ایکس – شبهه : به چند نکته‌ی مهم باید توجه شود:

الف – یک موقع کسی خدا، رسول (ص)، اهل بیت‌(ع)، امامت، امام زمان (عج)، غیبت و ظهور را قبول ندارد، آن وقت باید بحث را از نقطه و مبدأ دیگری آغاز نماید، وگرنه سؤالش بهانه‌جویی محسوب شده و به هیچ نتیجه‌ای نیز نمی‌رسد. اما یک موقع شخص همه‌ی این اصول را قبول داشته و در چند و چون و چگونگی امکانش مانده است، آن وقت اگر هیچ نداند، دست کم می‌داند که خداوند مجبور نیست و به هر چه اراده کند قادر است و فعل او نیز بر اساس علم و حکمت است. اگر چه شخص آن را نداند. باب تحقیق نیز بسته نیست.

ب – در هر مبحثی [چه اعتقادی و دینی و چه غیر آن] دقت کنیم که در ذهنمان خلط مبحث صورت نپذیرد و هر موضوع و مقوله‌ای را در جای خود و محدوده‌ی خود مورد تفکر، تأمل و تعلّم قرار دهیم. این که پیامبر اعظم (ص) فرمود: «من بشری هستم مثل شما» یک مقوله است و این که «آیا بشر می‌تواند عمری طولانی داشته باشد» یک مقوله‌ی دیگر است و این که حالا «چرا عمر این طولانی شود و آیا بهتر نبود عمر آن طولانی شود» یک مقوله‌ی متفاوت است که ذیلاً به هر سه اشاره می‌شود.

ج – «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ»، اشاره به خلقت عنصری حضرت دارد که از نور یا آتش یا ... خلق نشده و از گروه ملائک یا جنیان یا موجودات ناشناخته نیست، بلکه از جنس «بشر» است. لذا دارای مؤلفه‌ها و مشخصه‌ها و نیازهای سایر آحاد بشر است. یعنی: از نطفه به دنیا آمده، می‌خورند، می‌آشامند، می‌خوابند، بیدار می‌شوند، تولید مثل دارند، بیمار شده و بهبود می‌یابند و در نهایت، رحلت می‌نمایند. خوب حالا چه کسی گفته که امام زمان (عج) هیچ گاه نمی‌میرد؟ طبق آیه‌ی کریمه‌ی «‌كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ» (العنکبوت، 57)، همه‌ی مخلوقات خدا مرگ را خواهند چشید، از جمله ایشان.

اما این که آیا بشر می‌تواند عمری طولانی داشته باشد؟ پاسخ این است که: بله. اساساً همه‌ی تلاش‌های علمی بشر برای این است که میانگین عمر را بالا ببرد و نمونه‌ی تاریخی نیز بسیار داشته است. خدا می‌داند که حضرات آدم و حوا (ع) چند صد سال یا حتی چند هزار سال عمر کرده‌اند؟ حضرت نوح (ع) فقط بیش از 930 سال نبوت و دعوت داشت و اساساً عمر بشر در آن دوره بسیار طولانی بود. در تمامی اخبار آمده که از عمر سلمان در زمان بعثت چهارصد سال می‌گذشت. در میان افراد معمولی نیز 200 یا 300 ساله به ثبت رسیده است. دقت شود که بشر، مرگ اختیاری و مرگ اجباری دارد. ما نمی‌دانیم که خدا  برای ما چند سال عمر قرار داده است، اما گاه به صورت ناگهانی و اغلب به صورت تدریجی و ناخودآگاه [به واسطه تغذیه، دخانیات، هوای آلوده، جنگ‌ها، فشارهای روحی و روانی و ...] عمر خود را کاهش داده و خود‌کشی می‌کنیم. لذا اگر متوسط عمر ما در عصر حاضر 80 سال است، نباید گمان کنیم که بشر امکان عمر بیشتر و یا حتی چند برابر را ندارد. پس طولانی بودن عمر بشر، چیز عجیب و غیر قابل قبولی نیست.

د – اما نکته‌ی آخر و سؤال از این که «آیا بهتر نبود پیامبر اکرم (ص) ... زنده می‌ماند؟» ریشه در علم کم و تکبر و غرور بسیار دارد که انسان «حکمت» مفروض خود را برتر از حکمت و مشیّت الهی می‌داند. لذا بدون این که وارد مباحثی چون: نبوت، ولایت، امامت و ... گردیم، فقط پاسخ صریح خداوند علیم و حکیم را متذکر می‌گردیم که فرمود: خدا بهتر می‌داند رسالتش را کجا قرار دهد.

«وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتى‏ مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَيُصيبُ الَّذينَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عَذابٌ شَديدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ» (الأنعام، 124)

ترجمه: و چون آيه‏اى به سويشان آيد گويند هرگز ايمان نمى‏آوريم مگر آنكه نظير آنچه پيغمبران را داده‏اند به ما نيز بدهند، خدا بهتر داند كه پيغمبرى خويش كجا نهد، كسانى كه به گناه پرداخته‏اند به زودى نزد خدا بخاطر آن نيرنگ‌ها كه مى‏كرده‏اند خفتى و عذابى سخت به ايشان مى‏رسد.

پاسخ این که چرا این پیامبر شد و او نشد؟ چرا به او وحی آمد و به من یا دیگری نیامد؟ چرا او از دنیا رفت و این نرفت؟ چرا این زنده بماند و او نماند ... و امثالهم، این است که خدا بهتر می‌داند که نبوت، رسالت، ولایت و امامتش را کجا قرار دهد؟ ملائک گفتند: چرا ما را خلیفه نمی‌کنی؟ فرمود: من چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید.

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون