ایکس – شبهه: اوباما نیز همین را می‌گوید و رسانه‌های غربی نیز همین معنا را شایع می‌کنند.

قبل از هر پاسخی به این شبهه باید دقت کنید که معمولاً شبهه افکنان یک بخش از ساختار شبهه را برجسته می‌کنند تا مورد بحث و شایعه قرار گیرد و بخش دیگر را در لایه پنهان شبهه نگه‌ می‌دارند تا بدون پاسخ به اذهان عمومی القا گردد.

در صحنه بودن مردم ما، ربطی به امریکا و دشمنی‌های امریکا، انگلیس، اسرائیل و کلاً صهیونیسم بین‌الملل ندارد، چرا که مردم به خاطر تحقق دین  و اعتلای کشور و ملّت همیشه در صحنه بوده و هستند و البته اگر در مسیر آنها برای تحقق همه‌ی اهداف‌شان مانعی باشد، تلاش می‌کنند تا مانع را از سر راه بردارند. خواه مانع یک ضعف درونی مثل جهالت یا تجاهلف یا سوء مدیریت باشد و یا یک دشمن خارجی مثل امریکا.

تهدید و دشمن – ضرورت دشمن‌شناسی:

مقوله «تهدید و دشمن» گاهی به لحاظ فلسفی یا به قول اسلامیون «حَکَمی» مورد بحث و مطالعه قرار می‌گیرد و گاهی به لحاظ «سیاسی» که معمولاً با بیان مصادیق آن همراه است.

در هر حال از هر منظری که به موضوع توجه شود، یک اصل غیر قابل انکار بوده و گریز ناپذیرد است و آن این که «دشمن» وجود دارد و ندیدن عمدی یا سهوی او دلیلی بر نبودنش نمی‌باشد. لذا «دشمن‌شناسی» ضروری‌ترین گام در پیشرفت است.

جهل دشمن عقل – فقر دشمن ثروت – تنبلی دشمن ترقی – بیماری دشمن سلامتی – ظلم دشمن عدل و ... می‌باشد و اگر انسان این دشمنان و مصادیق آن را در خود یا اطراف خود نشناسد، حتماً هدف و طعمه قرار گرفته و هلاک خواهد شد.

خداوند متعال که خالق همه عالم است، از همه چیز آگاه است و مخلوقی را یارای مقابله با او نیست و قادر مطلق است، به موازات معرفی خود به عنوان تنها إله، معبود، خالق و حاکم مطلق حقیقی، «شیطان» -[اعم از شخص ابلیس، شیاطین جنّ و شیاطین انس] را به عنوان دشمن رشد و تکامل انسانی معرفی می‌نماید و ضمن تشریح راه‌کارها، ترفندها، فتنه‌ها و وسوسه‌های او، آدمی را از اطاعت، بندگی و تبعیت این «دشمن» بر حذر می‌دارد. چنان چه می‌فرماید:

«أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ» (یس،60)

ترجمه: اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست.

هم چنین برای آن که برخی گمان نکنند که دشمن شیطان (فقط از نوع جنّ) است و چنین شیطان نیز دیدنی نیست، ملاک و شاخصه‌ای بیان داشته و می‌فرماید: تو را من خلق کردم، إله تو من هستم و به سوی من نیز باز می‌گردی و رشد و کمالت منوط به اطاعت و عبادت من است، لذا دشمن من و دشمن خودت را هیچ‌گاه بر خودت مسلط (ولیّ) نگردان؛ و متذکر می‌شود که دشمن همیشه مقابلت نمی‌جنگد، گاه برای اغفالت ابراز دوستی، آمادگی مذاکره، برقراری صلح و ... می‌نماید، اما هدفی جز اخراج تو از سرزمین‌ات ندارد:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ» (الممتحنة،1)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد دشمن من و دشمن خودتان را به [سرپرستی و دوستى] برمگيريد [به طورى] كه با آنها اظهار دوستى كنيد و حال آن كه قطعاً به آن حقيقت كه براى شما آمده كافرند [و] پيامبر [خدا] و شما را [از مكه] بيرون مى‏كنند كه [چرا] به خدا پروردگارتان ايمان آورده‏ايد اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بيرون آمده‏ايد [شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى‏كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان داشتيد و آنچه آشكار نموديد داناترم و هر كس از شما چنين كند قطعاً از راه درست منحرف گرديده است.

پس دشمن و تهدید همیشه وجود دارد. نه فقط برای مؤمنین دشمنانی وجود دارد، بلکه ابلیس، شیاطین بزرگ و کوچک جنّ و انس، ظالمین، فاجرین، فاسقین و مستکبرین و کفار نیز تمامی موحدین، مؤمنین، مسلمین، صالحین، انسان‌های آگاه و با بصیرت و مخالفین ظلم و جنایت را دشمنان خود قلمداد می‌کنند. لذا «دشمن‌« همیشه وجود دارد و «دشمن‌شناسی» یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.

