یادداشت سردبیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ             

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ و صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ - اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ.

با اهدای سلام؛

حقایق و واقعیت‌های بسیاری وجود دارند که به دلایلی چون فراگیری، استمرار و عادت، مورد توجه قرار نمی‌گیرند و یا به تعبیری دیگر، مورد "غفلت" قرار می‌گیرند، در حالی که نقشی کاملاً اساسی و تعیین کننده ایفاد می‌کنند.

از جمله آنها، "نقش اگرها"، در تبیین و تقریر نتایج و سرنوشت‌های جزئی و کلّی آدمی می‌باشد؛ چرا که ما با همین "اگر"ها زندگی می‌کنیم.

ضرورت وجود "اگر"

"اگر"، جبر محض بر انسان و زندگی بشر در زمین حاکم بود، دیگر هیچ "اگر"ی وجود نداشت؛ چرا که "اگر"، در برابر گزینه‌های متعددی است که آدمی می‌تواند و باید در امور و شرایط گوناگون، انتخاب نماید.

چون خداوند متعال به آدمی، عقل، قلب، علم، سمع، بصر، پیامبر، وحی (کتاب) و امام موهبت نموده و او را از امتیاز والای "اختیار در انتخاب" برخوردار نموده، همیشه باید گزینه‌های متفاوتی پیش روی انسان باشد که آدمی بتواند این قوای ارزشمند "عقل، اختیار و انتخاب" را به فعلیت برساند و "انتخاب" کند.

اینجاست که "اگر" لازم می‌آید. "اگر" یعنی همان "شرط". می‌گویید: «اگر از این مسیر بروی، 7 ساعت دیگر به مقصد می‌رسی، اما اگر از آن مسیر بروی، 8 ساعت دیگر می‌رسی»؛ می‌توانیم بگوییم: «به شرط آن که از این مسیر بروی، 7 ساعته می‌رسی».

"اگر"ها برای تحلیل رویدادهای گذشته

مثال را از تاریخ اسلام بیاوریم. می‌گوییم: "اگر" مردم ایمان می‌آوردند - اگر یک عده کفر و شرک نمی‌ورزیدند - اگر سقیفه برپا نمی‌شد و به عهد و پیمان با رسول الله صلوات الله علیه و آله در غدیر خم استوار می‌ماندند - اگر خوارج پدید نمی‌آمدند - اگر مردم مسلمان گرفتار خدعه‌های معاویه لعنت الله علیه نمی‌شدند - اگر فجایع و مصیبت‌های کربلا و عاشورا بر مسلمانان تحمیل نمی‌شد - اگر امامان علیهم السلام را یکی پس از دیگری ترور نمی‌کردند و به شهادت نمی‌رساندند و ...؛ اکنون وضعیت مسلمانان جهان این نبود.

"اگر"ها برای فردا

می‌گویید: "اگر" تحصیل کنی، با سواد می‌شوی، با به "شرط" این که تحصیل کنی، باسواد می‌شوی - "اگر" باران کافی ببارد، کشاورزی و دامپروری رونق می‌یابد - "اگر" خشکسالی در پیش رو باشد، کمبود و قحطی پیش‌آید - "اگر" نظام سلطه به سرکردگی امریکا، دست از استکبار، زیاده‌خواهی، ظلم و جنایت بردارد، جهانیان در صلح و آرامش زندگی خواهند نمود - "اگر" درآمد لازم را داشته باشم، آن لباس، خودرو، ملک یا ... را می‌خرم - "اگر" بپذیرد، با او ازدواج می‌نمایم - ... و "اگر"های دیگر.

"اگر"های امروز

در هر امری، بر سر دو یا چند راهی قرار می‌گیریم و یا چندین گزینه پیش روی داریم؛ پس امروز، روز انتخاب است، "اگر" از این راه بروی، به آن مقصد می‌رسی، "اگر" چنین کنی، چنان می‌شود - گر صبر کنی، ز غوره حلوا سازم - و ... . پس، نتیجه متناسب با "اگر"ها  و شرط‌ها می‌باشد.

اگرهای خداوند متعال در قرآن کریم

سرنوشت خُرد و کلان در امور دنیوی و هم چنین سرنوشت نهایی آدمی در حیات ابدی نیز مشروط به چگونگی انتخاب و تحقق "اگرها" می‌باشد. "اگر" ایمان بیاورید و عمل صالح انجام دهید، به حیات جاوید در بهشت خدا می‌رسید، اما "اگر" کفر و شرک بورزید، استکبار و زیاده خواهی داشته باشید، از هوای نفس پیروی کنید و مرتکب گناهان شوید، سرنوشت شما عذاب جهنم خواهد بود.

●- "اگر" شاکر باشید، یعنی در بُعد نظری و عملی، نعمت‌دهنده و نعمت را بشناسید و درست استفاده کنید و نعمات را ضایع نکنید، خداوند منّان بر آن می‌افزاید، اما "اگر" حق را و نعمت را پوشاندید و ضایع کردید، نتایجش دردآور خواهد بود:

«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ» (ابراهیم علیه السلام، 7)

- و (همچنين به خاطر بياوريد) هنگامى را كه پروردگارتان اعلام داشت: «اگر شكرگزارى كنيد، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود؛ و اگر ناسپاسى كنيد، مجازاتم شديد است!»

●- هر گرفتاری و عذابی، نتیجه ناشکری است، پس "اگر" شاکر باشید، عذاب الهی به شما نمی‌رسد:

«مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا» (النساء، 174)

- خداوند شما را عذاب نمی‌کند (او را با عذاب شما چکار) اگر شما سپاس بگزاريد و ايمان آوريد؟!

●- "اگر" ایمان داشته باشید و در عمل دین خدا را یاری کند، او شما را یاری می‌کند:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 7)

- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر (آيين) خدا را يارى كنيد، شما را يارى مى‌كند و گامهايتان را استوار مى‌دارد.

●- بازگذاشتۀ خداوند سبحان برای شما، چه سود تجاری باشد و چه امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، "اگر" ایمان داشته باشید برای شما خیر می‌شود:

«بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ» (هود علیه السلام، 86)

- آنچه خداوند براى شما باقى گذارده، برايتان بهتر است اگر ايمان داشته باشيد! و من، پاسدار شما نيستم!

●●- پس، تمامی سرنوشت‌های خُرد و کلان، متناسب و منطبق با چگونگی اتخاذ تصمیمات و انتخاب‌ها، و یا همان تحقق "اگر"ها مقرر و محقق می‌گردند.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم؛        

وَ الحَمدُ لله ربِّ العالَمین؛

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت