x-shobhe: به طور قطع سروش هم می‌داند که هر نقطه‌ی زمین نسبت به نقطه‌ای مشرق و نسبت به نقطه‌ی دیگری مغرب است و هم چنین اطلاق آیه انحصار به کره‌ی زمین ندارد، پس همه‌ی کرات و سیارات مغرب و مشرق دارند، بلکه او به منظور دین زدایی مغالطه می‌کند.

مواضع سروش و ضدیت او با دین، تا آن جا که وحی را تجربه‌ی شخصی، قرآن را دارای خطا و علم پیامبر‌اکرم (ص) را در حد مردم معمولی زمان خودشان بداند و بدین ترتیب منکر ضروریات شده و رسماً از دین خارج شود، باید برای ما نقش «ایمان» در جهت‌دهی به علم را بیش از پیش روشن ‌سازد.

به طور قطع سروش و امثال وی، افراد بی‌سوادی نیستند که به قول شما به اندازه‌ی یک دانش‌آموز دبیرستانی هم معلومات اولیه نداشته باشند، بلکه با علم و آگاهی کامل عناد و لجاج می‌کنند. چرا که علم دارند، ولی ایمان ندارند.

بدیهی است اگر آدمی نسبت به خداوند متعال معرفت و ایمان پیدا نکند، قدرت‌های دیگر را به ربوبیت بر می‌گزیند. خواه این قدرت‌ها بیرونی (مانند طاغوت‌های زمان) باشند و خواه قدرت‌های درونی (مانند هوای نفس) باشند. و انسان مطیع رب خود می‌شود و برای جلب رضایت و تقرب به او عمل می‌کند و این همان راهی است که سروش و امثال وی طی کرده و می‌کنند و برای آن که بتوانند اهداف خود مبنی بر اسلام‌زدایی در جهت رضایت معبود خود را بیشتر تحقق بخشند، نام اسلام یا اسلام‌شناسی بر سخنان غیر علمی، غیر مستند و غیر عقلی خود می‌گذارند. که البته این روش منافقین است.

کلمات کلیدی:  گوناگون   اندیشه و مباحث نظری   سروش   سوره الرحمن