امریکا مصداق بارز دشمن:

برخی چنان دشمنی با امریکا را به گردن ایران و ایرانی می‌اندازند که گویی امریکا مانند یک بچه مظلوم، محق، محتاج ترحم و بی‌آزار نشسته و التماس دوستی و رابطه با ایران می‌کند، اما ایران نمی‌پذیرد؟! بدیهی است آحاد این جناح که همه‌‌ی عمر خود را صرف تطهیر ارباب کرده‌اند، نه تنها «بصیرت» ندارند، بلکه گویا از نعمت چشم و گوش ظاهری نیز محروم هستند و نه جنایات را می‌بینند و نه جسارت‌ها، اهانت‌ها، تحقیرها، گردن‌کلفتی‌ها و قلداری‌های جهانخوار را می‌شنوند. نه تاریخ گذشته و حال را می‌خوانند و نه حتی به اخبار روز توجهی دارند. فقط چشم‌ها را بسته، دهان را باز کرده و چیزی در خوشایند رب‌النوع خود می‌گویند.

بدیهی است که امریکا دشمن ماست و ما نیز دشمن امریکا هستیم. فهمیدن این واقعیت، نیازی به هوش چندانی ندارد. چرا امریکا مکرراً اعلام کرده و می‌کند که ایران را دشمن خود قلمداد نموده و اساساً دشمنی بزرگ‌تر و سرسخت‌تر از ایران در جهان ندارد و ایران را یک «تهدید جدی» برای اهداف و منافع خود قلمداد می‌کند و جمهوری اسلامی ایران نیز مکرر تصریح کرده که امریکا شیطان بزرگ، دشمن آشکار، عنود و جنایتکار ایران و همه ملّت‌های آزاد، مستضعف و مظلوم جهان است.

خوب است شبهه ایجاد کنندگان مبنی بر این که «ایران برای نگهداشتن مردم در صحنه، امریکا را دشمن می‌خواند»، از خود سؤال کنند که «آیا امریکا نیز از دشمن خواندن ایران چنین قصدی دارد؟» و البته پاسخ این است که بله. بالاخره همگان با شناخت منافع از یک سو و تهدیدها از سوی دیگر اتخاذ مواضع می‌کنند. خواه تعریف این منافع و تهدیدها واقعی باشد و خواه کاذب.

با این همه اگر باز هم در دشمنی امریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و ملّت ایران شک و تردید دارند، خوب است که به مواضع، سیاست‌ها، عملکردها و گفتمان‌های امریکا طی این 34 سال توجهی کنند.

آیا ایران مدعی است که امریکا باید تحت سلطه ایران باشد یا بالعکس؟ آیا ایران قطع رابطه کرد یا امریکا؟ آیا ایران به مرزهای امریکا لشکرکشی کرده یا امریکا؟ آیا ایران در داخل امریکا جنگ داخلی به راه‌انداخته یا امریکا؟ - آیا ایران ارتش خود را در کشورهایی اطراف امریکا مستقر کرده و نسل‌کُشی می‌کند یا بالعکس؟ آیا ایران تحریم اقتصادی کرده است یا امریکا؟ آیا ایران گروه‌های تروریستی امریکا را سازماندهی و حمایت و حتی تسلیح می‌کند یا بالعکس؟ آیا ایران در داخل امریکا اقدام به عملیات تروریستی و حتی کشتن رئیس جمهور و نخست وزیرش می‌کند یا بالعکس؟ آیا ایران دانشمندان و نوابغ امریکا را ترور می‌کند یا بالعکس؟ آیا ایران به مردم امریکا فشاری وارد می‌کند یا امریکا مدعی است که می‌خواهد به مردم ایران فشاری شکننده وارد کند؟ ... و آیا اساساً ناامنی، آشوب، جنگ، ترور و هرج و مرجی در کلّ زمین وجود دارد که عامل اصلی آن امریکا نباشد؟ آیا امریکا مرکز واقعی شرارت در دنیا نیست؟ پس دشمن است. چه عده‌ای خوش‌شان بیاید و یا نیاید.

ملّت ایران نیز امریکا را دشمن می‌داند و خود نیز دشمن امریکاست «ولو کره المشرکون». لذا این دشمنی ربطی به دعوت مسئولین این نظام به دشمنی با امریکا ندارد، هر چند که کار ولایت و رهبری، رصد تحرکات، بصیرت‌بخشی و هدایت مردم است.

مرتبط:

■ یادداشت: در مذاکرات امریکا و ایران پس از انقلاب حتی یک روز هم وقفه نیفتاده است.

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   جنگ و جهاد