پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

دقت نمایید که کفار، مشرکان و مخالفان اسلام و مسلمانان، به رغم آن که می‌گویند: «شما حق ندارید به دین، آیین، مواضع و عملکرد ما کاری داشته باشید، چقدر در دین، دینداری و حتی عبادات شما دخالت می‌کنند؟!» و قابل تأمل آن که هیچ‌گاه پرسشی را به قصد رسیدن به پاسخ طرح نمی‌کنند، بلکه پرسش‌های مداخله‌جویانۀ آنها، همیشه همراه با بغض، دشمنی، طعنه، تمسخر، تسخیف و تخطئه می‌باشد! آنها هستند که همیشه با لحن غیر صادقانه و البته سرشار از بغض و دشمنی می‌پرسند: «چرا خدای واحد و اَحد را می‌پرستید - چرا به پیامبر اسلام و دین او گرویدید - چرا اهل بیت علیهم السلام را به امامت خود برگزیدید - چرا نماز می‌خوانید - چرا روزه می‌گیرید - چرا مناسک حجّ را به جا می‌آورید - چرا به زیارت می‌روید - چرا مرگ بر امریکا، انگلیس و اسرائیل می‌گویید - چرا عزاداری می‌کنید - چرا حجاب را رعایت می‌کنید و آن را الزامی می‌دانید و ...»؟!

در حالی که جا دارد ما از آنها بپرسیم: «چرا گوساله و گاو می‌پرستید - چرا طاغوت‌های زمان را بندگی می‌کنید - چرا الوهیت و ربوبیّت الله جلّ جلاله که خالق، مالک، رازق و ربّ العالمین است را رها کرده و به ادعاهای فراعنۀ زمان در ربوبیّت لبیک می‌گویید - و چرا اسیر هوای نفس خودتان و دیگران می‌شوید - چرا مواضع، شعارها و عملکردهای شما، همیشه بر ضد اخلاق انسانی و علیه منافع بشری است - چرا علیه اسلام و مسلمانی ضد تبلیغ می‌کنید - چرا اینقدر غرب‌زده هستید - چرا ظلم می‌کنید - چرا فساد را در ابعاد گوناگون رواج می‌دهید و ...»؟!

●- اگر دقت نماییم، متوجه می‌شویم نه فقط اهداف و منافع این دو گروه با هم متفاوت است، بلکه تضاد و تقابل جدی دارند. اسلام، مقابل جهل، تکبر، زیاده‌خواهی، خودخواهی، تعدی و تجاوز، ظلم، جنایت، چپاول و فساد آنهاست - و متقابلاً کفر و شرک آنها، مقابل توحید، اسلام‌خواهی، معادگرایی، عدالت طلبی، آزادگی و رشد و کمال در مسیر انسانیت مسلمانان قرار دارد!

بنابراین، این تضاد اهداف و منافع، همیشه سبب رویارویی این گروه می‌شود، اگر چه یک طرف حق خود را بخواهد و طرف دیگری به حقوق خود قانع نباشد، و سلطه و چپاول و ضایع نمودن حقوق طرف مقابل را بخواهد!

«حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ»

می‌گویند: چرا شما که «حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ» می‌گویید، چرا با اسرائیل و عربستان نمی‌جنگید، پس دین شما لقلقه زبان است»!

پاسخ نخست و قاطع، این است که «به شما چه ما چه می‌خوانیم و چگونه عمل می‌کنیم؛ بروید به ادعاها و عملکردهای ناصواب خودتان بنگرید و در آنها بیندیشید، شاید برایتان تذکار و هشداری باشد». اما، این طعنه و اعتراض غرض‌آلود و از روی حرص و برای دشمنی، خود حجّتی است بر علیه خودشان، چرا که نشان می‌دهد، برای دشمنی هم که شده، با فرازهای زیارت عاشورا و بیانات سید الشهداء علیه السلام، آشنا شده‌اند! پس اگر غرض، مرض، بغض، کینه و دشمنی ندارند، خود مسلمان و شیعه شوند، زیارت عاشورا بخوانند و به آن چه می‌گویند عمل نمایند، تا دین‌شان لقلقۀ زبان‌شان نگردد؛ چرا دیگران را متهم و محکوم می‌کنند؟!

جنگ

اتفاقاً جنگ ما، نه تنها با نظامات سلطۀ استکباری و کفار و مشرکانِ ظالم و چپاولگر می‌باشد؛ بلکه با اسلام معاویه، اسلام امریکایی و اسلام انگلیسی و اسلام وابسته به صهیونیسم (وهابیت) نیز تداوم داشته و دارد.

●- اما، مسلمانان بصیر هستند، اهل ولایت و امامت الهی‌اند، و دشمنان را به رهبری و فرماندهی برنگزیده‌اند که آنها تعیین کنند با چه کسانی، چه زمانی و چگونه باید بجنگند!

شیعانِ بصیر، اهل "تولی و تبری الهی" هستند، هم دوست را می‌شناسند و هم دشمن‌شناسان بسیار دقیقی می‌باشند و هم خودشان «ولیّ امر» دارند.

●- زندگی مسلمانان، به ویژه شیعیان اهل بیت علیهم السلام، سراسر جنگ بوده و هشت، چرا که دشمنان کافر، در همیشه تاریخ، جنگ را در تمامی عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و گاه نظامی، بر آنان تحمیل کرده‌ و می‌کنند.

