توحیدی و اعتقادی توجه نمایید - پیرامون این مباحث، کتابی مناسب با سطح علمی، درک و ذوق خود و البته از نویسندگان معتبر بیابید و بخوانید.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

می‌خواستم بدانم چه راه‌کار‌هایی برای افزایش ایمان و افزایش رضایت قلبی از این دنیا پیشنهاد می‌دهید؟ به غیر از قر آن کریم، چه کتابی می‌شود خواند؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/Fajr/11901.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   سوره فجر