پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر بر این باورند که خدا و معادی در کار نیست و مرگ پایان کار است و در انتها همه چیز پوچ خواهد شد، پس برای‌شان چه فرقی دارد که گروه‌های مردمی (به ویژه مسلمانان) به چه چیزی اعتقاد دارند؟ اساساً به آنها چه ربطی دارد که تمام همّ و غمّ خود را صرف ضد تبلیغ علیه خدا و معاد می‌کنند؟!

پس، ادعا، شعار، انشاء نویسی، قصه‌پردازی، سخیف‌گویی و دعوت به باطل، کار آسانی است، آن چه مشکل است و از هر کسی بر نمی‌آید، عاقلانه، حکیمانه، عالمانه، بصیرانه و صادقانه سخن گفتن و دعوت به حق است.

نویسنده‌ این ادعاها و شعارهای سبک، برای تحلیل چرایی افول و انحطاط بشریت، چه دلایلی بر افاضات خود اقامه نموده است که اکنون شما برای نفی یا رد آن، به دنبال دلایل منطقی می‌گردید؟! او که (طبق معمول کفار) فقط شعار داده است!

ماجرای ادعاهای شعاری در فضای مجازی [و حتی در نظریه‌پردازی] از یک سو و کنکاش و دغدغه‌ی دلسوزان برای ارائه‌ی پاسخ متقن و منطقی از سوی دیگر، شبیه حکایت "ملا نصرالدین" شده است! می‌گویند: میخی جلوی پایش به زمین کوبید و گفت: «اینجا مرکز زمین است»! پرسیدند: به چه دلیل؟ پاسخ داد: اگر قبول ندارید، بروید متر کنید. و یا مدعی شد که ستارگان آسمان، صد هزار می‌باشند! پرسیدند به چه دلیل؟ گفت: اگر قبول ندارید، بروید بشمارید. اینها هم شعار می‌دهند و می‌گویند: اگر قبول ندارید، پاسخی منطقی و مستدل بیاورید؟!!

*- حالا شما باید در مقام پاسخ به آنها بگویید و بپرسید: کِی و کجا در دین خدا، "تقلید" جای "اندیشه" را گرفته است؟! با این ادعا معلوم می‌شود که نه می‌دانید "اندیشه" یعنی چه و نه تاکنون تجربه‌اش کرده‌اید؟ و نه می‌دانید که "تقلید" فقطدر احکام است، چرا که همگان در تمامی علوم متخصص نیستند؟ و شما، نه تنها هیچ گاه دغدغه‌ی عمل صالح نداشتید، بلکه همیشه سراپا و حتی در اصول فکری و اعتقادی خود، "مقلد" غرب و شرق و هر جاهل دیگری بودید.

*- یا بگویید و بپرسید: کِی و کجا در دین خدا گفته شده است که به جای کار و کوشش، دست به آسمان بلند کرده و دعا کنید؟!

*- یا بگویید و بپرسید: نقطه مقابل "قناعت"، فکر کردن و اراده و عزم نیست، بلکه اسراف است؛ آیا همین قدر هم نمی‌دانید؟!

***- بگویید: از یک سو به جای تفکر و تعقل، عمرتان به تقلید از مراجع تقلید غربی و شرقی‌تان و یا اسلاف کافرتان گذشت – نه کار، سعی و کوشش کردید و نه دعا، و اگر دعا و خواسته‌ای داشتید، با تواضع و کرنش، مقابل کفار و فساق خم و راست شدید و عجز و لابه کردید – به جای قناعت، اهل اسراف و تبذیر بوده و هستید، حالا برای ما انشاء می‌نویسید؟! خب بروید کمی، فقط کمی فکر کنید، بعد سخن بگویید – اندکی، فقط اندکی کار و تلاش مفید کنید – این همه نیز اسراف نکنید – چه اسراف عُمر، چه اسراف عقل، منطق و شعور، چه اسراف مال و ... . 

چند آیه، جهت اطلاع شما عزیزان، نه انشاء نویسانِ مغرض:

تفکر:

«الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» (آل‌عمران، 191)

ترجمه: همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند؛ (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!

«بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» (النّحل، 44)

ترجمه: [زيرا آنان را] با دلايل آشكار و نوشته‌ها [فرستاديم‌]، و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم، تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است توضيح دهى، و اميد كه (باشد که) آنان بينديشند.

«وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» (الجاثیه، 13)

ترجمه: و آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است به سود شما رام كرد؛ همه از اوست. قطعاً در اين [امر] براى مردمى كه مى‌انديشند نشانه‌هايى است.

تقلید کور و جاهلانه از جهّال:

« وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ » (البقره، 170)

ترجمه: و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا نازل كرده است پيروى كنيد»؛ مى‌گويند: «نه، بلكه از چيزى كه پدران خود را بر آن يافته‌ايم، پيروى مى‌كنيم.» آيا هر چند پدرانشان چيزى را درك نمى‌كرده و به راه صواب نمى‌رفته‌اند [باز هم در خور پيروى هستند]؟

پرهیز از دعاهای بی‌فایده:

از جمله دعاهای بی‌فایده، دعا برای بخشش کافر و منافق می‌باشد، مثل این است که کسی دعا کند گرگ یا لاشخور، آدم شود! لذا به ما آموزش داده شده که دعای محال و بی‌فایده ننماییم:

« اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ » (التوبة، 80)

ترجمه: چه براى آنان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى [به حال‌شان يكسان است، حتى‌] اگر هفتاد بار برايشان آمرزش طلب كنى هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد، چرا كه آنان به خدا و فرستاده‌اش كفر ورزيدند، و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى‌كند.

دعا اختصاصی به اهل ایمان ندارد:

دعا، خواستن است، چه انسان از خدا بخواهد و چه از غیر خدا؛ و چون انسان خودش غنی نیست، پس همیشه از دیگران می‌خواهد. لذا "دعا" اختصاصی به اهل ایمان ندارد، منتهی کافران از غیر خدا می‌خواهند که همگی مثل خودشان فقیر و نیازمند هستند و نمی‌توانند مستجاب کنند و اهل ایمان، از خدای غنی می‌خواهند:

« لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ » (الرّعد، 14)

ترجمه: دعوت حق از آن اوست! و کسانی را که (مشرکان) غیر از خدا می‌خوانند، (هرگز) به دعوت آنها پاسخ نمی‌گویند! آنها همچون کسی هستند که کف‌های (دست) خود را به سوی آب می‌گشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید! و دعای کافران، جز در ضلال (و گمراهی) نیست!

کار و تلاش:

« وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى * وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى » (النّجم، 39 و 40)

ترجمه: و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست * و [نتيجه‌] كوشش او به زودى ديده خواهد شد.

تلاش کافران و فاسقان:

همه تلاش دارند، چه مؤمن و چه کافر، منتهی هدف، چگونگی و اثر کار و تلاش آنها متفاوت است:

« وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ » (البقره، 205)

ترجمه: و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى‌كند كه در زمين فساد نمايد و كِشت و نسل را نابود سازد، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد.

افول:

پس، افول، انحطاط، عقب‌ماندگی، وابستگی و سیر قهقرایی بشر از آنجایی شروع شده و می‌شود که در برابر بندگی خدا "تکبر" به خرج داد، اما با ذلت تمام، بندگی غیر خدا (و بندگان) را گردن نهاد! و از آنجایی شروع شد که با تفکرات و القائات شیطان پرستانه، گمان کرد که می‌تواند و باید که به جنگ خدای خالق، ربّ و مالک خودش برود! و از آنجایی نشأت گرفته و می‌گیرد که جهل خود را "هنر" و "امتیاز" قلمداد می‌نماید و چه بسا نامش را روشنفکری یا پست مدرنیته نیز بگذارد! و از آنجایی این انحطاط [در هر شخص و یا جامعه‌ای]، قوت و سرعت گرفته و می‌گیرد که با بستن چشم به روی حقایق عالَم هستی و بستن گوش برای شنیدن سخن و دعوت "حق"، مشتری حرف مفت و غیر عالمانه می‌گردد، تا خودش و دیگران را به گمراهی و تباهی بکشد!

« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ » (لقمان، 6)

ترجمه: و برخى از مردم كسانى‌اند كه سخن بيهوده را خريدارند تا [مردم را] بى‌[هيچ‌] دانشى از راه خدا گمراه كنند، و [راه خدا] را به ريشخند گيرند؛ براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

شایعه: افول بشر، با جایگزینی تقلید به جای تفکر، دعا به جای کار، قناعت به جای اراده (خداباوری) شروع شد؟

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7837.html

کلمات کلیدی:  اعتقادی   دعا