*- هم پرتاب موشک بر سر مردمان مسلمان جنگ است، هم انفجارهای تروریستی در حرم‌ها، مساجد، میادین، مدارس و خیابان‌های شهر جنگ است، و هم ترور، تحریم، ضد تبلیغ گسترده، نفوذ جنگ است، و هم پرتاب شبهات در اذهان عمومی، که آثار تخریبی‌اش به مراتب شدیدتر و گسترده‌تر از جنگ‌های نظامی و میدانی می‌باشد:

امام خامنه‌ای: «شبهه را دستِ‌کم نباید گرفت. بودند افرادی که در مقابل نیزه و شمشیر ایستادند، در مقابل شبهه و تردید زمین افتادند، نتوانستند بِایستند؛ دیدیم ما افراد این جوری را. در میدان‌های نبرد با قدرت، با شجاعت ایستادگی کردند امّا یک شبهه‌ای برایشان پیش آمد، نتوانستند حل کنند، زمین خوردند؛ شبهه این جوری است.» (5/5/1401)

●- جنگ نظامی بین مسلمانان و در رأس همه، حکومت جمهوری اسلامی و ملت شریف ایران [اعم از مسلمان، شیعه، سنّی و بسیاری از اهل کتاب] نیز با اسرائیل، بر کسی پوشیده نیست. اگر مواضع و مقاومت جمهوری اسلامی ایران نبود، امروز اسرائیل تمام فلسطین، لبنان، سوریه، اردن و حتی مکه و مدینه را به اشغال خود درآورده بود و در راه تحقق شعار «از نیل تا فرات»، راهی ایران و عراق شده بود.

*- امروزه، قدرت نیروهای مقاومت فلسطین، غزه، حزب الله لبنان و سایر نیروهای متحد، که همه با پشتوانه و دلگرمی به مسلمانان مجاهد ایران شکل گرفته‌اند، بر کسی پوشیده نیست، تا جایی که حملات و کشتارهای یکسویه از جانب اسرائیل جعلی و غاصب، به شکست مفتضحانه در جنگ‌های 33 روزه، 23 روزه و 3 روزه مبدل گردیده است و اکنون نیز ابتدا غزه را بمب‌باران می‌کنند و به محض دریافت پاسخ، سایر کشورها را واسطه می‌کنند تا برای آتش‌بس میانجی‌گری کنند!

*- امروزه، جنگ ما با حکومت وابسته و گاو شیرده امریکا، یعنی عربستان سعودی نیز بر کسی پوشیده نیست. اگر این جنگ و مقاومت نبود، امروز داعشِ ساخته امریکا و انگلیس و وابسته به سعودی، تمام سوریه، تمام عراق و بخش بزرگی از خاک جمهوری اسلامی ایران را به اشغال خود درآورده بود و مسلمانان بی‌شماری از شیعه یا سنّی را قتل عام نموده بود.

*- همین تخاصم بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم منحوس آل سعود است که مانع از پیروزی عربستان در حمله به مردم بی‌دفاع در یمن گردیده است و مردم بحرین را به رغم آن همه ظلم و جنایت، در میدان نگه داشته است!

  *- و البته مردم ما بصیرت دارند. می‌دانند که آوردن نام اسرائیل و سعودی کنار هم، برای پوشش دادن به هدف اصلی می‌باشد. امریکا دوست ندارد حتی یک موشک از طرف ایران به اسرائیل پرتاپ شود، چه رسد به یک جنگ تمام عیار و مستقیم؛ اما بسیار مترصد است که جنگی مستقیم بین سعودی با ایران رخ دهد، تا هم دو ملت مسلمان را به جان هم بیندازد - هم به گاو شیرده خود سلاح بیشتری بفروشد - هم هزینه‌های جنگی را بر دو کشور تحمیل کند - هم علیه جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام ضد تبلیغ راه بیندازد که به سرزمین وحی حمله کرده است - هم تمام جبهه و مقاوت اسلامی را در منطقه تضعیف کند و یک جنگ منطقه‌ای به راه بیندازد - هم در این میان، همه چیز را به نفع اسرائیل تمام کند - هم به بهانۀ حمایت از عربستان سعودی، به صورت مستقیم و با ناتو کشورهای هم پیمان و یا نوکر، به ایران حمله نظامی کند [مانند جنگ هشت ساله) و ...!

●- دشمنان احمق ما می‌گویند: «اگر چه شما در جبهۀ مقابل ما صف‌آرایی کرده‌اید، اما فرماندهی ما را گردن نهید تا ما برای شما تعیین و تکلیف نماییم که با چه دشمنی، چه زمانی، در کجا و چگونه بجنگید!» و گرنه، دینداری و «حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ» شما، لقلقۀ زبان است»!

*- خیر، اولاً استراتژی و تاکتیک جنگی را خود تبیین و اجرا می‌نماییم، ثانیاً این ادعاهای روشنفکری، عقلانیت، منطق‌گرایی، صلح طلبی و حقوق بشر از سوی شماست که لقلقۀ زبان می‌باشد و تمامی مواضع و عملکرد شما، در تمامی عرصه‌ها و جبهه‌ها، مغایر و ضد این شعارها می‌باشد؛ و این شمایید که باید پاسخگوی مسلمانان و تمام جامعۀ بشری و حتی نسل‌های آینده باشید!

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

می‌گویند: وقتی شما در زیارت عاشورا می‌خوانید «حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ»، چرا با اسراییل و عربستان نمی‌جنگید، پس فقط لقلقه زبان است؟! ممنون می‌شوم پاسخ بدهید.

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/jihad/11999.html 

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   جنگ و جهاد