سالروز میلاد باب الحوائج، حضرت ابوالفضل العباس و به همین مناسبت، روز جانباز مبارک

«اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطِیعُ للّه وَلِرَسُولِهِ وَلاِءمِیرِالْمُؤمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ، اَلسَّلامُ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللّه وَبَرَکاتُهُ»

- سلام بر تو ای بنده شایسته فرمان‌بر خدا و رسول خدا و امیرمؤمنان و حسن و حسین (درود خدا بر آنان باد)، سلام بر تو و رحمت و برکات الهی بر تو باد.

●- حضرت ابوالفضل العباس، فرزند امیرالمؤ‌منین علیهما السلام، در 4 شعبان سال 26 هجری در مدینه به دنیا آمد. مادرش فاطمه کلابیه بود که بعدها به خاطر برخورداری و تربیت والای چهار پسر، با کنیه «امّ البنین» شهرت یافت.

حضرت ابوالفضل علیه السلام، قامتی رشید، چهره‌ای بسیار زیبا و شجاعتی کم نظیر داشت و به خاطر سیمای زیبا و نورانی‌اش، او را «قمربنی هاشم» می‌گفتند.

●- جای تأسف است که اذهان عمومی، حتی سیدالشهداء، حضرت امام حسین علیه السلام را در کربلا و عاشورا می‌شناسند، چه رسد به شخصیت‌هایی چون حضرات ابوالفضل العباس و زینب کبری علیهما السلام!

اگر چه از مهم‌ترین علل تنهایی سیدالشهداء، خاندان و یاران ایشان در کربلا، ضعفِ معرفت، ایمان، تقوا، بصیرت و روحیۀ جهادی و انقلابی مسلمانان آن عصر بود، اما بُعد دیگر این است که برپایی چنین نهضتی که مقابل ابر قدرت زمان قیام کند - اسلام معاویه‌ای و یزدی را نابود سازد و برای همیشه اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله را زنده کند و آثارش تا قیامت باقی بماند؛ مستلزم برخورداری از یاران و همراهانی چون آن بزرگواران بود؛ فقط شخصیتی چون ابوالفضل العباس می‌توانست پرچمدار این نهضت باشد؛ چنان مواضعی اتخاذ نماید - چنان عملکردی داشته باشد و چنین آثاری بر جای گذارد و این چنین بر قلب‌ها نفوذ نماید و الگوی حامیان ولایت و امامت باشد.

بنابراین، ایشان پیش از کربلا و در طول حیات، «ابوالفضل - پدر فضل و دانش» بودند؛ چرا که علم را از باب علم النبی، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آموخته بودند و در دامان مادری چون ام البّنین تربیت یافته بودند و در رکاب حضرات امام حسن و امام حسین علیهم السلام رشد یافتند.

امام سجاد علیه السلام دربارۀ فضایل ایشان فرمودند:

«رحمت خدا بر عبّاس! پس سوگند به خدا! او از خود گذشتگی کرد و شجاعتش را در جنگ نشان داد و به قلب لشکر زد و لشکریان، گرد او را گرفتند و به زحمتش انداختند و او جانش را فدای برادرش کرد؛ تا این که دستانش قطع شدند؛ پس خدای عزّ و جلّ به جای آن دو دست، دو بال به او داد که با ملائکه در بهشت پرواز می‌کند؛ همان گونه که به جعفر بن ابیطالب، عنایت کرد و قطعاً برای عبّاس، نزد خدای تبارک و تعالی، مقام و منزلتی است که همة شهیدان در روز قیامت، به آن غبطه می‌خورند»

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

«او ایمانی قوی و پر صلابت داشت». و در تعبیر دیگری فرمودند: «او دارای بصیرتی نافذ و عمیق بود».

حضرت امام زمان علیه السلام، در زیارت ناحیهٔ مقدّسه فرمودند:

«گواهی می‌دهم که تو خیرخواه خداوند و رسولش و برادرت بودی».

●- تمام علم، فضل، اخلاق و کرامات حضرت عباس علیه السلام، در «ولی شناسی و ولایت پذیری و تبعیت از امام»، تجلی داشت، چه در دوران امیرالمؤمنین، چه دوران امام حسن، چه ده سال دوران امام حسین علیهم السلام پیش از کربلا و چه در ماجرای کربلا و آن چه در روز عاشورا اتفاق افتاد.

*- این درس بزرگی برای تمامی پویندگان راه کسب علم و فضیلت، اخلاق و عرفان، فقه و احکام و تمامی مجاهدان راه خداست که بدانند تمام دین‌شناسی، دینداری، ایمان، تقوا، بصیرت، مجاهدت در هر میدانی، اخلاق، عرفان و تفقه در علوم دینی و ...؛ در «ولایت شناسی - امام شناسی - ولایت پذیری و تبعیت و حمایت از ولایت»، تجلی و تبلور دارد؛ وگرنه هیچ ارزشی ندارد و چه بسا وبال دنیا و آخرت گردد.

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

www.313110.ir

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   حضرت عباس