پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): آیا فقط در قرآن مجید چنین آمده و در سایر کتب مانند تورات، انجیل و ... چنین نیامده است؟ پس دقت کنیم که چرا برای طرح یک سؤال تاریخی، قرآن مجید را هدف می‌گیرند؟!

از این قبیل پرسش‌هایی که در فضای مجازی منتشر و به اذهان عمومی القا می‌شود، معلوم می‌شود که این روش جدید در ایجاد تشکیک و شبهه نسبت به قرآن کریم می‌باشد! در یک فصل فرافکنی شد که چرا اسمی از حضرت یوسف علیه السلام، در تاریخ و به ویژه تاریخ مصر نیامده، و وقتی در این پایگاه و پایگاه‌های دیگر پاسخ مستند داده شد، سوژه را تغییر داده و می‌گویند: «چرا اسم و اثری از حضرت سلیمان در تاریخ نیست؟!» - «چه جوری پشه وارد دماغ نمرود شد» و ...؟!

از این سیاق، معلوم می‌شود که مسئله، تاریخ نیست، بلکه ضدتبلیغ و جوّسازی علیه وحیانیت قرآن کریم می‌باشد! اگر چه پست مدرن می‌گوید: «باید تاریخ را آن گونه که دوست داریم بنویسیم»!

●- بنابراین، وقتی این پرسش برای شما مطرح می‌شود که «چرا نامی از یوسف، داوود، سلیمان علیهم السلام یا حتی اقوام در تاریخ نیست؟» بپرسید: «آیا شما فارغ التحصیل رشته تاریخ و یا یک پژوهشگر تاریخی هستید و تمام منابع تاریخی شرق و غرب عالم را مطالعه کردید و دیدید اثری از نام آنها نیست - و اگر نه تنها تخصصی در علم تاریخ ندارید، بلکه علاقه‌ای هم به این رشته ندارید، پس چطور قاطعانه حکم می‌دهید که اثری نیست؟! شاید هست و شما نمی‌دانید»!

تاریخ نَقلی است

تاریخ، یک علم "نَقلی" است، و اعتبارش به مورد وثوق بودن ناقل و ناقلین می‌باشد، و آثار باقیمانده، گاهی سندی بر اقوال می‌شود؛ و البته هیچ ضرورتی ندارد که برای تاریخی، حتماً برج و بارو، قلعه، کتیبه یا اسکلتی کشف شود. اگر تاریخ آلمان در همین صد یا دویست سال پیش را بخوانید، از وجود ساختمان‌ها، برج‌ها، کتابخانه‌ها و حتی شهرها  یا روستاهایی خبر می‌دهد که همه در جنگ‌های جهانی اول و دوم نابود شده‌اند؛ حتی جنازه هیتلر نیز پیدا نشد.

پس، روش اثبات رویدادهای تاریخی، الزاماً مستند ساختن آنها به بنا، پل، برج، کتیبه یا اسکلت نیست، بلکه اثبات علمی گزارش مورخ، به روش‌های علم تاریخ می‌باشد. "مورخ"، یعنی در تاریخ مطالعه‌ و تحقیق تخصصی کرده‌ است، آثار را جمع‌آوری و بررسی کرده‌ است، موثق و غیر موثق آنها را جدا کرده‌ است، به تواتر صحیح دقت کرده‌ است و ... .

●- در میان مورخان عالَم، یک مورخ هم خداوند متعال است که علیم، حکیم، مالک، رب، سمیع، بصیر و إله العالمین می‌باشد. بنابراین اگر اثبات شد که کتابی یا کلامی، وحی الهی می‌باشد، گزاره‌های تاریخی‌اش نیز موثق‌ترین منبع تاریخی می‌باشند، حال خواه در کتاب دیگری آمده باشد یا نیامده باشد، و یا برج، قلعه و اثری [از کشتی نوح، اقوام نوح، اقوام عاد و ثمود و ...] باقی مانده باشد و یا نمانده باشد. دقت کنیم که صحت اقوال دیگر، با وحی و قرآن مجید به اثبات می‌رسد، نه این که صحت یک نقل تاریخی در قرآن کریم، با کتب دیگران و یا دَر و دیوار باقیمانده به اثبات برسد!

