سالروز رحلت مدافع ولایت و امامت، حضرت زینب کبری علیها السلام
سالروز رحلت مدافع ولایت و امامت، حضرت زینب کبری علیها السلام
السلام علیک یا زینب کبری؛
«السَّلامُ علیکِ یا بِنتَ وَلیِ اللهِ المُعَظَّم؛ السَّلامُ علیکِ یا عَمَّةَ وَلِیِ اللهِ المُکَرَّم؛ السَّلامُ عَلیکِ یا أُمُّ المَصائِبِ یا زَینَب وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» (فرازی از زیارتنامه)
- سلام بر تو باد ای دختر ولیّ عظمت داده شدۀ خداوند؛ سلام بر تو باد ای عمّه ولیّ گرامی خدا؛ سلام بر تو باد ای مادر مصیبتها؛ ای زینب و بر تو باد رحمت و برکات خداوند.
سلام بر شما ای حامی با بصیرت و مقاوم ولایت، ای منتشر کننده عاشورا و ای غافله سالار کربلا.
عظمت مقام و مجاهدت شما سبب گردیده تا به رغم گذشت چندین قرن، پویندگان راه شما همچنان از حریم و حرم شما دفاع نمایند؛ و دشمنان شما همچنان به حریم و حرم شما حمله آورند و برخی از یارانتان را به شهادت رسانند!
زینب کبری علیها السلام
در میان تمامی اولیاء الله، تنها بانونی که هم پدر و هم مادرشان حجّت الله و اهل عصمت بودند، حضرت زینب کبری علیها السلام میباشند، چنان که در میان مردان نیز فقط امام حسن و امام حسین علیهما السلام، از چنین فضیلت و امتیازی برخوردار میباشند.
گویی بزرگی و عمق حماسۀ کربلا در روز عاشورا، خودش به یک «حجاب نورانی» مبدل گردیده است و مانع از این شده که مقام و عظمت امام و یارانش را پیش از این رویداد سهمگین و عظیم بشناسیم؛ اگر چه عاشورا، پروندۀ کاملی از تمامی جریانات پس از رحلت میباشد.
*- حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام، ده سال پیش از عاشورا نیز امام بودند و مقام و شخصیت ایشان، پیش از بدنشان، هدف حملات تروریستی قرار گرفت، تا جماعتی که نام خودشان را مسلمان گذاشته بودند، تا امام کُشی منحرف و ظالم گردند:
- خدا لعنت کند امّتی که بنای ستم و بیداد بر شما اهلبیت را بنیان نهادند و خدا لعنت کند امّتی که شما را از مقامتان دور کرد و از مرتبههایتان برکنار نموند، مرتبههایی که خدا شما را در آنها جای داد و خدا لعنت کند امّتی که شما را کشتند.
حضرت عباس علیه السلام، پیش از عاشورا «ابو الفضل» بودند و هم چنین زینب کبری علیها السلام، پیش از عاشورا، فاضلۀ کریمه، عقیله، مفسر قرآن مجید، معلم اسلام و بزرگترین حامی ولایت و امامت، در دوران امامت امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیهما السلام بودند.
این اولیای الهی، در کربلا و عاشورا به این کمالات نرسیدهاند، بلکه کمالات ایشان، کربلا و عاشورا را پدید آورد و ابدی ساخت.
فرازی از خطبۀ حضرت زینب، خطاب به اهل کوفه
«أَمّا بَعْدُ يا أَهْلَ الْكُوفَةِ، يا اَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْلِ وَ الْمَكْرِ، أَلا فَلا رَقَأَتِ الْعَبْرَةُ وَ لا هَدَأَتِ الزَّفْرَةُ...»
- امّا بعد! اى كوفيان! اى نيرنگ بازان و پيمان شكنان و بى وفايان و مكر پيشهگان! هرگز اشك چشمانتان خشك مباد و ناله هايتان آرام نگيرد... .
آيا براى برادرم [حسين(عليه السلام)] گريه مىكنيد؟ آرى به خدا سوگند بايد كه بگرييد، چرا كه شما شايسته گريستنايد؛ پس فراوان گريه كنيد و اندك بخنديد، چرا كه ننگ [اين عمل] گريبان شما را گرفت و لكه آن براى هميشه به دامن شما نشست كه هرگز نمىتوانيد آن را پاك كنيد... .
امام خامنهای:
*- «خطبهی فراموش نشدنی زینب کبری در بازار کوفه، یک حرف زدن معمولی نیست، اظهار نظر معمولی یک شخصیت بزرگ نیست؛ یک تحلیل عظیم از وضع جامعۀ اسلامی در آن دوره است.» (1/02/1389)
*- «وقتی [حضرت زینب] در مقابل مردم قرار میگیرد، آنجا جای اظهار اقتدار نیست، جای تنبیه است، جای تبیین است؛ جای سرزنش مردمی است که نمیدانند چه کار کردهاند و چه کار باید میکردند...!
بنده احتمال قوی میدهم یکی از عوامل مهمّ حرکت توّابین که بعد در کوفه سر بلند کردند و قیام کردند و آن حادثهی بزرگ را راه انداختند، همین فرمایش حضرت زینب و همین خطبهی حضرت زینب بود... .
جوری حرف میزند مثل اینکه امیرالمؤمنین دارد حرف میزند؛ جوری میایستد مثل اینکه پیغمبر در مقابل کفّار میایستد. (21/09/1400)
*- «نکتهی مهمّ در زندگی این بزرگوار که نشانهی تدبیر است، این است که این بزرگوار جهاد تبیین را، جهاد روایت را راه انداخت؛ نگذاشت و فرصت نداد که روایت دشمن از حادثه غلبه پیدا کند؛ کاری کرد که روایت او بر افکار عمومی غلبه پیدا کند. حالا تا امروز روایت زینب کبری از حادثهی عاشورا در تاریخ مانده، [امّا] در همان زمان هم تأثیر گذاشت در شام، در کوفه، در مجموعهی سالهای حکومت اموی و منتهی شد به ساقط شدن حکومت اموی. (21/09/1400)