ایکس – شبهه/ پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: تفاوت بسیار است؛ اما اختلاف نظر، تفاوت معلومات و دیدگاه‌ها و حتی برخی از اعتقادات که اصل و پایه برای نوع نگرش به دین است، دلیل نمی‌شود که حتماً دشمن یک دیگر هم باشند.

الف – ابتدا باید بیان شود که دشمنی مسلمانان اهل سنّت با حضرت علی علیه‌السلام، یک دروغ بزرگ تاریخی است که جهت ایجاد تفرقه و دشمنی بین مسلمانان، به اذهان عمومی شیعه و سنّی القا شده است.

اهل سنّت برای حضرت علی علیه‌السلام، احترام ویژه‌ای قائل هستند و نام او را با پیشوندی چون (برادرمان علی) و پسوندی چون (کرم‌الله وجهه) می‌آورند. تازه این مقدار، باوری است که در میان توده و عوام (عموم) اهل سنّت رایج است، وگرنه در نزد علما و معتبرترین کتب که ایشان جایگاهی بسیار برتر از این مقدار دارند. احادیثی چون:

«ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختش جز من و تو، و تو را نشناخت آن گونه که حق شناخت توست، جز خدا و من.» (مناقب ابن شهرآشوب، ج 3، ص 268)

«جابر از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است که فرمود: «جبرئیل از طرف خدای عزیز و جلیل ورقه سبزی از یاس را آورد که بر روی آن (با رنگ) سفید نوشته بود: «انی افترضت محبّة علی بن ابی طالب علی خلقی عامةً، فبلّغهم ذلک عنّی؛(36) براستی من محبت علی را بر همه مردم واجب کردم و این را از طرف من (به همه) برسان.» (المناقب، ص 67، روایت 40؛ خوارزمی مقتل الحسین، ج 1، ص 69 -  ینابیع الموده، ج1، ص 252 و...)

«ابوبرزه می‏گوید: پیامبر اکرم در حالی که ما نشسته بودیم فرمود: روز قیامت از چهار چیز پرسش می‏شود قبل از آن که کسی قدم از قدم بر دارد: 1- از عُمر که کجا فانی نموده 2- از بدنش که کجا کهنه کرده 3- و از مالش که از کجا آمده و کجا مصرف شده است 4- و عن حبّنا اهل البیت؛ و از دوستی ما اهل بیت پرسش می‏شود. فقال له عُمَرُ: فما آیة حبّکم من بعدکم؟ قال: فوضع یده علی رأس علی - و هو الی جانبه - و قال ان حبّی من بعدی حبّ هذا؛ پس عمر به حضرت عرض کرد: نشانه محبّت به شما بعد از شما چیست؟ راوی می‏گوید: پیامبر دست خود را بر سر علی - در حالی که در کنارش نشسته بود - قرار داد و فرمود: براستی محبّت به من بعد از (مرگ) من محبّت به این (علی) است.» (المناقب، خوارزمی، ص 323، روایت 330) ...

قطره‌ای از دریا احادیثی است که در شأن، مقام و مناقب امیرالمؤمنین علیه‌السلام، در کتب معتبر اهل سنت آمده است؛ پس چگونه می‌توان گفت که اهل سنّت دشمن ایشان هستند؟!

مسلمانان اهل تشیع و اهل تسنّن، هیچ کدام نباید این دروغ تاریخی و ساخته دشمن را بپذیرند.

ب - بدیهی است که برادری و وحدت، بر پایه اصول مشترک محقق می‌شود و نه بر پایه محورها یا مباحث اختلافی. چنان چه خداوند متعال به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله می‌فرماید: به اهل کتاب که اسلام را نمی‌پذیرند بگو، بیایید دست کم در همان اصل اساسی که مشترک هستیم، یعنی «توحید = یکتا پرستی»، با یک دیگر وحدت کنیم و مقابل دشمنان (کفار و مشرکین) بایستیم.

«قُلْ یا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَینَنَا وَبَینَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَیئًا وَلاَ یتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» (آل عمران، 64)

ترجمه: بگو اى اهل كتاب بیایید بر سر سخنى كه میان ما و شما یكسان است بایستیم كه جز خدا را نپرستیم و چیزى را شریك او نگردانیم و بعضى از ما بعضى دیگر را به جاى خدا به خدایى نگیرد پس اگر [از این پیشنهاد] اعراض كردند بگویید شاهد باشید كه ما مسلمانیم [نه شما].

