پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

آتش جهنم برای کسی است که در دنیا خودش را در آتش می‌اندازد و اقدام به خودسوزی می‌نماید!

«افراط و تفریط» در خداشناسی و معاد شناسی، به مراتب بیش از «افراط و تفریط» در مسائل و امور دیگر می‌باشد!  

الف - یک عده مدعی شده و می‌شوند که چون خداوند سبحان، ارحم الرّاحمین و بسیار مهربان (رئوف) می‌باشد، اصلاً کسی را عذاب نمی‌نماید! طبق آیات قرآن مجید، این سخن را مشرکان و یهودیان و یا بهتر است بگوییم: «مشرکان نفوذی به یهود» نیز می‌گفتند و امروزه نیز پیروان آنها می‌گویند، حتی برخی در لباس روحانی و بالای منبر!

اهداف بسیار خطرناکی پشت این ادعا وجود دارد که از جمله آنها سه هدف می‌باشد: 1- غیر مغضوبِ خدا نشان دادن دشمنان خدا و مردم به رغم تمامی جنایات، ظلم‌ها و مفاسدشان؛ 2- فلج نمودن یکی از دو بال پرواز انسان [خوف و رجاء]، هر یک از دو بال «ترس و امید» که فلج شود، حرکت و پروازی رخ نمی‌دهد؛ 3- راحت کردن خیال مردم در نافرمای و ارتکاب به گناه؛ که البته هر سه به نفع اهداف و منافع صاحبان قدرت می‌باشد.

ب - عدۀ دیگری مدعی شده و می‌شوند که خداوند متعال خود وعدۀ جهنم داده، پس حتماً محقق خواهد شد و بندگانش را به خاطر هر گناهی، به جهنم برده و با آتش می‌سوزاند!

اهداف این عده، بسیار شیطانی‌تر می‌باشد! چرا که می‌خواهند: 1- مردم با وحشت به خدا بنگرند؛ 2- به جای محبت، از خدا متنفر شوند؛ 3- رحمت و مغرفت او را نبینند و بالتبع طالب آن نباشند و استغفار و توبه ننمایند؛ 4-  البته چون هر کسی به نوعی گناه و گناهانی دارد، از خودسازی در بندگی ناامید شود و به گناهان بیشتر روی آورد!

●- خداوند متعال را باید آنگونه که خود را در آیاتش معرفی نموده شناخت، نه آنگونه که هر کسی از روی جهل، خرافه و یا متناسب با اهدافش معرفی می‌نماید!

خداوند سبحان، هم رحمت واسعه دارد: «فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ» - هم بخشنده و پوشش دهنده است «فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ» - هم فضل عظیم دارد: «وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ» - هم بزرگی و بزرگواری دارد «ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ» - و هم غیر قابل نفوذ و غلبه و انتقام گیرنده است: «إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ» هست:

«مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ» (فصلت، 43)

- آنچه به ناروا دربارۀ تو مى‌گويند، همانهاست كه دربارۀ پيامبران قبل از تو نيز گفته شده؛ پروردگار تو داراى مغفرت و (هم) داراى مجازات دردناكى است!

*- بنابراین، هیچ دلیل و راه توجیهی نمی‌ماند که کسی رحمت، عفو و مغفرت خدا را باور کند و عدل و عذابش را منکر گردد و یا بالعکس آن، عذابش را ببیند و رحمت واسعۀ او را منکر گردد. چرا انسان مؤمن، به وعدۀ الهی ناباور باشد و با خود نگوید که «اگر من استغفار و توبه نمایم و در صدد اصلاح خود برآیم، خداوند سبحان، تمامی گناهان مرا یکجا می‌بخشد؟ چنان که به بندگان گناهکارش فرمود:

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزّمر، 53)

- بگو: «اى بندگان من كه بر خود (در ستم به خود) اسراف كرده‌ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همۀ گناهان را مى‌آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

حقیقت عذاب

برخی گمان می‌نماییند که کفر، شرک، نفاق، ظلم، جنایت، خیانت و هر گناه دیگری مقوله‌ای جداگانه است و عذاب آن نیز مقولۀ جداگانه است و از جای دیگری مترتب می‌گردد! و حال که عذاب، همان حقیقت گناه می‌باشد که در این دنیا دیده نمی‌شود، اما روزی که اسرار بیرون می‌ریزد و آشکار می‌گردد «يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ»، این حقایق نیز آشکار می‌گردد؛ لذا فرمود که هیزم جهنم، خود افراد گناهکار می‌باشند؛ یا متذکر گردید کسانی که مال یتیم و حرام می‌خورند، در همین جا آتش به درون خود می‌ریزند.

قبولی اعمال و بخشش گناهان

خداوند متعال، بسیاری از گناهان بندگان کافر و مشرک را خود را در همین دنیا می‌بخشد؛ چنان که فرمود: اگر بخواهم تمامی گناهان را بگیرم، دیگر کسی روی زمین باقی نمی‌ماند:

«وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا» (فاطر، 35)

- اگر خداوند مردم را به سبب كارهايى كه انجام داده اند مجازات كند، جنبنده‌اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت! ولى (به لطفش) آنها را تا سرآمد معيّنى تأخير مى‌اندازد (و مهلت اصلاح مى‌دهد) امّا هنگامى كه اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا مى‌دهد) او نسبت به بندگانش بيناست (و از اعمال و نيّات همه آگاه است)!

اما، مهم است بدانیم که شرط نخست قبولی اعمال و نیز بخشش گناهان، "ایمان" به توحید، معاد، نبوت و اصول دین می‌باشد؛ چرا که حتی اعمال خوب غیر مؤمن، در همین دنیا به فنا می‌رود و حبط می‌شود، چون برای آخرتش کاری نکرده است؛ و گناهان همراهش باقی می‌مانند، چون هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده است:

«وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا» (النساء، 124)

- و كسى كه چيزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت مى شوند؛ و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.

