دکتر الهی قمشهای تحت عنوان "نامهای از خدا" گفته: «خدایی که قسم بخورد جهنمش را از نافرمایان پر میکند و آن چه در زمین حرام کرده را در بهشت وعده میدهد، من نیستم، اشتباه گرفتهاید» ... ! آیا چنین است؟ (تهران)
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): نامهی خداوند متعال به بندگانش، همان قرآن کریم میباشد و انتساب هر نوشته (مکتوب) دیگری به خداوند سبحان، هم دروغ است و هم افترا.
جناب آقای دکتر إلهی قمشهای، استادی هستند که احترامشان بر ما لازم است، و ما نیز نمیدانیم که واقعاً این جملات از ایشان است یا خیر؟ و بعید میدانیم که از ایشان باشد، یا دست کم دعا میکنیم که عین بیان و نظر ایشان نباشد! در این فضای مجازی، هر جنایتی اتفاق میافتد. لذا صرف نظر از گوینده، تحلیل و نقد این نظریات و پاسخ به این شبهه میپردازیم.
اما هر چه هست و هر که نوشته یا گفته، گزارههای خطایی است و بدتر آن که این جملات و این منطق ناصحیح، تحت عنوان "نامهای از خدا"، به خداوند سبحان نسبت داده شده است، که این خود بدترین ظلم است: «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ ... - و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ مى بندد يا مىگويد به من وحى شده در حالى كه چيزى به او وحى نشده باشد ... / الأنعام، 93».
●- این "نامهی خدا"، چه زمانی به چه کسی نازل شده است، ما نمیدانیم، اما مغایرت آن با آیات قرآن کریم بسیار واضح است؛ چنان که قسم خداوند سبحان به پر کردن جهنم از نافرمایان، در چندین آیه به صراحت بیان شده است، مانند:
«وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» (السجده، 13)
ترجمه: و اگر مىخواستيم، به هر كسى هدايتش را [از روى جبر] مىداديم، ليكن اين سخن از جانب من حتمى شده است كه به يقين جهنم را از همه جنّيان و آدميان [كه به اختيار خود کفر و شرک ورزیده و خلاف مىكنند] آكنده سازم.
●- امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، مبتنی و مستند بر همین آیات است که در فرازی از دعای کمیل، به خداوند متعال عرض مینماید:
«فَبِالْيَقِينِ أَقْطَعُ، لَوْلَا مَا حَكَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِيبِ جَاحِدِيكَ، وَقَضَيْتَ بِهِ مِنْ إِخْلادِ مُعانِدِيكَ، لَجَعَلْتَ النَّارَ كُلَّها بَرْداً وَسَلاماً ، وَمَا كانَ لِأَحَدٍ فِيها مَقَرّاً وَلَا مُقاماً، لَكِنَّكَ تَقَدَّسَتْ أَسْماؤُكَ أَقْسَمْتَ أَنْ تَمْلَأَها مِنَ الْكَافِرِينَ، مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ، وَأَنْ تُخَلِّدَ فِيهَا الْمُعانِدِينَ ، وَأَنْتَ جَلَّ ثَناؤُكَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً، وَتَطَوَّلْتَ بِالْإِنْعامِ مُتَكَرِّماً، ﴿أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كَانَ فَاسِقاً لَا يَسْتَوُونَ﴾ ...»
ترجمه: پس به یقین میدانم که اگر فرمانت در به عذاب کشیدن منکران نبود و حُکمت به همیشگی بودن دشمنانت در آتش صادر نمیشد، هر آینه سرتاسر دوزخ را سرد و سلامت میکردی و برای احدی در آنجا قرار و جایگاهی نبود، امّا تو که مقدّس است نامهایت سوگند یاد کردی که دوزخ را از همهی کافران چه پری و چه آدمی پر سازی و ستیزهجویان را در آنجا همیشگی و جاودانه بداری و هم تو ـ که ثنایت برجسته و والا است ـ به این گفته ابتدا کردی و با نعمتهایت کریمانه تفضّل فرمودی که «آیا مؤمن همانند فاسق است؟ نه مساوی نیستند»؛
انکار:
بنابراین، کسی که بگوید: «آن خدایی که قسم بخورد جهنمش را از نافرمایان پر میکند، خدای حقیقی نیست»، هم خدا را نشناخته و هم به خداوند متعال دروغ بسته و هم قرآن کریم را رد کرده است، مضافاً بر این که اصل معاد را نیز منکر شده است و ... . حالا هر که میخواهد باشد.
مسخره و بازی نبودن خلقت:
خداوند علیم و حکیم، بارها در قرآن کریم تصریح نمود و متذکر شد که عالم هستی را پوچ یا برای بازی نیافریدم! پس بازگشت و نتیجهای در کار هست که تردیدی در آن نیست:
«أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ» (المؤمنون، 115)
ترجمه: آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمىشويد؟!
