سال نو (1403) مبارک

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ»

- ای منقلب کنندۀ دلها و دیده‌ها * ای مدبر شب و روز * ای گرداننده حال و احوال * بگردان حال ما را به نیکوترین حال.

مبارک

فرا رسیدن سال نو (1403) را به تمامی ایرانیان در کشور و سرتاسر جهان و نیز تمامی ملّت‌هایی که اول فروردین برایشان ابتدای سال نو می‌باشد، تبریک می‌گوییم و تبریک، یعنی: «آروزی خیر و برکت ماندگار». گاه خیری هر چند بزرگ می‌رسد که پایداری ندارد، اما گاه خیری هر چند کوچک می‌رسد که پایۀ خیرهای بعدی می‌شود و هم چنان ادامه دارد و پایدار می‌ماند.

«مبارک - خیر پایدارِ» حقیقی و ماندگار، فقط خداوند سبحان است، چنان که فرمود:

«تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (الملک، 1)

- پربركت و زوال ناپذير است كسی كه حكومت جهان هستی به دست او است، و بر همه چيز قادر است.

اوست که برکت می‌دهد و هر چه برکتی دارد از اوست؛ لذا از او می‌خواهیم که سال نو را برای ما مبارک گرداند.

نو شدن سال

به پایان رسیدن فصل زیبا و پربرکت زمستان و آغاز سال نو با فرا رسیدن فصل زیبای بهار، نو شدن طبیعت، سبز شدن برگ درختان، شکوفایی غنچه‌ها، آب شدن یخ‌ها و جاری شدن چشمه‌ها و آن چه در طبیعت رخ می‌دهد، هیچ ربطی به ما ندارد؛ ما که درخت نیستیم! ما توجه نماییم یا ننماییم و باشیم یا نباشیم، این تحول در طبیعت رخ می‌دهد.

اما، خداوند سبحان، آن چه را خلق نموده، نشانه [آیه] قرار داده است تا سبب هدایت و راهنمایی انسان به سوی مقصد مطلوب گردد؛ لذا فایده و برکت انسان از آغاز سال نو، به هشیاری، بصیرت و درس گرفتن اوست. باید گردش زمین و آمد و شد شب و روز و فرا رسیدن پاییز و زمستان و خزان و خواب طبیعت و سپس بیدار و زنده شدن آن را ببینیم و به پایان عمر، مرگ و زنده شدن دوباره بیندیشیم:

«وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (فصلّت، 39)

- از آيات او اين است كه زمين را خشك و خاضع می‏بينی، اما هنگامی كه آب بر آن می‏فرستيم، به جنبش در می‏آيد و نمو می‏كند، همان كسی كه آنرا زنده كرد، مردگان را نيز زنده می‏كند، او بر هر چيز تواناست.

«وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» (الأعراف، 57)

- او كسی است كه بادها را پيشاپيش (باران) رحمتش می‌فرستد تا زمانی كه ابرهای سنگين بار را (بر دوش خود) حمل كنند در اين هنگام آنها را به سوی سرزمين‌های مرده می‌فرستيم و به وسيله آن آب (حياتبخش) نازل می‌كنيم و با آن از هر گونه ميوهای (از خاك تيره) بيرون می‏آوريم، و اينگونه (كه زمينهای مرده را زنده كرديم) مردگان را (نيز در قيامت) زنده می‌كنيم تا متذكر شويد.

دعای تحویل

●- دعای تحویل، با خواندن خداوند خالق، مالک، ربّ و رازق شروع می‌شود؛ به اسم «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ».

قلب، انقلاب و تقلب، یعنی: «زیر و رو کردن» که گاه از ظلمت به نور و از شرّ به خیر صورت می‌پذیرد و گاه برعکس.

قلب‌ها باید به سوی حق منقلب گردند و جهان‌بینی‌ها، نگاه‌ها و بصیرت‌ها، باید از شرک به توحید و از دنیاگرایی به آخرت‌گرایی منقلب گردند و رویکردها و جهت‌گیری‌ها، باید از باطل به حق منقلب گردند، تا آدمی به سعادت ماندگار برسد. اما، آیا کسی می‌تواند در خودش چنین انقلابی ایجاد نماید؟! خیر؛ اوست که بندگانش را از ظلمات به سوی نور خارج می‌سازد، منقلب کننده اوست.

●- سال نو، با گردش زمین به دور خورشید پدید می‌آید که سالی یکبار به نقطۀ آغازین بازمی گردد و این چرخه ادامه دارد. اما چه کسی زمین و آسمان‌ها را خلق کرده، سیارات را در مدار قرار داده و این گردش را ایجاد می‌کند؟ تدبیر (اندازه‌گذاری، مدیریت و تربیت امور) یا در کلمه «ربوبیّت» از آن کیست؟

از این‌رو، با فرا رسیدن ابتدای بهار و زنده شدن طبیعت، بیشتر به یاد او می‌افتیم و او را می‌خوانیم، با اسم «یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ»

●- حال، یعنی وضعیتی فعلی که در آن قرار داریم و «محوّل»، یعنی کسی که حال را به حالی دیگر برمی گرداند.

برخی بسیار سطحی‌بین می‌باشند و حال یا وضعیت فعلی را فقط در امور مادی و مالی می‌بینند؛ اما «وضعیت فعلی» تمامی شئون فردی و اجتماعی ما را شامل می‌گردد.

حال که خداوند سبحان، طبیعت را متحول نموده، او را می‌خوانیم «یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ» و از او می‌خواهیم که حال ما را به نیکوترین حال، متحول گرداند «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» و اگر دقت نماییم، همین یک جمله دعای ما به هنگام تحویل سال نو می‌باشد؛ و البته باید پس از دعا، در راستای تحول حالمان به بهترین احوال بکوشیم.

مرتبط

نوروز - سه جلسه، نوشتاری و صوتی

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

 

www.313110.ir

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   نوروز