در مکتب قرآن مجید

اصول و آداب گفت و شنود(2)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ * كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ

(الصف ۲ و ۳)

ای کسانی که ایمان آورده اید چرا سخنی میگویید که عمل نمی کنید؟!

نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنی بگویید که عمل نمی کنید

 

یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش (حافظ) - عمل نکردن به وعده فقط یکی از مصادیق گفتن و عمل نکردن میباشد که در قرآن کریم به صورت جداگانه فرمود که از ویژگیهای مؤمن رعایت عهد است «وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ»؛ مؤمن حتی اگر به فرزند خردسالش وعده بازی دهد، به آن عمل میکند، چه رسد به مسئولی که به جمعی یا ملتی وعده میدهد. اما، آدمی حرف زیاد میزند و شعارهایش نیز بسیار است؛ گاه دیگران را به کارهایی که خود نمی کند نصیحت مینماید و گاه میگوید اگر امکان داشتم چنین و چنان میکردم - اگر دشمن به ما حمله کند من چنین و چنان میکنم .... خداوند متعال می فرماید: شنوای نخست من هستم و همه را ثبت میکنم پس چرا کاری که انجام نمیدهی را می گویی؟!

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «اصول و آداب گفت و شنود»