«x-shobhe  »: اگر به سؤال مطروحه و نتیجه‌ی حاصله دقت بیشتری فرمایید، مشاهده خواهید نمود که هدف خاصی را در القا تعقیب می‌نماید که عبارت است از: «تطهیر» کافر، مشرک یا اهل معصیت و نیز بی‌ارزش کردن مؤمن، درستکار و اهل تقوا.

آیا تمامی قوانین خلقت روح، روان و جسم و هم چنین ارسال انبیا، وحی و اوصیا برای این بوده که اهل کفر، شرک و نفاق «تطهیر» و اهل تقوا بی‌ارزش گردند؟! آیا این نتیجه‌ی معکوس نیست و اگر چه از انسان شروع می‌شود، اما در نهایت حکمت و عدالت خداوند را زیر سؤال نمی‌برد؟‍ پس قطعاً چنین نیست.

دقت فرمایید که هر چند شرایط محیطی تأثیرگذار است، اما اولاً خداوند فطرت همگان را یک‌سان خلق کرده است، ثانیاً بدیهیات عقلی در همه وجود دارد، ثالثاً محیط نه انسان را مجبور می‌نماید و نه اختیار و بینش و بصیرت را از انسان می‌گیرد و به همین دلیل از خانواده‌های مؤمن در محیط سالم انسان‌های معصیت‌کار به بار می‌آیند و از خانواده‌های کم ایمان یا کلاً بی‌تقید فرزندان بسیار متدین نیز بار می‌آيند. رابعاً خداوند فرمود: خوبی و بدی هر کس را به خودش الهام می‌کنم «فالهمها فجورها و تقواها» و خامساً خداوند متعال بر هیچ نفسی بیش از طاقت و امکانش تکلیفی ننهاده و از هر کس خواسته به اندازه‌ی همان طاقت و امکانش حرکت کند. لذا اگر شخص به همان اندازه که می‌فهمد، متوجه شود و حرکت نماید، هدایت خواهد شد.

نمی‌شود گفت: یک امریکایی چون در محیط کفر است، می‌فهمد که حفاظت از جان سگ لازم است، اما نمی‌فهمد که قتل عام یعنی چه؟ اگر مالش را ببرند می‌فهمد که بد است، اما قصد دزدی که کرد، آموزش ندیده و ناشی از محیط و تربیت غلط است! کدام جنایتکاری، جنایت علیه خود را می‌پذیرد و کدام خیانت‌کاری، خیانت علیه خود را طبیعی می‌داند؟! خداوند متعال به احوال تمامی بندگانش کاملاً آگاه بوده و اشراف دارد و به قول حضرت علی (ع) و امام حسین (ع): خداوند راجع به بهشت‌اش گول نمی‌خورد.

مضاف بر همه اینها، دقت شود که علم، آگاهی و شناخت [که در محیط کسب می‌گردد] چراغ راه است، اما تنها سبب هدایت نیست. ابلیس هم خدا را می‌شناخت، اما ایمان نیاورد. پس کسانی که مؤمن هستند، زحمت کشیده‌اند و کسانی که بی‌ایمان یا کم تقید یا اساساً کافر و مشرک و منکر هستند، بی‌توجهی نموده‌اند و مقصرند.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه