درنگی با سیدالشهداء امام حسین علیه السلام، در راه کربلا و نهضت عاشورا / 5
«لا أَفْلَحَ قَوْمٌ آثَرُوا مَرْضاةَ أَنْفُسِهِمْ عَلى مَرْضاةِ الْخالِقِ» - «ما لَهُ عِنْدِی جَوابٌ؛ لاَنَّهُ قَدْ حَقَّتْ عَلَیْهِ کَلِمَةُ الْعَذابِ» (مقتل خوارزمی، ج1، ص 239)
حرّ به امام حسین علیهالسلام در نامهای نوشت: «امیر مؤمنان، یزید به من دستور داده که سر به بالین راحت نگذارم و شکم از غذا سیر نکنم، تا تو را به قتل برسانم، یا به فرمان من و حکومت یزید گردن بنهی». امام حسین علیهالسلام، پس از خواندن این نامه، آن را به زمین انداخت و فرمود: «گروهى که خشنودى خود را بر خشنودى خداوند برگزیدند، هرگز رستگار نخواهند شد». نامهرسان، درخواست پاسخ نامه را نمود و امام علیهالسلام در پاسخ فرمود: «این نامه نزد من جوابى ندارد، زیرا او (عبیدالله بن زیاد) مستحقّ عذاب الهى شده است».
بیتردید، در تعاملات سیاسی و روابط بینالملل، چارهای از گفتگو، مذاکره، تعامل، اخذ و اعطای امتیاز معقول نمیباشد، اما آنگاه، که جناح باطل در مقابل جناح حق میایستد و راه را سد میکند و با تهدید و ارعاب و گذاشتن گزینه "جنگ" روی میز، تسلیم میخواهد، پاسخ همین است که سیدالشهداء، امام حسین علیهالسلام فرمودند.
کلمات کلیدی:
حدیث امروز کربلا