و بدیهی است که اگر آدمی خلق شود، به او عقل، فطرت، علم، اختیار و اراده داده شود، در کشاکش "عقل و نفس" قرار گیرد، برایش پیامبر، وحی [کتاب و شریعت] نیز ارسال و نازل گردد و امامان نیز برایش قرار داده شوند، اما آخر کار، همگان مساوی شوند، نه تنها همه چیز غیر علیمانه، حکیمانه و غیر عادلانه خواهد بود، بلکه کل نظام خلفت و نظام هدایت، بازی و مسخره خواهد بود. لذا ضمن تأکید بر بازی و پوچ نبودن خلقت و هدایت، تصریح و تأکید نمود که هرگز «عقل و جهل – علم و نادانی – حرکت و سکون – عدل و ظلم – پاکی و ناپاکی و ...» مساوی نخواهند بود.
«قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (المائدة، 100)
ترجمه: بگو: «(هیچگاه) ناپاک و پاک مساوی نیستند؛ هر چند فزونی ناپاکها، تو را به شگفتی اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید ای صاحبان خرد، شاید رستگار شوید!
«لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ» (الحشر، 20)
ترجمه: هرگز دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند؛ اصحاب بهشت رستگار و پیروزند (کامیابند)!
●- علیمانه، حکیمانه، عادلانه، قانونمند و با محاسبه بودن نظام خلقت و نظام هدایت، نه تنها معاد، حساب و کتاب و کیفر و پاداش را ایجاب میکند، بلکه مستلزم آن است که حتی عملی به اندازهی ذره مثقالی نیز از قلم نیفتد؛ لذا فرمود: «وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ * فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ / الزلة، 8 و 9».
خود لوس کردن برای مردم:
برخی، از آن جا که مردم را به سوی خدا دعوت نمیکنند، بلکه به سوی خود دعوت میکنند، خودشان را برای مردم لوس میکنند و بدتر و ظالمانهتر آن که، چون مردم مسلمان هستند، برای این خود لوس کردن، از خدا، پیامبر، اسلام، قرآن، دین، معاد و ...، مایه گذاشته و هزینه میکنند!
بله، خداوند متعال رحمن، رحیم، غفور، غفو، جواد، کریم و لطیف است؛ اما اینها گمان میکنند که باید حتماً قهر، غضب، عتاب، عذاب، کیفر و جهنم را رد کنند، تا مردمانی بگویند: «آهان، این خدا را شناخته و اسلام را فهمیده است» و طرفدار وی گردند!
آسوده نمودن از گناه:
یک دسته هم به طور کلی، نه تنها کافرند، بلکه اساساً چون ابلیس لعین، با خداوند متعال، اسلام، قرآن مجید و مردمان موحد و مؤمن و سالم، دشمنی دارند، و البته اگر فراماسون و بهایی و منافق نباشند!
این دسته از دشمنان خدا، به صورت پیوسته و گسترده، در فضای مجازی، تریبون، نوشتار و حتی اخیراً در منابر، به بهانهی ذکر رحمت و مغفرت الهی، منکر هرگونه مسئولیت، تکلیف، سؤال، جواب، عذاب و جهنمی میشوند و به مردم القا میکنند که فرقی ندارد که در صراط مستقیم حرکت کنید یا در مسیر انحرافی به مقصد دوزخ؛ عمل صالح انجام دهید و یا فسق و فساد؛ خداوند بخشنده است و همه را میبخشد! که البته دروغ و خلاف آیات صریح قرآن مجید و نیز حکم و تصدیق عقل میباشد.
«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا * إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا» (النساء، 168 و 169)
ترجمه: کسانی که کافر شدند، و (به خود و دیگران) ستم کردند، هرگز خدا آنها را نخواهد بخشید، و آنان را به هیچ راهی هدایت نخواهد کرد * مگر به راه دوزخ! که جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این کار برای خدا آسان است!
حرام دنیا و حلال بهشت:
بسیار زشت و سخیف است که شبهات سبک و بیمغز فضای مجازی، که توسط تشکلهای فراماسونی و صهیونیستی ساخته شده و توسط پیاده نظام سبک مغزش منتشر میشود، در سخنرانی، تریبون و منبر نیز گفته شود!
هیچ یک از حرامهای دنیا، در بهشت حلال نمیباشد. در بهشت، نه ظلم، جنایت، تجاوز، فریب، فتنه، کفر، شرک، نفاق، جنگ، بچهکشی، تحریم و ... وجود دارد و نه شراب مست کننده، زنا، قمار، هیزی، دزدی، دروغ، غیبت، تهمت، شایعه پراکنی و ... حلال شده و وجود دارد!
مشارکت و هم افزایی - خلاصهی پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی .
پرسش:
دکتر قمشهای، تحت عنوان "نامهای از خدا" میگوید: آن که قسم بخورد جهنمش را از نافرمایان پر میکند، و حرام دنیا را در بهشت وعده میدهد، خدا نیست (؟!)
پاسخ:
http://www.x-shobhe.com/shobhe/10007.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
- تعداد بازدید : 8626
- 14 مهر 1398
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: اعتقادی بهشت و جهنم