پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اصراری به نفی و تکذیب نداریم، اما بر دانش، بینش، بصیرت و تحلیل و نتیجه‌گیری درست، اصرار داریم.

حال، به فرض که چنین باشد و اسلام با حمله اعراب به ایران ارد شده باشد، این چه چیزی را اثبات یا نفی می‌کند؟ آیا حقانیت توحید، معاد و دین الهی اسلام زیر سؤال می‌رود، و یا عقل، شعور، اراده و اختیار ملت ایران در پذیرش این دین، و پایبندی و بالندگی آنها تا به امروز خدشه‌دار می‌شود؟!

تاریخ ادیان، فرهنگ‌ها و ملت‌ها را نمی‌توان به صورت شعاری و احساسی و با عینک "ملی‌گراییِ متعصبانه" مورد مطالعه و داوری قرار داد.

چگونه "اسلام" که یک دین است، با "ایران" که یک کشوری است که از مرزهایش همیشه متغیر بوده است، با ایرانی که یک "ملت" است، از یک سنخ شمرده شده و مترادف هم قرار می‌گیرند؟! آیا این گزاره، علمی است، یا شعاری، غلط و بی‌منطق؟!

می‌توان بر اساس مستندات تاریخی، از ورود مسیحیان به اروپا و یا ورود مسلمانان عرب به ایران سخن گفت، اما نمی‌شود گفت: «ورود مسیحیت، یا ورود اسلام»، چرا که اینها دین هستند، نه گرویدگان به دین. اسلام یک دین است و مسلمانان یک جمعیت هستند و اعراب یک ملیت.

مسلمانی اعراب:

سپس از خود بپرسید که «مگر اعراب، در زمان حمله به ایران، خودشان مسلمان واقعی بودند که اسلام به وسیله آنان به ایران آمده باشد»؟! اگر مسلمان بودند که به آن سرعت بیعت‌شان با پیامبر اکرم صلوات الله علیه را نقض نمی‌کردند – علیه حکم خدا سقیفه تشکیل نمی‌دادند و حکومت الهی را غصب نمی‌کردند و آن همه ظلم بر امیرالمؤمنین و فاطمه زهراء علیهما السلام روا نمی‌داشتند، فدک را غصب نمی‌کردند – امیرالمؤمنین، امام علی را طناب پیچ به مسجد نمی‌بردند، حضرت فاطمه علیها السلام را مورد ضرب و جرح قرار نمی‌دادند، معاویه لعنة الله علیه را بر شام مسلط نمی‌کردند، نقل کننده حدیث را تعزیر نمی‌کردند و ... ! تعریف و توصیف این قوم، در قرآن کریم چنین می‌باشد:

«وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ» (الرّعد، 25)

ترجمه: آنها كه عهد الهى را پس از محكم كردن مى‌شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى‌كنند، و در روى زمين فساد مى‌نمايند، لعنت براى آنهاست؛ و بدى (و مجازات) سراى آخرت (عاقبت آنان می‌باشد)!

بدیهی است که این ظلم‌ها، فقط توسط چند شخص معین وارد نشد، بلکه آنها با پشتیبانی اکثریت مردم آن زمان، به قدرت رسیدند و چنین کردند. پس زیاد هم مسلمان نبودند و برای اسلام به ایران حمله نکردند، اگر چه پرچم و بهانه‌ی آنها اسلام بود.

علل اصلی تحول دینی و فرهنگی:

باید پیرامون چرایی یک تحول دینی و فرهنگی در میان یک ملت، چه در اعصار گذشته و چه معاصر، مطالعات علمی و مستند صورت پذیرد، نه این که با تکیه بر کلمات "ایرانیان و اعراب"، و تهییج حس ملی‌گرایی [ناسیونالیستی]، شعارهای فریبنده داد!

تاریخ اسلام، از اول هجرت تقویم شده است، اما هجرت 13 یا 14 سال پس از بعثت صورت پذیرفت؛ و تاریخ بعثت برابر است با 610 میلادی، اما نبرد قادسیه که مهمترین جنگ بین ایرانیان و اعراب بوده است، در سال 651 میلادی رخ داده است. یعنی 41 سال پس از بعثت.

●- تحولات جهان اسلام را در این چهل سالِ پس از انقلاب ببینید؛ در طی آن 40 یا 41 سال، نه تنها تمام شبه جزیره عرب با وسعت آن روزیش مسلمان شده بودند، بلکه با اعزام نمایندگان، مبلغان و ... از سوی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، به کشورهای گوناگون، بسیاری از مردم [نه حکومت‌ها]، به اسلام گرویدند، از جمله در "ایران و شام" که نزدیک‌ترین کشورها به جزیرةالعرب بودند؛ و البته استقبال ایرانیان، که به واسطه گرایش به دین زرتشت، نسبت به یکتاپرستی، دین و کتاب الهی، گرایش بیشتری داشتند، سریع‌تر و گسترده‌تر بود.

●- ساسانیان نیز دوران هبوط و سقوط خود را طی می‌کردند. از یک سو حملات گسترده، پرهزینه و بی‌نتیجه به رومیان و اعراب آنها را تضعیف کرده بود و از سویی دیگر در برخی ایالت‌ها خودمختاری اعلام شده بود و از سویی دیگر، به خاطر ظلم به مردم، از حمایت ملت نیز برخوردار نبودند؛ لذا هنگام حمله اعراب، نه تنها مقاومت نکردند، بلکه به گمان خلاصی از حکومت جاهلانه و جابرانه‌ی ساسانیان و پادشاه متکبری چون خسرو پرویز، استقبال نیز نمودند. خسرو پرویز آنقدر نادان و متکبر بود که نامه دعوت پیامبر خدا، صلوات الله علیه و آله را بدون آن که بخواند و فقط به خاطر این که نام خدا و خودش را بر نام خسرو پرویز مقدم داشته بود، پاره کرد!

دین

بنابراین، حمله اعراب به ایران، ربطی به گرایشات و باورهای دینی مردم نداشته،ندارد و نخواهد نداشت، و البته در هیچ کجا، نه تنها فقط در ایران، جنگ علت اصلی گزینش یک دین نبوده و نمی‌باشد؛ هر چند که بی‌تردید این حمله، با تمامی جنایاتش، شرایط را برای ارتباطات، شناخت، باور و گرایش، مساعدتر نمود، چرا که دیگر ظلم پادشاهی بر آنان حاکم نبود.

از این‌رو، نمی‌توان گفت که "اسلام – که یک دین است"، با حمله‌ی اعراب به ایران آمد و علت مسلمانی مردم ایران، از آن روز تا به امروز آن حمله می‌باشد!

بله، می‌توان گفت که پس از سقوط سلسله پادشاهی و ورود اعراب، اسلام نیز بیشتر ترویج شد، اما نمی‌توان "حمله اعراب را علت و گرایش مردم به دین اسلام را معلول آن حمله قلمداد نمود"، چنان که در آن روزگار نیز بسیاری از ایرانیان به اسلام نگرویدند و به ادیان و مکاتب زرتشتی، مسیحی، یهودی و حتی مکاتبی چون مزدکی و ... باقی ماندند و امروزه نیز تمامی ایرانیان مسلمان نیستند.

دین و جنگ:

بی‌تردید جنگ‌ها، سبب برخی تغییرات فرهنگی می‌شوند و حکومت‌ها، گرایشات خود را غالب می‌کنند، چنان که امروزه "نظام سلطه"، از هیچ کار فرهنگی، نظامی، سیاسی، تبلیغی و ...، برای القای فرهنگ خود کوتاهی نمی‌کند؛ بنابراین جنگ‌ها و فتوحات، فرهنگ‌هایی را منتقل می‌کنند، و البته دو طرفه است، چنان که فرهنگ ایرانیان بیشتر در میان اعراب نفوذ کرده است، تا فرهنگ اعراب در میان ایرانیان، به ویژه فرهنگ دینی و اسلامی ایرانیان! اما در عین حال، هیچ جنگی سبب تغییر دین و آیین عموم مردم نشده و نمی‌شود، بلکه شناخت، میل، اراده و انتخاب خودشان سبب اعتقادات و گرایشات می‌گردد. ژاپنی‌ها، چینی‌ها و هندی‌ها، جنگ‌های بسیاری را تجربه کردند و در علم، تکنولوژی و اقتصاد نیز بسیار پیشرفت کردند، اما هم چنان مانند مردمان دوران جاهلیت، بت‌پرست هستند، به معابد می‌روند و مجسمه‌های خود ساخته را تقدیس و عبادت می‌کنند!

●- پس از اعراب، مغول‌ها نیز حمله بدتری به ایران و برخی دیگر از کشورهای منطقه داشتند و سال‌ها براین کشور و این ملت حکومت کردند. مساجد، کتابخانه و ... همه را به آتش کشیدند و کشتار بی‌رحمانه و وحشتناکی به راه انداختند، اما نه تنها مردم ایران و سایر کشورها، به دین مغول در نیامدند، بلکه برخی از پادشاهان مغول نیز به اسلام گرویدند، گفته می‌شود: «برکه خان، نوه چنگیز، اولین پادشاه مغول بود که اسلام آورد».

●- ایران عزیز ما، به ویژه پس از دورۀ فتحلی‌شاه قاجار تا پایان رضا پهلوی، در استعمار کامل انگلیس بود و از زمان محمد رضا پهلوی نیز به استعمار امریکا درآمد – در دوره محمدرضا پهلوی، نه تنها انگلیس و امریکا بر ایران حاکمیت داشتند و به ایران فقط به چشم یک "ژاندارم منطقه" می‌نگریستند، بلکه اکثر مقامات، دولت‌ها، وزراء و صاحبان ثروت و قدرت در این کشور، بهایی و وابسته‌ی به اسرائیل بودند، اما دین مردم عوض نشد و ایرانیان نه تنها دست از اسلام برنداشتند، بلکه با شعار "الله اکبر" به میدان آمدند و تاریخ سیاه پادشاهی در ایران را پایان دادند و حکومت اسلامی را برگزیدند.

●- در امریکا و اروپا نیز طی قرون متوالی و بیشتر از قرون وسطا تا همین امروز، جنگ‌های بسیاری رخ داده است که دست کم جنگ‌های جهانی اول و دوم را همگان مطلع هستند؛ اما اکثریت این مردم، هم چنان به دین مسیحیت پایبند ماندند.

بنابراین، هیچ جنگی، "علت" برای تغییر دین و آیین مردم نبوده، نیست و نخواهد بود؛ بلکه گرایش به یک دین، معلول شناخت و میل می‌باشد، چه دین حق باشد، چه دین باطل.

اهانت و تحقیر شعور، شخصیت و هویت ایرانیان

بی‌تردید و به طور قطع و یقین، آنان که [به ویژه در فضای مجازی]، حمله اعراب را علت مسلمانی ایرانیان جار می‌زنند، نه تنها هیچ شناختی از اسلام ندارد، و البته با آن دشمنی نیز دارند، بلکه به شعور، شخصیت و هویت ایرانیان نیز اهانت می‌کنند، پس حتی گرایشات ملی نیز ندارد!

آنها به گمان خود، از یک سو می‌خواهند، عِرق و علاقه‌ی ملی، حبّ به وطن و ملیت ایرانیان را به عنوان یک آلترناتیو علیه دین الهی اسلام قرار دهند و از سویی دیگر می‌خواهند با تشدید دشمنی دیرینه میان ایرانیان و اعراب، اسلام را عربی معرفی کرده و دشمنی با اسلام را جایگزین مخاصمات با اعراب نمایند.

اما، در واقع این اهانت به شعور، شخصیت و هویت ایرانیان است که بگویند: «ایرانیان دین‌شان را منفعل از حمله اعراب در چهارده قرن پیش انتخاب کردند و آنقدر دچار جمود هستند که هم چنان بر اعتقادات خود استوار مانده‌اند، و به غیر از خدمات علمی و ...، در نشر اسلام عزیز، در راه خدا و دین خود، به شهادت نیز می‌رسند! اما هر کسی که طاغوت زمان را بپرستد و بندگی کند، زیر بار ذلت استعمار و استثمارِ نظام سلطه برود، فاسد و فاسق شود و ...، روشنفکر و مدرن شده است»!

مشارکت و هم‌افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

ما هر گونه حساب کنیم، ورود اسلام به ایران از طریق حمله عرب بوده است و تاریخ شاهد آن است. چگونه می‌توان این مطلب را نفی کرد؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10747.html

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

   

کلمات کلیدی:  تاریخی