حضرت سلیمان علیه السلام

کلمه‌ی "سلیمان" عربی نیست، اگر چه در ادبیات عرب، به خاطر استعمال رایج، کلمه عربی شمرده می‌شود، و به معنای "سلم، سلامتی، کمال، صلح" می‌باشد.

نام حضرت "سلیمان علیه السلام"، هفده بار در قرآن کریم تکرار شده است، که اگر فقط یک‌بار هم ذکر می‌شد، کافی بود؛ اما خداوند متعال آن دسته از تاریخ گذشتگان را که باید درس و عبرتی باشد و توسط دیگران در کتاب مقدس یهود و یا اقوال تاریخی تحریف شده است را بازگو می‌کند تا اذهان عمومی با حقیقت آن موضوع آشنا شوند و درس و عبرت بگیرند.

در مورد حضرت سلیمان علیه السلام، تحریف‌های اهانت‌آمیز بسیاری در تورات شده است و همین "اسرائیلیات -1» به اندیشه دیگران نفوذ کرده و در کتب تاریخی، حتی مورخین اهل سنت و بعضاً شیعه و حتی تفاسیر هم نفوذ کرده است.

این "اسرائیلیات"، در فرهنگ‌های گوناگون نیز وارد شد، چنان که پس از ورود اسلام به ایران، برخی "جمشید شاه اسطوره‌ای در قصص و اشعار فارسی" را که وجود خارجی نداشته است، همان  "سلیمان" خواندند و "تخت سلیمان و ...» را به او نسبت دادند.

اما، صرف‌نظر از تحریف‌ها، یک واقعیت روشن می‌شود و آن وجود شخصیتی به نام "سلیمان" می‌باشد که فرزند "داوود" بود و هر دو از انبیای بزرگ الهی می‌باشند.

«وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَیمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ» (ص، 30)

ترجمه: ما سلیمان را به داوود بخشیدیم؛ چه بنده خوبى! زیرا همواره به سوى خدا بازگشت مى‌كرد (و به یاد او بود)!

حضرات داود و سلیمان علیهما السلام، مظهر علم، حکمت، تقوا، پاکی، سیاست و قدرتِ حکومت بودند، تا آنجا که خداوند متعال، حتی کائنات را از باد و کوه گرفته تا جنّ و ...، تحت حاکمیت آنان قرارداد، تا همگان قدرت خداداد "ولیّ الله" را به چشم بینند.

«وَحُشِرَ لِسُلَیمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ وَالطَّیرِ فَهُمْ یوزَعُونَ» (النّمل، 17)

ترجمه: لشكریان سلیمان، از جنّ و انس و پرندگان، نزد او جمع شدند؛ آن قدر زیاد بودند كه باید توقّف مى‌كردند تا به هم ملحق شوند!

عهد عتیق

در تورات، مطالب بسیاری راجع به حضرات داوود و سلیمان علیهماالسلام آمده است که متأسفانه و طبق معمول، به دلیل نفوذ اسرائیلیات و تحریف، با اهانت‌های بسیار بزرگی همراه است، اما در هر حال تصریح دارد که حضرت سلیمان، وجود داشته و پسر داوود بوده است: «اینك پسری برای تو متولد خواهد شد كه مرد آرامی خواهد بود؛ زیرا كه من او را از جمیع دشمنانش از هر طرف آرامی خواهم بخشید؛ چون كه اسم او سلیمان خواهد بود و در ایام او اسرائیل را سلامتی و راحت عطا خواهم فرمود» (كتاب اول تواريخ 22: 9)

کتب دیگر

بیان شد که تاریخچه و قصه حضرت سلیمان علیه السلام، اگر چه با تحریف‌های فراوان و افزودن اسرائیلیات، اما آنقدر به صورت یقینی و حتمی نوشته شده که حتی برخی گفته‌اند: «انجیل را حضرت سلیمان نوشته است!»  و برخی دیگر با دلایلی این گمان‌ها را رد کرده‌اند.

