پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهات): لازم است دختران، بانوان، پسران، آقایان و همگان قبل از توجه به احکام وضو، به چند مسئله‌ی کلّی‌تر توجه نموده و رعایت نمایند.

اول آن که در مورد موضوعی که علم ندارند، سخن نگفته و اظهار نظر نیز ننمایند. امروزه ورود ناآگاه و غیر متخصص به هر امری، حتی فوتبال یا آشپزی محکوم است، اما همگان خود را مجاز می‌دانند که در مورد اسلام تا دلشان می‌خواهد نظر داده و حتی اجتهاد کنند که الا و لابد چنین هست یا چنان نیست.

دوم آن که تنبلی‌های خود را توجیه نکنند. بسیاری از این اظهار نظرها و اجتهادهای غیر علمی و غیر مستند و من درآوردی، ابتدا از تنبلی نشأت می‌گیرد، اما بعد موجب تفسیر به رأی‌ها و ایجاد فاصله و خلاء‌ها می‌گردد که راه نفوذ شیاطین انس و جان می‌شود. اول می گویند مقصود از وضو تمیزی است و بعد می‌گویند مقصود از نماز گپ و گفتگو و تشکر است، مقصود از روزه هم تسویه خون و عروق است و ...، پس هر طور که بخواهیم انجام می‌دهیم.

سوم آن که تا در رشته «فقه و اصول»، تحصیلات تخصصی را به پایان نرسانده‌اند، به هیچ وجهی از ناحیه خود اجتهاد نکنند، چه رسد به این که به مبحث «فلسفه احکام» نیز وارد شوند.

عزیزان دقت نمایند که اظهار نظر تخیلی و غیر مستند [که معمولاً از روی جهل و هوای نفس است]، گاه عواقب سوء و جبران ناپذیری به دنبال دارد، مثل منحرف کردن دیگران و نیز انکار یکی از ضروریات دین، که به مثابه‌ی خروج از اسلام می‌باشد. مضافاً بر این که به ضد و نقیض گویی نیز می‌افتند، چنان چه از یک سو وضو ساختن را دیگر بی‌مورد قلمداد می‌کنند و از سویی دیگر اجتهاد کرده و وضوی با لاک را بلامانع بر می‌شمرند!

الف – اسلام، آخرین دین و دین جهانی برای همه عصرها و نسل‌ها می‌باشد، لذا هیچ یک از احکامش برای اعراب آن موقع نیامده است، بلکه همیشگی، جاودانه و همگانی می‌باشد. این جوی که اخیراً تشدید شده و هر حکمی را می‌گویند مال آن عصر یا اعراب بوده، به منظور تخطئه‌ی کلّ اسلام است.

ب – بله، اعراب جاهلیت کثیف بودند، اما اگر از نزدیک دیده باشید، اغلب امریکایی‌ها و اروپایی‌های امروز نیز تمیزتر از اعراب جاهلیت نیستند. نه طهارتی دارند و نه رعایتی در لمس خون، سگ، خوک، شراب و نه اصراری به نظافت. اگر خیلی مجبور شوند، با یک اسپری میکروب را زدوده و بوی بد خود را از بین می‌برند، نه این تمیز می‌شوند.

ج – اما در عین حال، وضو برای پاکیزگی و تمیز شدن دست و صورت نیست، نه با آب ریختن ساده دست و صورت تمیز می‌شود و نه با مسح، سر یا پا تمیز می‌شوند.

اسلام برای تمیزی و سپس طهارت نیز احکام و توصیه‌های خاص خود را برای اعراب آن روز و همه انسان‌های امروز دارد. اگر منظور تمیزی بود، به همان احکام پاکیزگی بسنده می‌شد و اگر پاکیزگی قصد بود، دیگر حکم وضو با این آدابش نازل نمی‌شد.

عزیزان دقت نمایند که فرق است بین «پاکیزگی و طهارت» و هم چنین «تمیزی با پاکی». به عنوان مثال: الکل طبیعی نجس است، هر چند که میکروب‌ها را می‌زداید و تمیز هم می‌کند – آب جوی روان [اگر رنگ و بویش تغییر نیافته باشد] پاک و پاک کننده است، هر چند برای نوشیدن تمیز نیست. آب قلیل – مثل یک لیوان آب – برای نوشیدن بسیار مناسب است، اما ممکن است برای تطهیر (سه بار آب ریختن، پس از تمیز شدن) کافی نباشد.

صابون مایع، دستمال مرطوب، مواد شوینده، الکل و ...، همه کثیفی را تمیز می‌کنند، اما نجسی را تطهیر و پاک نمی‌کنند و چه بسا خود نیز نجس باشند. لذا فرق است بین شستوی بدن در حمام با غسل و نیز بین شستن دست و صورت با وضو.

د – در انجام وضو، باید آب به تمام نقاطی که در وضو بیان شده است برسد، لذا هر چیزی که مانع رسیدن آب شود، سبب ابطال وضو می‌گردد، از جمله لاک. پس اگر فقط یکی از انگشتان پا لاک نداشته باشد، کفایت می‌کند، چرا که حد مسح پا همین‌قدر است، اما اگر یک نقطه کوچک لاک یا هر جرم دیگری روی ناخن یا دست باشد که مانع از رسیدن آب گردد، سبب بطلان وضو می‌شود.

با توجه به اهمیّت ویژه این بحث، متمنی است به دختر خانم‌ها و بانوان (یا پسران و آقایان) مخاطب توصیه فرمایید حتماً این مبحث را با دقت مطالعه نمایند.

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام