ش (شیراز): لغت «ربا» از نظر فقهی و علوم قرآنی به چه معناست؟ مراجع به چه پولی عنوان «ربا» را اطلاق میکنند؟ مبانی قرآنی و حدیثی حرمت ربا چیست؟
ش (شیراز): لغت «ربا» از نظر فقهی و علوم قرآنی به چه معناست؟ مراجع به چه پولی عنوان «ربا» را اطلاق میکنند؟ مبانی قرآنی و حدیثی حرمت ربا چیست؟ چه منابعی میتوانید معرفی نمایید؟
x-shobhe: ربا در لغت به معناي اضافه (زياده، افزايش) است و در اصطلاح فقه اسلامى به اضافه خاصي گفته میشود كه در مبادلهی دو كالاي مانند هم كه كيلي يا وزني هستند و يا در قرار داد قرض هر نوع كالا كه بدان ملتزم و پايبند میشوند، اخذ مىشود. در دين مبين اسلام، ربا يكي از گناهان بسيار بزرگ به شمار میرود و گسترهی حرمت آن غير از ربا خواران، شامل ربا پردازان، شاهدان و نويسندگان اسناد ربا نيز میگرددد.( ربا در اسلام / محمد حسین بهشتی) عالمان لغت شناس ربا را چنين معنا كردهاند: راوندي: اصل ربا زياده است و ربا زياده بر سرمايه است از جنس آن يا متماثلان (فقه القرآن ج2 ص52) راغب اصفهاني (مفردات راغب): ربا زياده بر سرمايه است اما در شرع به زيادتي خاص اختصاص دارد. شهيد ثاني: ربا زياده است و شرعاً، معاملهی يكي از متماثلان كه با كيل و وزن اندازهگيري میشوند. در زمان شارع و يا در عادت ـ با ديگري است با زياده در يكي از آنها، حقيقاً يا حكماً يا وام گرفتن يكي از آنها با زياده است هر چند با كيل و وزن
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به «پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات – ایکس شبهه - x-shobhe» می باشد. استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است. |