ج – شناخت، باور و تأسی به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام – به رغم آن که القا می‌کنند باید منشأ اختلاف باشد – خود بهترین عامل و محور اتحاد بین شیعه و سنّی می‌باشد. چرا که شیعیان بر اساس فرموده پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و بیعتی که در غدیر با ایشان نمودند، وی را امام، ولی الله و خلیفة‌الله می‌شناسند و اهل سنّت نیز ضمن اذعان و باور مقام، منزلت و عظمت ایشان، وی را خلیفه چهارم و آخرین خلیفه می‌شناسند. این همان «كَلَمَةٍ سَوَاء بَینَنَا وَبَینَكُمْ» است.

اختلاف نظر و دیدگاه در بسیاری از موارد می‌تواند وجود داشته باشد، اما آیا تا کنون در اختلافات و چالش‌های علمی شنیده‌اید که معتقدان به دو دیدگاه مختلف با یک دیگر دشمنی کرده و یا بجنگند؟! مثلاً طرفداران «فروید» و طرفداران «داروین» یا طرفداران نظریات اولیه فوکویاما با طرفداران نظریات تغییر یافته‌ی او، و یا با طرفداران هگل یا باومن و ... با هم بجنگند؟! پس، چرا شیعه و سنّی را به جان هم انداخته‌اند؟! و حال آن که محورهای اساسی آنها چون: الله، رسول الله صلوات علیه و آله، قرآن کریم، کعبه و قبله، مقام و عظمت اهل بیت علیهم‌السلام و ضرورت «مودت» آنها بر اساس صریح آیه قرآن کریم و لزوم محبّت آنها طبق بیانات و رهنمودهای صریح پیامبر اسلام (ص) ... و بالاخره خلیفه بودن حضرت علی علیه‌اسلام، یکی است.

د – محور دوم وحدت، برخورداری از دشمن مشترک است. چنان چه در آیه‌ی فوق بیان شد که خداوند می‌فرماید از اهل کتاب دعوت کن، به رغم آن که تو را به نبوت قبول ندارند و اصلاً اسلام را نمی‌پذیرند، بر محور اصل مشترک توحید، علیه دشمن مشترک (کفر و شرک)، وحدت کنند.

امروز شیعه دشمن سنّی نیست، سنّی نیز دشمن شیعه نیست، و نباید باشند. بلکه دو مذهب از مذاهب اسلام هستند. البته اختلاف نظرهایی وجود دارد، حتی در دانش و بینش با یک دیگر تفاوت‌هایی گاه اساسی و اصولی دارند، چنان چه در میان شیعه نیز گروه‌ها و مذاهبی وجود دارند و در میان سنی‌ها نیز گروه‌هایی با تفاوت نظرهای بسیار عمیق وجود دارند، اما دلیل نمی‌شود که با یک دیگر دشمنی کنند.

امروز همه مسلمانان جهان، دشمن واحد دارند که آن کفر و استکبار جهانی است. آیا اسلام و عقل اجازه می‌دهد در جایی که فراماسون و صهیونیسم بین‌الملل، در قالب حکومت‌های سلطه‌گری چون امریکا، انگلیس، اسرائیل و متحدان اروپایی‌شان، کمر به قتل و حتی نسل‌کُشی مسلمانان بسته‌اند و در این عصر تمدن، لیبرال دموکراسی و شعار حقوق بشر، آنان را گروه گروه قتل عام می‌کنند و حتی در آتش می‌سوزانند و به صراحت دشمنی خود را اعلام می‌کنند و ...، شیعه و سنّی یک دیگر را دشمن دانسته و به جان هم بیافتند؟!

آیا شیعه و سنّی نمی‌بینند که ابتدا انگلیس و سپس امریکا، با ایجاد تشکیلات مخوف، خیانت‌کار و جنایت پیشه‌ای چون «وهابیت»، چه به روز مسلمانان آورده‌اند؟!

اگر یک مطالعه تاریخی در عملکرد وهابیت از زمان پیدایش (حدود 280 سال پیش) تا کنون به عمل آید، مشخص می‌شود که کشتار آنها از مسلمانان اهل سنّت، به مراتب بیش از کشتارشان از شیعیان بوده است و هنوز هم چنین است. حال او باید به راحتی منافع اسلام را در اختیار اربابان غربی خود قرار دهد و به دست نظامیان و عوامل تروریست‌اش، خون مسلمانان از شیعه و سنّی را بریزد، بعد شیعه و سنّی به جان هم بیافتند؟!

پس مسلمان (اعم از شیعه و سنّی)، هم باید دشمن شناس باشد و هم موقع شناس و بصیر. لذا هر دو عامل و شرط برادری و وحدت، که از یک سو اشتراک در محورهای اصلی و ایجابی وحدت است و از سوی دیگر برخورداری از دشمن واحد، فراهم است. پس، به وحدت حقی دعوت شده‌اند، چرا نپذیرند که به نفع دشمن واحد تمام شود؟

کلمات کلیدی:  سیاسی