*- گری استیلول (Gary Stillwell )، مورخِ تحلیل‌گر و نویسنده می‌گوید: «سلیمان حدود 700 سال سن داشت، و کتابش را 300 سال قبل از میلاد نوشته است. پس سلیمان کتاب عیسی (علیهم السلام) را ننوشته است. (کتاب: "خدا کجا بود، علم شیطان‌، تندیس و مدرن".

[البته طبق متون و تواریخ اسلامی، ایشان در سن 54 سالگی از دنیا رفت. در 13 سالگی از سوی پدرش به حکومت رسید و چهل سال حکومت نمود).

*- دیک هارفیلد (Dick Harfield) می‌نویسد: «طبیعتاً سلیمان‌، که گمان می‌رود در قرن دهم پیش از میلاد می‌زیسته است، نمی‌توانست کتاب مقدس را بنویسد، اما این کتاب را اغلب به دلیل سخنان حکمتانه‌ای که منصوب به سلیمان است، به او نسبت داده‌اند.»

*- کتاب «Chronicles»، مجموعه‌ی تاریخی قدیمی است که قصص اقوام از حضرت آدم تا پادشاهی کوروش (حدود 540 قبل از میلاد) را نوشته است. در این کتاب تصریح شده که «سلیمان در اورشلیم به دنیا آمد و فرزند دوم داوود بود».

*- احمد عثمان، در کتاب «King David» شرح می‌دهد که چگونه یهود در مصر و ...، برای تحریف تاریخ حضرت ابراهیم و سایر انبیای الهی علیهم السلام، حکومت‌های حضرات داوود و سلیمان را به نام پادشاهان اسطوره‌ای مصر تغییر داده‌اند؛ از جمله روایت یک امپراتوری بزرگ بین فرات و نیل که با امپراتوری داوود مطابقت دارد، همانطور که در کتاب مقدس شرح داده شده است. – رژیم غاصب صهیونیستی، بر همین اساس داعیه مالکیت نیل تا فرات را دارد.

*- یهودیان انگلیس که بسیار با شیاطین اجنّه و طلسمات سر و کار دارند، کتاب‌هایی از مجموعه طلسمات نوشته‌اند که مستند به کتب یونان باستان می‌باشد و آن را به عنوان "کتاب سلیمان" منتشر کرده‌اند، چرا که از دیرباز شایع کردند که شخصیتی به نام سلیمان وجود داشته، بسیار هم قدرتمند بوده و کائنات را نیز به خدمت می‌گرفته، اما او پیامبر نبوده، بلکه یک جادوگر بزرگ بوده است!

در حال حاضر ، تنها ترجمه انگلیسی "رساله جادویی سلیمان" همان ترجمه‌ای است که توسط ایوانس ماراتاخیس (Evans Maratachis) ویرایش شده است، که برای اولین بار در سال 2011 منتشر شد. گفته می‌شود که این نزدیک‌ترین و کامل‌ترین ترجمه از همان کتاب طلسمات یونانی می‌باشد که به آن حضرت نسبت داده شده است.

●- بنابراین، معلوم می‌شود که تاریخچه‌ی حضرت سلیمان علیه السلام، آنقدر به تواتر در کتب تاریخی آمده که در وجود او شک نمی‌کنند، بلکه تردید و سؤال دارند که آیا انجیل را او نوشته است یا خیر؟! آیا او پیامبر بوده است یا خیر و ...؟ بسیاری بر این باورند که چون در زمان فراعنه‌ی مصر، صنعت معماری آنقدر پیشرفت نداشته، احتمال می‌رود که ساخت اهرام ثلاثه، کار جنیانی بوده باشد که در خدمت حضرت سلیمان بوده‌اند و برای او تخته سنگ‌های بزرگ را جابجا می‌کردند.

مرتبط:

چرا در حکاکی‌ها و نقاشی‌های مصر باستان اثری از یوسف پیامبر و موسی (ع) نیست؟ (14 شهریور 1399)

مشارکت و هم‌افزایی (ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

در قرآن کریم آمده که حضرت سلیمان (ع) پادشاه بزرگی بوده است، پس چرا هیچ اثری از نام او در تاریخ یا قلعه‌هایی که ساخته وجود ندارد؟!

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10620.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

   

  

      

کلمات کلیدی:  تاریخی