مراتب بخشش گناهان

هیچ گناهی بی‌دلیل انجام نمی‌پذیرد و البته هیچ بخششی نیز بدون دلیل و اسباب صورت نمی‌پذیرد؛ چنان که هر معلولی، حتماً علتی دارد.

گناهان افرادی که ایمان دارند، کافر و مشرک نیستند، به رحمت و مغفرت الهی امید دارند و از غضب، قهر و عذاب کرده‌هایشان می‌ترسند، به چندین واسطه بخشوده می‌شود که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

1- رحمت و مغفرت واسعۀ الهی که بسیاری از گناهان را حتی بدون استغفار و توبه می‌بخشد «وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ / المائدة، 15»

2- باور و اذعان به شهادتین که همه روزه چند نوبت در اذان، اقامه و نماز می‌گوییم. اسلام پاک کننده است - شهادتین اعلام پذیرش اسلام می‌باشد - حتی کافر با اقرار صادق به شهادتین، پاک می‌شود.

3- همین نمازهای یومیه، به اضافۀ تمامی فضائل و برکاتش، پاک کنندۀ تمامی گناهان [به غیر از حق النّاس] می‌باشد، چنان که فرمود:

«وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ» (هود علیه السلام، 114)

- در دو طرف روز، و اوايل شب، نماز را برپا دار؛ چرا كه حسنات، سيئات (و آثار آنها را) از بين مى‌برند؛ اين تذكّرى است براى كسانى كه اهل تذكّرند!

4- استغفار (طلب بخشش و پوشش) و توبه (ترک گناه و بازگشت به خداوند سبحان)، اگر فقط لفظ نباشد، حتماً مقبول و مستجاب می‌باشد.

5- صلوات بر محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین، و وصل شدن به آن چه خداوند متعال امر به اتصال به آنها نموده است (نماز، تلاوت قرآن، صله ارحام، صدقه، انفاق، جهاد و ...)، مانند وصل شدن قطره‌ای آلوده به اقیانوس، سبب بخشش و پاکی از تمامی گناهان می‌گردد و آدمی را بهشتی می‌سازد:

«وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ * وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ» (الرّعد، 21 و 22)

«و آنها كه پيوندهايى را كه خدا دستور به برقرارى آن داده، برقرار می‌دارند؛ و از پروردگارشان مى‌ترسند؛ و از بدى حساب (روز قيامت) بيم دارند * و هم آنان كه براى به دست آوردن رضاى پروردگارشان صبر و تحمّل كردند و نماز را برپا داشتند و از آن چه به آنان روزى داده‌ايم، پنهان و آشكارا به ديگران انفاق كردند، و با كارهاى نيك، بدى‌ها را دور مى‌كنند فرجام نيكوى آن خانۀ پايانى (و آرامش ابدى) براى آنان است»

6- محبّت به خدا، رسول، اهل بیت علیهم السلام، قرآن، اسلام، مؤمنان و از جمله اولیاء الله و شهدا، همه پاک کننده می‌باشند، چرا که هر محبّی (دوست دارنده‌ای)، با محبوبش (دوست داشته‌اش) محشور می‌گردد و در آخرت به او می‌پیوندد.

7- باور و امید به رحمت، عفو و مغفرت الهی، پاک کنندۀ گناهان می‌باشد.

8- هر نوع زحمتی در راه خدا، سبب بخشش گناهان می‌گردد، حتی زحمت تلاش برای کسب رزق حلال و یا زحمت برای صلۀ ارحام و دیدار دوستان و یا ...؛ چرا که مؤمن بهشتی است و نباید متقبل زحمت گردد، اما دنیا دار زحمت، غم و رنج می‌باشد.

9- اگر مؤمن با اینها پاکِ پاک نشد، با سکرات مرگ و سختی جان کندن پاک می‌شود.

10- اگر هنوز گناهانی باقیمانده بود، با عذاب قبر پاک می‌شود.

11- اگر هنوز گناهانی در جانش باقی مانده بود، با عذاب‌هایی در برزخ پاک می‌شود.

12 - اگر در برزخ نیز لایق ورود به بهشت نگردید، حول قیامت و سختی ایستادن در محشر، او را پاک می‌گرداند.

13- اگر این نیز کافی نبود، شفاعت اهل بیت علیهم السلام مشمول حالش می‌گردد، و سپس نوبت به گناهان کبیره‌ای می‌رسد که جز با شفاعت پیامبر رحمت، پاک نمی‌شود، و سپس شفاعت سایر شفیعانی چون مؤمنان و شهداء شامل حالش می‌ردد و همه اینها که تمام شد، خداوند سبحان به آنان می‌فرماید: «حالا شفاعت خودم را ببینید!»

14- اگر هنوز گناهانی باقیمانده مانده بود که جز با عذاب جهنم از بین نمی‌رود، فرد با به جهنم می‌برند که البته برای اهل ایمان [که جایگاه‌شان بهشت می‌باشد]، خلود و همیشگی نمی‌باشد.

●- بنابراین، تعداد مؤمنان، شیعیان و محبان اهل عصمت علیهم السلام، اهل نماز، مستغفرین و تائبینی که به جهنم برده می‌شوند، بسیار اندک خواهد بود.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

آیا مجازات و عذابِ تمامِ گناهان ما (یا هر گناهی) پس از مرگ با آتش خواهد بود‌؟ آیا خداوند برای تمامِ گناهانِ ما - ما را به آتش می‌اندازد و با آتش مجازات خواهد کرد‌؟ یا آتش برای گناهان خاصی است‌؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/resurrection/12327.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   معاد